after life

• bir oturuşta biten ve seyri güzel dizidir.
  
  verdiği mesajlar ve hikayeden ayrı benim dikkatimi çeken tony’nin 6 bölümde hiç değiştirmediği tişörtü oldu sanki. sadece zorla buluşmaya gittiği bölümde gömlek giydirdiler geri kalan bölümde aynı tişört aynı ceketle gördük.
• bazı diziler kötüdür ve kötü oldukları için izlemesi zevklidir. after life, gerek tek katmanı ile gerek karakter sayısı azlığıyla yüzeysel bir dizi. ama öyle olmaya çalışmıyor zaten. izlerken kesinlikle keyif alacaksınız ama kısa bir süre sonra aklınıza bile gelmeyecek. ben beğendim, 6/10.
• ricky baba yine muhteşem bir iş çıkarmış. bir oturuşta bitirdim ve yakın zamanda tekrar izlemeye karar verdim.
  
  diziyi karısını kaybeden bir adamın hayata tutunma çabası olarak değil; en iyi arkadaşını kaybetmiş bir insanın yaşadıkları olarak değerlendirmek gerekir. sevgili dediğiniz kişi en iyi arkadaşınız değilse; siz bir bütün olamamışsınız ve gerçek bir aşk yaşamıyorsunuz demektir.
  
  bu arada ingiltere'nin o tarihi dokusu, şehir yapılanması, mimari perspektifi vsr. yine aklımı başımdan alıp delirtti beni! şu harabelerin arasında doğmak için önceki hayatımızda nasıl bir günah işledik acaba?
• gecemi uykusuz bırakan dizi, yalın, hissedilir, gülümseten ve acıtan çok keyif alarak izlediğim. tony nin mezarlıkta sohbet ettiği kadın benzeri biri dostum olsa ne güzel olurdu diye düşündüm.
• dizilerin başında uyarı oluyor biliyorsunuz. işte şu kadar yaş altı izlemesin, argo ifadeler kullanılmıştır falan diye. bu dizinin başında da koca koca harflerle "dikkat içinize oturabilir" yazması lazım. çünkü kahkaha ile güleriz diye açtığımız dizinin sonunda gözlerimiz yaşardı ama bu sefer gülmekten değil.
  
  ricky gervais'i ilk önce orijinal the office ile tanımıştık. bundan sonra beğenilen pek çok dizi ve stand up gösterisi yaptı. kendisine has çok şahane bir kara mizah anlayışı var. ancak bu projede bambaşka bir yol izlemiş.
  
  dizide komedyene özgü pek çok espri ile birlikte bundan çok daha ötesi de var. takipçileri biliyordur gervais çok sevdiği bir kadın ile birlikte uzun süredir ve çocuk sahibi olmamayı tercih etmişler. insanlar hakkındaki düşünceleri de dizideki karakteriyle uyuşuyor. bu nedenle yazıp yönetip başrolünü oynadığı bu proje çok kişisel bir iş. muhtemelen gervais eğer eşime bir şey olursa ben ne yaparım diye düşünmüş ve notlar almış. sonuç olarak da ortaya bu dizi çıkmış gibi. şimdi spoiler ile birlikte diziye bir göz atalım.
  
  --- spoiler ---
  
  giriş kısmında bahsettiğim gibi dizi eşini kaybeden bir adamın girdiği depresyonu ve yaşadıklarını anlatıyor. tarz olarak da biraz sert. basit romantik komediler gibi değil. ana karakterimiz sürekli olarak intihardan bahsediyor ve bir sahnede bu girişimini gösteriyorlar. normalde bir yapımcıya şimdi komedi dizisi çekeceğiz ikinci bölümün başında başrol intihar girişiminde bulunacak derseniz kafayı yer. ancak işin içinde rick gervais olduğu için bu sertlik komedi ile dengelenmiş. komedi ögelerinin ayrıca şöyle bir işlevi var. tony'nin hayat ile başa çıkmasını sağlıyorlar. o yüzden yapılan esprilerin altında çok derin bir hüzün duygusu var. bu da dizideki her diyalogun kalite olarak yükselmesine neden oluyor.
  
