alaattin şensoy

• bütün eserleri:
  
  ağaran saçlarımla alnımdaki çizgiler
  ağlamışım gülmüşüm kırılıp dökülmüşüm
  ağlatıp küstüreceksen boynumu büktüreceksen
  âşıkların kaleminden dökülen bir şiirsin
  âşık mıyım bilmem neyim
  aşk bağından çiçek verirsin diye (dilek ağaci)
  aşkınla her akşam içerken seni
  aynada bu gece bir gelin gibi kendimi görmek istedim
  ayrılığın üstünden seneler geçse bile
  bahar vakti gelecektin
  bahçemizde gonca güller soldu gitti gelmedin
  bâzen kış bâzen baharla
  biliyorsun bir zamanlar seni ne çok seviyordum
  bir bahar diledim bir gönül için
  bir sonbahar günüydü bırakıp da gidişin
  bir şarkı yazıyorum bu son şarkım olacak
  büyüleyen gözlerinle yeşil yeşil bakıyorsun
  çâresiz günlerimde dermânımı verensin
  çektiğim acıları tatmadı mecnûn bile
  çiçek açar gönlümde
  çöldeki susuz kervanı serinleten pınar gibi
  durulmaz gönlümün ummânı sensiz
  ellerin yanında sitem eyleme
  fedâ sana sevgilim benliğim bütün varlığım
  gel gönlümü yerden yere vurma güzel ne olursun
  gönlümün bahçesinde bir gonca gülsün
  gözlerime çöken akşam gibisin
  gözlerimin bebeğinde kalbimin gizli yerinde...
  gözümde birikmiş yaş tanburumda efkârsın
  gözümde özleyiş gönlümde acı
  güneşin kavurduğu rüzgârın savurduğu (bir garip aşiğim ben)
  hani şu gökyüzünden bazen yağmur yağar ya...
  hayâlinle başbaşa beni yalnız bırakma
  hayat dolu gülüşün kalbime süzülüşün
  hazan yaprağı gibi sararmış solmuş yüzün
  her akşam hüzünle batarken güneş
  her yalana kanmışım her söze inanmışım
  işte kınalı burgaz heybeli büyükada
  kalbimde senden kalan ilk aşkın izleri var
  kim derdi ki sevgilim bu aşk yarım kalacak
  kokladığım çiçeksin aşkımı bileceksin
  kulağımda çınlıyor hep sözlerin
  kumrular ötmüyor kalmış yuvada
  leylâklar açılmış gelen bahardır
  nazlı yârdan bir haber yok derdim asla bitmiyor
  ne sevgiden ne kinden bir his yaratmıyorsun
  ne vardı beni yalnız bırakıp da gidecek
  neredesin bilmiyorum ne çok özledim seni
  ömür bu rüzgâr gibi sel gibi akıp geçti
  öyle çok yazıldı ki aşk ve sevgiden yana
  kadere bak (özlesem de seni her an)
  özlesem de seni her an ağlasam da olmaz duyan
  sen gittin kalmadı gönlümde bahar
  sen ne kadar söylesen sevmediğini
  seni ilk küçüksu'da bir yaz günü görmüştüm (o tatli başlangiç)
  sevdâdır şu kalbe dolan bu gerçeği sanma yalan
  sevgilim gurbete gittiği zaman
  sevgine karşılık gördüğün zaman...
  simsiyah gecelerin parlayan yıldızısın
  şikâyetim var sizden merhametsiz seneler
  şimdi biri var bende uğruna yaşadığım
  şu gönlüme kederle dert salıyorsun
  terkedilen hep benim yine ben arıyorum
  tertemiz duygularla sevdim seni bir tânem (mutluluklar dilerim)
  uğrunda kahrolup her gün yanmaktan
  uzaklarda olsanda hiç üzülme sevgilim
  uzuyor yıllar gibi senden uzak her günüm
  vefâsız demişler hep kadınlara
  yağmurlar ağlar mı söyle güzelim
  yâr uzun hasrete beni koysa da (sila dağlari)
  yazdığım her şiirin içinde yaşıyorsun
  yeni açmış gül gibisin
  yılların yorgunluğu elemlerime eşittir
  yine mi yolumuz düştü gurbete
  yollar bitmez gide gide
  zindan ettin gündüzümü
  gözlerim sevgisiz bakmaktan bıktı
  uzayan yolları gözüm kesmese
  anlatması çok zor anlatamam ben
  mâdem ayrılacağız buruk bir vedâ ile
  karşımda öyle durup hiç bakma şaşkın şaşkın
  gönül bahçemdeki yağmur tânesi sevgi çiçeğime değdi de geçti
  her akşam karanlıktan uykusuz geçmedim mi
  yıllardan sonra seni görmek istedim
  yaşamanın zevkini sevginde buluyorum
  geleceğim deme gelmeyeceksen
  bütün dünyâ duysun diye-bu şarkıyı sana yazdım
  gonca açmış çiçek misin
  bir damla sevgiyi mumla ararken
  geceler yol aldı sabaha doğru
  şiirlerde aradım şarkılarla konuştum(el mahkum..)
  hiç özür dileme bana yazıp da
  her damla gözyaşımda sen varsın sevgilim
  yol vermez geçmeye kaldım çâresiz
  ne para isterim ne pul isterim
  sen bana ben sana umut vermiştik
  en mutlu zamanımdan can kopardın canımdan
  gözler gece karanlığı kaşlar hilâl aydınlığı
  beni böyle bekletme gönlünde misafir et
  bir garip aşığım bilenim yoktur
  üzülme bu sevda bittiği için bizim kavuşmamız kısmet değilmiş
  sevdalı bülbüllerden aşk dolu gönüllerden
  bana gel sevgilim ol kalbime gir diyemem
  aşk dolu yılları koydum sıraya
  doymadın mı ağlatmaya ateşlere dağlatmağa
  yazdığın mektuba canım sıkıldı
  boğazımda bir hıçkırık dudağımda dua oldun
  beni sen çoktandır unutsan bile sevdâ masalımız dinlenir olmuş
  kalbinden silerek attında beni terkedip gitmeğe yolum varmadı
  cama vuran damlalara gönüldeki şarkılara
  senin ile benim derdim büyüktür
  içimdeki hasreti almanı bekliyorum
  bu resmimi bayram günü çekmişim
  eğme gülüm dallarını bülbül darılır
  nerde akşam orda sabâh eyledim
  beyaz tene siyah sorma
  hayat bana ıstırap ellere düğün oldu
  sabredip te bekler miydim yolunu
  bir güneşe bir de sana bakamam
  yıllarca dargın durdum ben hasrete alıştım
  yollar uzak deme sakın yol uzaksa kalpler yakın
  bir zamanlar sevgi dolu gönlüm vardı çaldın benden
  aşk ateşi çoktan sarmış bacayı
  bırakıp giderken düşünme beni
  akşamla ben dost oldum gündüzleri yastayım
  gönlüne giden yolu bir bulabilsem
  seviyorsun sanmıştım haber saldım gel diye
  falcılara şans tanıma gidersen bakılacak falları da al
  cemreler düşünce toprağa suya içimde o eski kor alevlenir
  yalvarmaktan yorgun düştü dudağım
  el oldun sonunda el oldun bana
  bir sen anlıyorsun benim dilimden
  aşkı içtik ballar gibi
  yağmura susamış bir mevsim gibi aşk bahçemde susuz kalmak istemem
  yol geçen hanı değil şu gönlümün dergâhı
• oğlu hakan şensoy'un aktardığına göre;
  
