• ne çoğu dinsizin, ne de çoğu dindarın anlayabildiği edim. bilmezler ki bir kişi vardır ki bu kişi yıllarını îmânını kurtarmaya çalışmakla geçirir. okudukça okur. dinin farklı yorumlarına sarılır. ama ne çâre! hiçbir din aklının ve vicdânının kabûl edebileceği ölçüde değildir. bu kişi sürekli yalvarır. "allah'ım! seni bu kadar arıyorum. gözünde hiç değerim yok mu? ne olur bana ışık tutsan?" ama sağır sultan duymaz. bu süreçte tuğla beyinli insanlarla tanışılır. dinden dönenlerin öldürülmesinin çok gerekli bir şey olduğunu çekintisizce dile getiren tuğla beyinlilerle... inancı dışında bu kişinin yaşamı da iyiden iyiye boka batar. allah'ın elini uzatmasını bekler ama nâfile! duvara konuşuyordur. yıllardır...

    kendime dinsiz sözcüğünü yakıştırırım ama ateist, agnostik vb. gibi sözcükleri yakıştırmam. kendime inanamayan derim. inanmak isteyip de inanamayan... bugün bir müslüman kendisiyle tartışırken bana "kardeş sen ateist değilsin ki bildiğin allah'a küsmüşsün sen!" dedi ki çok haklıydı. evet ben allah'a küskünüm. gönderdiği din buysa, duâlara yanıt vericiliği bu düzeydeyse kırgınım, küskünüm ona... "rabbin seni unutmadı." diye yalan söyler bir kitap... halbuki çoktan unutmuştur. ben o kurmaca varlığı hiç unutmadığım hâlde...
  • işte bunlar hep ateistlik.
    (bkz: ateistler hadi bunu da açıklayın)
hesabın var mı? giriş yap