  dizinin senaryo matematiği de diğer işlerden farklı. normalde diziler temel senaryo kuramına daha bağlıdır çünkü seyirciye alıştığının dışında bir şey gösterildiğinde birinci bölümün sonunda sizi terk edebilir. ancak bu dizide cesur bir hareket ile bundan uzaklaşmışlar. mesela tony'nin yaptıklarında basit neden sonuç ilişkisi kurulmamış. yani temel bir motivasyon var tabi ama bu genele yayılmış. bu nedenle bir adamın basit iyileşme hikayesinden çok eşini kaybeden bir insanın "durum"unu izliyoruz. bu da daha kaliteli ve farklı olmasını sağlıyor dizinin. ayrıca dizi içinde belli süre içinde çözülmesi gereken meseleler olmadığı için daha sade ve doğal bir akış izlenmiş.
  
  ancak dizinin karakter değişimi konusunda şöyle bir hatası var. tony'nin normalde kibar ve sevilen bir insan olduğunu duyuyoruz ancak bunu hiçbir zaman görmüyoruz dizi boyunca. dizi başladığında tony zaten eşini kaybetmiş ve şuan ki haline gelmiş durumda. bu nedenle yaşadığı sarsıntının şiddetini tam olarak anlayamıyoruz. en azından ilk bölümde videolar yerine flashbackler kullanılsaydı "evet tony eşi ile birlikteyken böyle bir insandı, şimdi buna dönüştü." diyebilirdik. bu haliyle tony'nin nasıl bu hale geldiğini öğrenemiyoruz.
  
  ancak dizi bu eksikliklerini diyaloglar ile kapatıyor. diyaloglar aslında dinamik değil. yani günlük konuşma içine serpiştirilmiş anlamlı cümleler gibi değil. dizide aşağı yukarı söylenen her şey çok derin. bu uygulama ehil olmayan bir elde felaket ile sonuçlanabilirmiş ancak gervais çok uzun zamandır metin yazarlığı yaptığı için çıkan sonuç muazzam olmuş. kendi stand up'larında değindiği konuları bu sefer dizideki karakterlere dağıtmış ve sonuç olarak boğazı düğümleyen anlar ortaya çıkmış. bu durumu gerçekten abartmıyorum. çoğu diyalogdan sonra diziyi durdurup uzaklara dalıyorsunuz. ki bunu normalde ben dram dizisiyim diyen projeler bile beceremez çoğu zaman.
  
  dizinin bir diğer sorunlu noktası da yardımcı karakterler. kabul, dizinin akışı ana karakter üzerine kurulu ancak yan karakterlerin de hikayelerinin geliştirilmesi gerekiyordu. bu konuda dizi biraz eksik kalmış diyebiliriz. mesela gazeteye yeni başlayan sandy için daha fazla detay yazılabilirmiş. belki tony kendi gençliğini görüp ona mentor olabilirdi. böylece depresyondan çıkışı için anahtar olabilirdi sandy. ancak kendisi hakkında pek bir şey bilmediğimiz için ileride nasıl bir dönüşüm geçirecek onu da tahmin edemiyoruz tabi ki.
  
  ancak yardımcı karakterlerde bir de julian gerçeği var. julian gazetede çalışan bir bağımlı. ilk önce comic relief olarak karşımıza çıkan bu karakter bölümler ilerledikçe daha da derinleşiyor. senaryo yazmaya başlayanlar için bir karakter nasıl dönüştürülür nasıl derinleştirilir dersi gibi kendisi. önce kendi durumunun farkında olan bir insan olduğunu öğreniyoruz. sonra pişmanlıklarına ve kendisiyle yüzleşmesine şahit oluyoruz. en sonunda da ölen kız arkadaşı hakkındaki düşüncelerini söyleyip bizi darma duman ediyor kendisi.
  