  - fenerbahçe fanatiğidir. maçlarını kaçırmaz, stadyuma gidermiş. yaşlanıp da televizyondan izlemeye başladığında da zaman zaman kapatırmış. "baba, neden kapattın?" deyince, "oğlum, kötü oynuyoruz. ya gol yersek?" dermiş. sen seyretme, biz seyredelim dendiğinde de, "olmaz, ben istediğim zaman açayım, durumu öğreneyim." diye geri çevirirmiş bu teklifleri.
  
  - dışarı takım elbise ve kravatsız çıkmazmış. hatta fenerbahçe maçlarına gittiğinde mutlaka sarı lacivert kravatını takarmış.
  
  - şarkılarını söyleyenleri dinlediğinde hiç "şurasını şöyle okudu, burada böyle yapması gerekirdi." demezmiş. dinlediği her yorum onu mutlu edermiş.
  
  - avustralya'da sydney opera house sahnesine çıkan ilk türk müziği sanatçısı da yine rahmetli şensoy olmuş.
  
  allah rahmet eylesin, duyulduğu anda farkedilen, özel bir sesi vardı şensoy'un. birbirinden güzel besteler yaptı ama benim gönlümde hepsi bir yana, kadere bak bir yanadır.
• zaman zaman trt nağme'de anılır kendisi, anekdotlar aktarılır, kendi sesinden anıları dinletilir. bergama'da zamanın meşhur mekânlarından osman lokantası, şensoy'un babası tarafından işletilirmiş.haftalık harçlıklarından başka, bir sinema bileti parası da verirmiş babaları çocuklarına. müzikleri münir nurettin tarafından bestelenen, müzeyyen senar tarafından okunan "leyla ile mecnun" filmi bergama'ya geldiğinde şensoy gitmiş izlemiş. senar'ın sesine aşık olmuş resmen, harçlığının kalanıyla da yine aynı filmin biletlerini almış, izlemeye devam etmiş. babasının lokantası içkili bir lokanta olduğundan, geceden kalan şişeleri toplamış, onları satıp yine bilet parası yapmış. herhalde 10-11 defa izlemiş filmi böyle böyle. şarkıları ezberlemiş ve öyle güzel söyleyebilmeyi kafasına koymuş.
  
  her ne kadar hayatının önemli bir bölümünü istanbul'da geçirmiş olsa da bir izmir aşığı olarak yaşadı alaattin şensoy. hatta oğlu hakan'ın anlattığına göre, izmir'e biraz tesadüfen gerçekleştirilen bir ziyaret sırasında son nefesini vermiş. ölüm elbette acı ama sevenlerinin dediğine göre, şensoy son nefesini aşığı olduğu kentte vermekten ziyadesiyle mutlu olmuştur son anlarında.
  
  allah rahmet eylesin.
• yalancı yarim filminde, lunapark gazinosu kadınlar matinesinde sevil neşelen şarkısını söyleyip eşlik etmesi için mikrofonu emel sayın’a uzatan şarkıcı rolünde oynamıştır.
• underrated bir bestekarımız, yorumcumuz ve söz yazarımızdır.
  allah rahmet eylesin.
• http://www.youtube.com/watch?v=wzt0ryx1v4c
  
  çok güzel söylemiş. hakkında bildiğim tek şey bu şarkıdan ibaret.
• şark bülbülüfilminde çılgın gazino patronu fethinin odasında büyük boy bir posterinin görülebileceği sanatçı.
• gökyüzünde yalnız gezen yıldızlar 'ı zeki müren dahil kimse kendisi kadar duygulu okuyamamıştır.
• türk sanat müziği bestekarı ve söz yazarı üstadlarımızdandır.