• teorik olarak, rocky'nin 'adrian adrian' cigirtmasindan sonraki -yada onceki miydi neyse- bakisi da bu kategoriye girebilir. yani sly kan icindedir, her tarafini eliyle yoklar, kotu boksor de bi sure sonra fena dayak yiyecektir zaten. ama o durumdayken rocky nasil bakiyodu yada bakabiliyo muydu bi seye bilmiyorum.
  • efendim, sözkonusu bakışı en başarılı kullanan kişi john wayne'dir... dövüşmemeye yemin etmiş bir boksörü canlandırdığı "the quiet man" (bkz: yamuluyorsam duzeltin) filminin sonunda çileden çıkmış ve mezkur bakış sonrasında kötü adamı bir güzel benzetmiştir... spagetti western altkültüründe clint eastwood'un seyiren gözle bakma şekli, "şimdi gözüm oynuyor, zittiğimde senin kulakların oynayacak" gibi derin bir anlam taşır... nedir, eastwood bu bakışı bilumum polis ve özel detektif tiplemelerine de taşımıştır... death wish filmler zinciri, düz saç ve pis bıyığın bu bakışın etkisini üstel olarak arttırdığını ispatlayan charles bronson'u da kötü bakışlı heykeli dikilesi adamlar listesine sokar... 1980 sonrası amerikan sinemasında ise abartılı bakış kategorisinde arnold schwarzenegger, önce dayak yiyip sonra dövme kategorisinde jean claude van damme, sadece bakışlarıyla göz korkutma kategorisinde robert de niro bulunabilir...
  • robert de niro gibi bazi istisnalar ise bakisi kendi atmasina regmen genelde baskasina siktirirler adamı.
    (bkz: joe pesci)
  • 10 dakika araliksiz dayak yiyen kahramanimizin beyin amciklamasi sonucunda gozlerini mal mal karsi tarafa dikmesi ile olusan bakistir..
  • 90'li yillarin dedektif filmlerinde bu bakisi en iyi kullananlar olarak bruce willis ve mel gibson'i da anmadan gecmemek gerekir. hatta bazi yorumcular mel gibsonin bu konudaki ununun aslinda ona ismini kazandirdigi yorumunda bulunmuslardir. malum, kahramanimizin bu bakisi filmin devami bilinmeden incelense ancak "mal" olarak nitelendirilebilinir. bu cercevede ilk onceleri mel asagi mel yukari diye holivud setlerinde kotu davranilan mel gibson ilk filminin gosterime girmesi akabinde sayginliga ve une kavusmustur.

    yalniz dikkat edilirse, bruce willis ve mel gibson ornekleri digerlerinden farklidir. zira bunlarin oynadiklari karakterler dayak yedikten sonra bile laubaliliklerinden zirnik yitirmezler. civik espriler ve kotu adama ironik kufurlerle dikkat dagitirlar. bu sebeple bakislarindaki mallikta bir degisiklik olmaz gibi gorunur. fakat ne zamanki kotu adam yavuklusuna yan bakar, ailesinin yaninda anali avratli konusur, iste o vakit bunlar pek bi pis bakip, filmin sonunu getirecek dayak atma seansina baslarlar.
  • bu bakisi atabilen karakterler ayni zamanda bogulurken,yanarken veya bicak yerken espri yapabilirler.bu yeteneklerini bakisi firlatmadan az once giren "laaaaaaaaaan" nidalari attiran gaz muziklerle borcludurlar.hatta aksiyon ve korku filmlerinin soundtracklerinde sert parcalar bulunmasinin nedeni budur diyecek kadar ileri gidebilirim. (bkz: mission impossible)
  • cehennem silahi ve zor olum serisinin kasip kavurdugu yillarda, ortaokul ve liselerimizin testesteronu daha bünyeye henüz nüfuz etmis, sert çocuklarini da derinden etkilemis klisemizdir. zopayi taze yemis er bünye bir yandan dagilan kravatin, gömlegin düzenini tesis etmeye çalisir bir yandan da kaslara dogru açiyi vererek hasmina karanlik günlerin onu bekledigini tasvir eden bakisini gözlere oturtmaya çalisirdi. lakin onca çabaya ragmen umumiyetle ikinci zopa da yenir ve rahatlanirdi. hem bi de;
    (bkz: kotu karakterlerin bir turlu olmemesi)
  • matrix üçlemesinin birinci bölümünün sonunda,neonun seçilmis adam gerçegini kendiside fark ettigi anda ajanlara attigi bakistir.
  • kurtlar vadisi dizisinde necati sasmaz'in 70 bölümdür yapmaya çalistigi ancak karsidaki insanda '' olm sikma kendini osurda rahatla '' etkisi yaratan bakistir
hesabın var mı? giriş yap