alp

• islam öncesi avrasya hakanlıklarında bahadır diye de anılan kahraman savaşçı önderlerin tanımlamasıdır.
  
  13. yüzyıl anadolusunda ideal profesyonel savaşçıdır alp.
  
  baba ilyasın torunu aşık paşa (1271-1332) garipname adlı eserinde (1310), alpların 9 niteliğe sahip olmaları gerektiğini belirtir :
  - muhkem yürek yani cesaret sahibi olmak
  - kolunda kuvvet olmak
  - gayret ve hamiyet sahibi olmak
  - iyi bir at sahibi olmak
  - zırhlı olmak
  - yay sahibi olmak
  - kılıç sahibi olmak
  - süngüsü olmak
  - yoldaşı olmak (beraber savaşacağı arkadaş sahibi olmak)
  
  yoldaşlık, anda isimli özel bir ritüel ile gerçekleştirilir (kan kardeşi olmak). yoldaşlar/alpler arasında bu ritüel ile nökerlik bağı oluşur. osman gazi, nökeri olan alplere fethedilen topraklardan yurt veriyordu.
  
  alplar, osmanlı devletinin kurulmasında çok önemli bir rol oynamıştır.
  
  ayrıca (bkz: gazi).
  
  kaynak : halil inalcık - osmanlı uygarlığı
• mustafa kemal'in henüz subayken yaninda yer alan iri yapili köpeginin adi. yanlis olmasin, köpek möpek noluyoruz lan diyerekten. cok güzel isim. oglum olsa da adini alp koysam.
• türkçemizdeki "kahraman" kelimesinin eş anlamı.
• -ismin?
  -alp
  -himm..baban milliyetci mi?
  -haydaa..
• genel kanının aksine kalın sıradan ek alan kelimedir. alplik değil alplık'tır o. kulağı çırmalıyor değil mi?
  
  şimdi herkes ziya gökalp ismini tekrar okusun.
• bir karaciger enzimidir, uzun adi; alkalin fosfataz.
• sen çocuğuna hüsamettin ismini koy ki ileride dede olduğunda zorluk yaşamasın.
  binlerce yıllık kadim türk kültürünün hükümdarlarının ismine çocuksu diyen de ne biliyim.
  
  asil isimdir. öztürkçedir.
  
  edit: bir üstte şöyle bir entryi vardı, bulamıyorum.
• türkler arasında "yiğit", "kahraman", "cesur" ve "bahadır" anlamlarında kullanılan bir ünvan olan bu kelimeye orhun kitabaleri'nde, uygur alfabesinde, kutadgu bilig'de ve divanü lugati't-türk'te; alp tigin, alp-tuğrul, alp-kutluğ, alp-er tunga ve alp-tulug gibi pek çok şekillerde rastlanmaktadır.
  
  alp kelimesini gazneliler devrinden itibaren müslüman emirlerin ve hükümdarların da kullandıkları görülmektedir. gazneliler devleti'nin kurucusu alp tigin, büyük selçuklu hükümdarı alparslan, karahanlılar emirlerinden alp-er han, anadolu selçukluları devleti'nde mahmud alp ve nuh alp bunların en bilindikleridir. osmanlılarda ise ertuğrul gazi'nin babası gündüz alp dikkat çekmektedir.
  
  türklerin islamiyet'i kabulü ile islam'ın gaza şuuru ve türklerin alplik ruhu cihad yolunda birleşerek kaynaşmıştır. nitekim bundan sonra cihad eden müslüman türklere "alp gazi" ve "alperenler" denilmeye başlanmıştır. "mücahid dervişler" de denilen bu alperenler, osmanlı devleti'nin kuruluşunda ve genişlemesinde büyük hizmetler görmüşlerdir.
• türklerde kahraman ve yiğit savaşçılara verilen ad.
  
  alp olabilmek için 9 koşul gereklidir. başlıkta bu şartların neler olduğu yazılmış, o yüzden tekrar etmeye gerek yok.
  
  aşıkpaşa alp kişiyi şöyle tanımlıyor:
  
  kimde varsa bu dokuz nesne tamam
  alp adıyla anı okur hass-u-am
  
  altıncı ve yedinci koşul olan yay ve kılıç için aşıkpaşa şöyle diyor:
  
  katı yay çekmek ve uzatmak ere
  k’ey hünerdir kim kime tengri vire
  
  dokuzuncu koşul olan yoldaşlıkta özel bir merasim yapılır. and içilerek anda ve kan kardeşi olunur. bir kapta karıştırılan kanlar içilir. yoldaşlık için aşıkpaşa şöyle diyor:
  
  pes bu alplık yalnız olmaz yar gerek
  yar içün ol baş-u-can oynar gerek
  
  yabancı bir kaynakta da alplar için şöyle deniliyor:
  
  ‘’eski çağlarda savaş usullerinden birisi de, iki ordu karşılıklı vuruşmaya başlamadan evvel, bir veya birkaç yiğit adamın er meydanına çıkarak dövüşmeleriydi. türkler bunlara ‘alplar’ diyorlardı. onlar o kadar gözükara kişiydiler ki, tek başlarına onlarca askerle mücadeleden bile korkmuyorlardı. bu özelliklerinden dolayı sonraki zamanlara ait kaynaklarda onlara ‘deli bahadırlar’ dendiğine de şahit olmaktayız.’’ (j.barbaro, anadolu’ya ve iran’a seyahat, çev. t.gündüz, istanbul 2005, s.31)
• trt ve tdk'nin l'nin kalın okunduğuna dair kanıda bulunduğu isim. l harfi kalın okunduğunda kulağa ne fonetik bir isim geliyor, ne estetik bir kelime oluyor. onlarca belki yüzlerce yıldır alp isminin l harfi yumuşak okunmuş. insanlar böyle benimsemiş. böyle benimsediği için alp, alper, alperen, alptuğ, alphan, alpkan, alparslan gibi isimler verilmiş, beğenilmiş. binlerce yıl önce bu kelime belki kalın l ile okunmuş olabilir ama dil yaşayan bir olgudur ve zamanla estetik ve fonetik anlamda daha optimal hale gelir. binlerce yıl önceki okunuşu ile günümüzdeki okunuşu farklı onbinlerce kelime vardır.
  bu ismin l harfini kalın okuyan da okutan da böyle fetva veren de estetik ve fonetik yoksunu davardır.
  o kadar. mal mal icat çıkartmayın.
  ekstra tanım:
  asil mi asil, öztürkçe, muhteşem, estetik ve modern bir isimdir.