ahlat ağacı

• dümdüz uzanan ovanın ortasındaki tek ağaçtı. yaşlıydı. gövdesi, dalları yer yer çürümüştü. yine de zoraki meyve vermeye çalışırdı. sıcak havalarda uzaklardan gölgesine sığınmak için koşardık çocukken. yıllar sonra geri döndüğümde artık yoktu.
• çok sert bir odun yapısına sahip ve meyveleri kumlu, çürümeye yüz tutunca yenilebilen mütevazi bir yabani meyve türü. ne yazık ki türkiye'de yok olmaya mahkum her özel bitki gibi
• didem madakın ah'lar ağacında sesinin tonunu emanet ettiği ağaç.
• son iki filmi arasında şöyle bir bağlantı da vardır:
  
  kış uykusu filminde, aydın karakterinin küçümseyerek, "küçük bir motorun da mı yok" diye soru sorduğu, her yere yürüyerek giden ve küçük bir motor almak için maddi durumunun düzelmesinin bekleyen imam; ahlat ağacı filminde köylüden aldığı altın borçlarını ödememesine rağmen, küçük motorunu satıp, son model motor alan imama dönüşmüştür.
• enfes bir nuri bilge ceylan filmi. her şeyiyle. diyaloglar hele, muazzamdı. gözümü kırpmadan izledim her saniyesini. bu kadar gerçek bir hikâye, ancak bu kadar iyi bir gözlemle aktarilabilirdi zaten.
• mehmet başaran' a ait şiir:
  
  eşin dostun yaşıyor bak bahçelerde
  sen çıplak bir doruğun üzerindesin
  tam rüzgârın engini sardığı yerde
  
  yekpare bir mavilik üstünden akar
  altında köklerini sıkan toprak var
  dertleşir durursun gölgenle
  
  bazan öyle yakın geçer ki kayan yıldızlar
  halini soruverecekler sanırsın
  dağılır üstündeki yeşil sükût
  ümitle kımıldanırsın
  
  bakma sana bir ad verdiklerine
  yerle gök arasında bir karaltısın
  ve bütün dünya seni unutmuş
  sanki kim bilecek yaşadığını
  gelmese dallarına birkaç fakir kuş
  
  ne de dolmaz çilen varmış
  ilk defa kırağı yaktı canını
  aşkı sonra bulutların
  rüzgârın cilvesi değil miydi
  döken yapraklarını
  
  durmuşsun kırların bir ucuna
  ah senin halin köylü hali
  yaşarsın kıraç toprakta
  servi-simin misali
• akla didem madak'ın (bkz: ah'lar ağacı) şiirini de getirir.
  
  "ne çok dikeni vardı ahlat ağacının tanrım,
  ulaşılamazdı,
  sen sarılmak istesen ona,
  o sana sarılmazdı.
  ne çok dikenin vardı tanrım!
  ne çok isterdim,
  sana sarılamazdım.
  ve şöyle derdim o zaman:
  ah!
  
  ahlat ahların ağacıydı,
  yaşlanmaya başlayanların,
  itiraf edilememiş aşkların,
  evde kalmış kızların.
  ahlat ahların ağacıydı,
  cezayir nasıl cezaların ülkesiyse,
  öyleydi işte. "
• (bkz: ahlar ağacı)
• çernobil nükleer santralinin patlamasından sonra köyümdeki tüm ahlatların yavaş yavaş kuruması sonucu çok az yediğimiz çok az bulabildiğimiz bekletilip yenen armut .
• “sevelim veya sevmeyelim, bazı özelliklerimizi babalarımızdan alırız.
  zayıflıklarımızı, alışkanlıklarımızı ve daha birçok şeyi.
  film, babanın ve oğlunun aynı kaderi paylaşmasıyla oluşan kısır döngüyü acı veren deneyimlerden oluşan bir seriyle anlatacağız.”
  
  diyor nuri bilge ceylan, ahlat ağacı filmi için.
  
  bize de merak içinde beklemek düşer...