• toroslar'dan konya yöresinden bir deyim. (bkz: zıngıldamak)

    kuzuların, buzağıların annelerinin peşinden seğiritirken boyunlarındaki çandan gelen seslerden hareketle;
    neşeyle, etekleri zil çalarak gitmek anlamına gelir.

    sevdiğimiz bir arkadaşımız, taptığımız bir büyüğümüz ya da yavuklumuz çağırınca öyle bir gideriz ki, arkamızdan konuşanlar (iyi ya da kötü anlamda) bizim için "zıngıldayıp gitti kerata" derler.
hesabın var mı? giriş yap