• uşak'ın bu listeden çıkartılması gerekiyor. burda her ne kadar gömülse de manisa'dan vs. daha moderndir uşak. kimse kimseye karışmaz, din tartışması vs. kolay kolay yaşanmaz.
  • siz nasıl ege bölgesinde olursunuz ya hala aklım almıyo:)
  • gece gece memleketimle ilgili yazılanlar gözümü doldurmuştur.(üzülme anlamında)
    lisedeki coğrafyacının anlattığına göre afyonkarahisar ticari faaliyetlerini izmir üzerinden yürüttüğü için (özellikle mermer ticaretinin ege denizinden olması gibi) ege bölgesinde sayılmış çook uzun yıllar önce.
    aynı zamada halkın ağzı da ege’ye uygun.ama damak tadı olarak kesinlikle iç anadolu’ya yakın.
    neyse şimdi ege konusunu bırakalım.
    uşak ve kütahya olarak çok bilgim yok, sadece oralarda yaşayan insanların bir kısmının haftasonları alışveriş için afyonkarahisar’a geldiğini biliyorum.
    afyon sizin düşündüğünüzden çok daha gelişti son yıllarda.
    dünya motocross şampiyonası 2 yıldır burada yapılıyor.
    aynı zamanda hatay ve gaziantepten sonra
    unesco’nun “yaratıcı şehirler ağı”na katılan 3. türk şehri.
    siz şehrin hangi yüzünü gördünüz bilmiyorum ama inşallah bir gün güzel yüzünü de görürsünüz.
    bu da bugün karşıma çıkmıştı
  • sandıklılıyım. bilmeyenler için afyon'un güney ilçelerinden birisi. 7 yaşıma kadar yaşadım sonra ailem izmir'e göçtü. hala gidip gelirim.

    zamanında frigyalılar yaşamış, sonra bir başkası gelmiş, selçuklu gelmiş, dulkadiroğulları gelmiş, türk gelmiş, rum gitmiş, rum gelmiş türk gitmiş. cizre'den van'a, çankırı'dan antalya'ya memleketin bir çok noktasına gittim. uşak-kütahya- afyon üçgeni kadar içimi cız ettiren başka bir bölge yoktur benim için. tarihini bildiğimden mi bilmem. memleketim olduğundan mı bilmem.

    sandıklı'da ananemin evi tepedeydi, tüm ovayı görürdü. güneş batmaya yakın çok güzel görünürdü. tüm çocukluğumu o balkondan güneşin batışını izleyerek geçirdim. sonra zamanı geldi evlendim eşim ile izledim güneşin batışını aynı balkondan. patates tarlalarını gösterdim, çiğiltepe yönünü gösterdim. reşat çiğiltepe'nin anıt mezarı hala durur sandıklı mezarlığının tam ortasında. en önemsiz dini günleri kutlayıp büyük taarruz'u, zafer bayramını kutlayamayan bir belediye başkanına sahip olsa da sandıklı insanı fatihasını esirgemez şehidinden.

    neyse ne diyordum. bu üç şehrin ortak noktası bozkırdır. uçsuz bucaksız bozkır. yazın izmir'den afyon yönüne giderken kula rampalarını geçince hava serinler. klimayı kapatır camı açarsınız, klimaya gerek kalmamıştır artık. bozkırın yazın farklı bir kokusu vardır. otu yakan gündüz güneşi farklı bir koku çıkartır ortaya ta genzinizi yakar. çoğu kişi için bildiğin ot kokusu olsa da her geçişimde içimden "ha şurada ölüp gömülsem hiç gocunmam." diye düşünürüm. toprak mı çekiyor artık bilmem.

    güzeldir lan üçü de. insanı da güzeldir. her yer kadar yavşağı da vardır, ama çok şehirden fazla şehidi de vardır işte. tarhanasına kurban olduğum.

    afyon'un girişindeki yazı ile bitireyim entry'yi:

    cumhuriyet’in kazanıldığı topraklardasınız.
  • böyle değil de afyon kütahya uşak olsaydı aklıma, john benjamin toshack gelebilirdi, belki de geldi kim bilir.
  • istemsizce aklıma şu dizeleri getiren başlıktır.

    istanbul'dan evden bezdim
    ülkenin heryerini gezdim
    aydın izmir afyon ve uşak
    en son da bodrum
    orda biraz durdum
  • usak'in sampiyonlar liginde 3. torbadan cekilen takim gucunde oldugu uclu...
  • afyon 'herkesin mola verdiği ama kimsenin asıl varış noktası olmayan şehir' diye biliniyor.. uşak ve kütahya da afyon'dan farklı değildir..
  • afyon için tavuk için birincilerini öldürürler derler .kütahya anlatılmaz yaşanır derim ama inanın yaşamak istemezsiniz
  • (bkz: şeytan üçgeni)
hesabın var mı? giriş yap