açıklamalar
-
bir turgut uyar şiiri. dört parçadan mürekkeptir. o meşhur "durursa anlaşılır saaatin kaç olduğu" dizesi bu şiirdedir. ilk bölümü şöylecedir:
i
durursa anlaşılır saatin kaç olduğu
ürkek yürek bütün geçmişi kabulleniyor
ve kazmaların ve garların hiç uyumadığını
hiç uyumadığını alkolün
çiçeklerin ve tuzun
gemilerin ve çin'de ve büyük britanya'da ve
bilmem bu gerinmeler, bu büyük yürek çarpıntısı
bu sakallı adamlar dağlardaki
birden farkına vardığımız güzelliği dünyanın
güzelim
galiba sonundayız uykumuzun. -
ii
benim vaktim bir terliğin vaktidir
onursuz. ayakta. ve kullanılan
ve fatih yangınında, ev yanarken
konsolun altından kaçırmış babam
ziller çalınır, ormanlar uğuldar, pencerelerde
kesik saçlı çocuklar bakışırlar ve
ateşle, anıyla, kedilerle. karmaşık ve
suyla geliştirmişti onu babam
ben bir zincir kıranım. eylemsiz
kışlara ve suikastlere yatkın yaradılışım
aşklara ve düzene ve dükkansızlığa ve
bir terzi kadar hırçınım bazan. -
iv
ben oturmaya geldiğimi sanırdım. hoş geldim.
ve istanbul dolaylarında, bir takım odalarda
güllerin ve ayazmaların ve savaşların
birbirine karıştığı. ceviz ağaçlarında
ve sanırdım saçların kendiliğinden
köpüren biralar gibi ağardığı
akşamüstleri
bulvar kahvelerinde.
geceyi kimlerin böldüğünü
uzun saçlı aldanışların böldüğünü
ve büyülü bayramların böldüğünü
çoğu zaman çiçeklerle ve
çoğu zaman gülücüklerle kutlanan
ve ben patlak gözlü mübaşirlerin
mutsuzluğunu sanırdım evlerinde
ve bazılarının sırf bu yüzden öldüğünü
ve kendi askerlerimiz
sınırlarda ve oralardayken
kaputları ve postalları kendiliğinden
sekiz düğmeli ve sırım bağlı sanırdım
ve çocuklar hiç umulmazken
hiç hiç umulmazken
yapılan bir şeydi gündüzümüz ve
gecemiz isteğimizce kullanılmazken
ve biz bir şeye katılırken.
yüzüm küçük, ufak, öyle sanırdım
dağlara sürerken yeşilliği ilkyaz
çocukların sakalları çıkmaya başlarken
bando mızıkalar çalınırken
her şeyin yapılmasına katılırdım
biraz hüzünlü, biraz şaşkın, biraz şen
her şeyin yapılmasına katıldığımı sanırdım.
sonra gece. sonra yanlışlığım. sonra alerji
yani kurdeşen. -
iii
içinde sizin de olduğunuz gece
sonsuz bir kaynaktır, çizgiye
köprüleri ayakta tutan güç ve
dükkanları işleten, gizlice
babaları onurlu kılan ve gizlice
ve anaları mutlu kılan gizlice
kompresörleri ve yolları uygulayan biribirine
adamları çıkaran koskoca iskelelere
nüfus sayımlarına, ateşböceklerine
suya ve ateşe doğru o gem almaz düşünce
ey o büyük düşünce!..
size bağlı değildir... -
geçen yine sırtımı umuduma dayayıp oturduğum o bankta okudum bu şiiri ilk defa.
belki de önce okumuştum, hatırlamıyorum ama.
artık şiirlerin hikayesel anısı oluyor bende, ölene dek unutmayım diye herhalde.
..
ey o büyük düşünce!..
size bağlı değildir...
" demiş ya bence bu şiirin sonunda olmalıydı, o büyük düşüncelerim kimseye ait olamaz. üzgünüm ama ben bile haketmiyorum onların gerçeküstü- masum hallerini. sen insansın demesine gerek yok başka şairin. ben insanım ve gerekliliğim ne yazık ki kir-günah-kötü şeyler.
hepsi en gerçekte bu şiirin en yakıcı yer, "güzelim
galiba sonundayız uykumuzun." kısmıdır, kesin yani.
hayatı gerçek kılma biçimi olarak uyanmalı, ya da uyumalı.
hayallerin - rüyaların - düşlerin nerde bitip nerde dünyanın başladığını görmek çok acı ve çaresizlik içinde bırakıyor insanı.
kabul etmek için gerçekleri, sahiden anlamamak gerekliliği sahiden aptalca.
http://www.youtube.com/…fg71wpbw&list=rdnx6bs7o8ue4
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap