yanaklarımda nar çiçekleri

• rakılı sohbetlerdeki kaygan balık pulu gibi
  duruyor saçlarının teri şimdilerde , ellerimde.
  rengi de , sesi de aynıdır bazı yüzlerin.
  ellerimden neyi kaçırdıysam, o vakit,
  benzedi her şeyin tadı birbirine.
  
  bir kahvenin telvesindense köpüğü,
  dudaklarındaki acılığı emeceksin
  görücüye çıkmışsa marifetlerin.
  gözlerinden ne yağmurlar boşandı, o vakit,
  sen babasız mı bıraktın gözlerindeki bebeği
  der gibi durmaz mı şimdi irisindeki akik?
  
  sen hayattan nar çiçeği rengi yanaklar istedin diye
  indirir avuçlarının tersini, yüzüne.
  
  bense açarken en sevdiğim kalemi, bıçakla,
  ellerim kesildi diye ellerime mi kızacaktım?
  şimdi neresinden tutmaya kalksan yaşamı
  iz bırakırdın dokunduğunda.
  kırmızı...
  
  ne yazık , biliyordun artık
  burnunu tıkasan da
  tadı vardır yalnızlığın.
  
  avurtlarım saksısıdır
  kokladığın nar çiçeklerinin.
  
  (bkz: sinem sal)