acı çekmek

• "insan o kadar aci ceker ki tum canlilar arasinda yalniz o, gulmeyi icat etmek zorunda kalmistir."
  -friedrich nietzsche
• bu hep mi böyleydi yoksa yaşadığımız döneme özgü bir tavır mı bilmiyorum ama acı kavramını yanlış konumlandırıyoruz. sanki hiç acı çekmemeliyiz, mümkün olan en hızlı şekilde ondan kurtulmalı, üstünü örtmeli ve hemen mutlu olmalıyız. taktik bu, bam bam bam!
  
  oysa acı devcileyin bir yönlendirici ama biz sürekli bundan kaçıyoruz. acıyı kabullenmek ve onunla baş etmeyi öğrenmek insana çok büyük bir değer katar. hatta olgunlaştırır, bilgeleştirir.
  
  çektiğimiz acının bir anlamı, bir sebebi var. bazen o kıvranma halinde bunu düşünemiyor insan. oysa acıyı anlamak biraz da hayatı anlamak demektir. geri dönüşü imkansız durumlar vardır. artık ne yapsan düzelmeyecektir ve elinde sadece o durumun sana bıraktığı acı kalmıştır. işte o acı aynı zamanda seni o buhrandan kurtaracak şeydir. tek yapman gereken acıya bir anlam vermektir. bunun için de yaptıklarını, sana yapılanları veya tam tersi yap(a)madıklarını, sana yapılmayanları düşünmen gerekir. aynı şeyleri tekrar yaşadığında nasıl davranacağını bilmek de acının sana bıraktığı tecrübedir.
  
  bir de eklemeden geçemeyeceğim, acı çekmekten nasıl kaçılıyorsa mutlu olma fikrine de o hızda sarılınıyor. ama gerçek mutluluğun temellerinden biri vazgeçmeyi bilmektir. evet ben de biliyorum, vazgeçmek acıtır. ama gün gelip o vazgeçtiğin şey sisteminden tamamen temizlendiğinde hissedeceğin rahatlamayı da çok iyi biliyorum.
  tarifi mümkünsüz o duygunun ama sanki baharın gelmesi gibi, çiçek açan kayısı ağaçları gibi, öyle güzel!^*
• "acı geçiyor
  acı geçiyor
  acı elbette geçiyor
  acı çekmiş olmak geçmiyor..."
• bazen çektiğin acının canını bu kadar yakmasını anlamsız bulursun. mesela aşkın bu kadar can yakmasını beklemezsin, mesela bir gidenin ardından içinin parça parça eline geliyor olması sana tuhaf gelebilir. acını küçümseyebilirsin, utanabilirsin acından; "bu kadar hissetmemeliydim" diyebilirsin.
  
  deme, her acı can yakıyor, iç parçalıyor, omuzları düşürüyor, ömrünü kısaltıyor. acının büyüğü küçüğü yok, senin onu nasıl kabul ettiğin var.
  
  tanım yok gibime geldi, şu da tanım olsun; hissetmektir.
• tanrım, acı çok ince bir işçilik
  tebrik ederim.
• insan en cok disi ile ici ayni olamadigi zamanlar aci ceker.
• hala hayatta olduğunuzun yegane kanıtı. başka her şey rüya gibidir. acı çekmek kadar gerçek duygu var mı?
• (bir arkadaşımla kırık dökük bir aşk hikayesi hakkında konuşulurken geçen cümleler)
  
  + biliyor musun onunla son konuşmayı yaparken sıcak bi şeyler almak için mutfağa gittim. kupayı doldurdum. cam kupa elimde çatladı. bütün kaynar su bacağımı boydan boya yaktı. ben sadece baktım. çünkü içim daha çok yanıyordu. kalbim daha çok acıyordu.
  
  sanırım acı çekmek bundan daha iyi anlatılamazdı.
• özlemek ancak affedememektir.
  
  "geri dönse kabul etmem" demek ancak "keşke burda olsaydı" diye aklından geçirmektir.
  
  bok yani.
• sanılanın aksine belirsizlik kadar kötü olmayandır.
  
  büyük bir aşk yaşamıştım. ya da bilmiyorum. belki de o zamanlar ben küçüktüm aşk büyük gelmişti. 4 yıllık bir ilişki ve sonrasında tam 2 yıl süren bir depresyon süreci.. bugün bana o zamanı hatırlatan bir şarkıyı duydum tesadüfen arabayla giderken radyoda. hiç üzülmedim. gülümsedim ve eve gelip defalarca arka arkaya dinledim. çünkü o şarkı bana o 2 yıllık sürecin son bir yıllık kısmını hatırlatıyordu. yani kendi başıma acı çektiğim, toparlanmaya çalıştığım, bir şeylere sarıldığım süreci. düşündüm de hiç de kötü değildi. tüm odamı değiştirmiştim. yani odamı şuan kullandığım haline o zaman getirmiştim. şuan daha iyi yaşamamı sağlayan kararları o zaman almıştım. asıl kötü olansa o ilk bir yıldı. belirsizlik olan dönem. bir öyle bir böyleyken. acabalar varken. düzelir miyizlerle uğraşırken. o kadar ki o zamanlar yaşadığım hiçbir şeyi hatırlamak bile istemiyorum. yaptığım saçmalıkları, aldığım yanlış kararları..
  
  o sürecin sonunda anlamıştım. kötü olan acı çekmek değildi. belirsizlikti.. o zaman karar vermiştim bir daha seçme şansım olduğunda belirsizlik yerine gerekirse acı çekmeyi seçeceğime..