  diğer yardımcı karakterler genel olarak zayıf yazılmış dedim ama oyuncular o kadar iyi iş çıkarmış ki dikkatli bakmazsanız bu kusuru da görmüyorsunuz. dizideki bütün karakterlerin kendisine göre bir derdi olduğunu jestlerinden mimiklerinden yada seslerinin tonundan çıkarabiliyorsunuz. özellikle baba karakterini canlandıran david bradley ve tony'nin mezarlıkta tanışıp arkadaş olduğu anne'i canlandıran penelope wilton harika performanslar sergilemişler. wilton bazılarınıza tanıdık gelecektir. kendisi shaun of the dead'te shaun'ın annesini de aynı sempatiklik ile canlandırmıştı. bradley'den bahsetmiyorum bile kendisi hem game of thrones gibi ciddi yapımlarda hem hot fuzz gibi komedi filmlerinde yer aldı daha önce.
  
  dizinin teknik kısımlarından bahsetmek gerekirse şunu demeliyim. bunu yabancı hayranlığı olarak görmeyin ama bu adamlar sanat, kostüm ve görüntü yönetimini gerçekten biliyorlar. bu dizide eşini kaybettiği için depresyona giren bir adamın hikayesi var. bütün görseller de buna göre düzenlenmiş. soğuk ışıklar var sürekli. ayrıca rengini değiştirebilecekleri her alanda gri ve koyu mavi tonları tercih etmişler. böylece sesi kapatıp sadece görsellere bile baksanız dizinin anlatmak istediği şeyi anlayabilirsiniz.
  
  müzikler de keza öyle. daha önce the umbrella academy konusunda şu entry'de de #87014277 bahsetmiştim. müzik seçimi konusunda şuan insanlar gerçekten çok titiz çalışıyor. olabildiğince bilindik ve sevilen parçaları yapımlarda kullanmaya başladılar. bu dizide de çoğu parça tam yerinde kullanılarak atmosfere çok iyi katkı sağlıyor.
  
  --- spoiler ---
  
  dizi gerçekten çok farklı ve izlenesi. derdini sakin bir mekanik ile duru bir şekilde anlatmayı başarmış. hatta o kadar etkili ki bittiğinde gidip sevdiklerinize sarılmak geliyor içinizden. hayat ve ölüm hakkında söylemleri de çok iyi. tek kusuru var diyebilirim o da dizinin tarzını önceden öğrenmediyseniz gerçekten hazırlıksız yakalanıyorsunuz. bu da kötü bir durum değil açıkçası. ancak diziyi sindire sindire izlemenizde fayda var diyorum. yoksa diziyi bitirdikten sonra kendinize gelmek için benim gibi yere yatıp tavanı izleyerek şu parçayı tekrar tekrar dinlemek zorunda kalabilirsiniz.
  
  https://www.youtube.com/watch?v=dtvbcg6thdk
• ricky gervais'ten beklemediğim bir dizi oldu, ama güzel dizi.
  
  daha ofansif komedi tadında bir dizi bekliyordum, yer yer depresif, dram, çok güzel diyalog & monolog içeren tatlı bir dizi olmuş baya. bir çırpıda bitiyor.
  
  gervais de böyle karakterlere cuk oturuyor. çok güzel dizi.
• izlediğim en güzel mini dizilerden birisiydi. 3 saat boyunca kendimi izlemek, üzerimde çok garip bir duygu bıraktı. bu kadar güzel ve çarpıcı diyaloglar üstüne hafif ofansif göndermeler ve yoğun drama ile ricky gervais gönlüme taht kurdu diyebilirim. bunalımda olanların izlemesi gerektiğini düşünüyorum.
• komedi beklerken tersten vurdu.
• giriş 9
  gelişme 8
  sonuç 5
  
  dizi güzel yalan yok, ama sonu beni tatmin etmedi.
  yerel gazete çıkartmanın ne kadar zor olduğunu anlamış olduk tabii izlerken.
• ama yasayip onu ozlemeyi,onun yasayip beni ozlemesine yeglerim.
  
  su cumle inanilmaz hosuma gitti. dizi komedidir diye basladik dramin dibine vurduk iyi mi.