yan ateş ^*

• insan ilişkilerinde kışkırtıcı, ara bozucu özellikte hamleler/manipulasyonlar. özellikle konu dışı sokuşturmalarla yapılanları veya kenardan ikili/muhatap dışında olanların yaptıkları yan ataştır. bu bazen taraflardan veya dışarıdan biri tarafından deşifre edilir ve "yan ataş atıyor." diye cümleye ve karşı suçlamaya (karşı hamleye) çevrilir. bazıları bu sıfatı fazlasıyla hak ederler, uzmanlaşabilirler. kavgacı ve polemikçi görünmeyip arada bir tek tek cümlelerle, minik müdahelelerle ortam ısısını artıranların yan ateşçi olma olasılıkları fazladır. bunların sinsi olanlarına uyur sikici, yere bakan yürek yakan gibi başka sıfatlar da uyabilir.
  
  benzetmenin, deyişin kökeniyle ilgili tahminim ardıç (belki meşe?) gibi yanması (bkz: utaşmak)(bkz: kıvcımak) sırasında kıvılcımlar üreterek yanan ağaçlardan ilham alındığıdır. bu yanış tarzı havai fişek gibi beklenmedik atışlarla doludur.
  
  ['arasıra vermiycen,' diye ona yan ataş atıyorum. meğer içinde iğli yer^** varmış. zamanında onlara verdiği bir borç parayı geri ödeyeceklerinde bu alışverişi anam çocuklarına bildirdi, onlar da duyulmasından sıkıldı diye geriye eksik ödemişler. ] (bkz: komşu/@ibisile)