• venedikli tacirleri animsatan diger bir ismiyle fernando pessoa.. bir portekiz sovalyesi..
  • edebi değeri biliniyor, şimdilik ekleyecek bir şeyim yok, ama bu ismi her duyduğumda hep şu hissi yaşarım:

    a) nefis bir brezilyalı sağ açık ismi olurmuş.

    b) keşke nick olarak alsaydım. giacomo leopardi bir, alvaro de campos iki. hastayım bu isimlerdeki tınıya. hastasınım.
  • hiçbir şey değilim
    hiçbir şey de olmayacağım
    bir şey olmayı isteyemem
    ancak dünyanın bütün düşleri var bende

    (tütüncü dükkanı'ndan)
  • (bkz: #9150769)
  • "kendimi bilmeye başlıyorum. ben asla varolmadım.
    ben, olmak istediğim ve onların benden yontmaya çalıştıkları şey
    arasındaki boşluğum.
    ya da o boşluğun yarısı, çünkü orada fazlaca yaşam var.
    bu yüzden, bu, benim nihai olacağım bendir.
    ışıkları kapa, kapıları ört, koridorun dışında terliklerini sürüyerek
    yürümekten vazgeç.
    beni rahat bırak, odada tamamen kendimle kalayım.
    bu değersiz bir dünya."
  • fernando pessoa'nın alt kimliklerinden sadece biridir.

    " bütün aşk mektupları
    gülünç.
    aşk mektubu olmazlardı
    eğer olmasalardı
    gülünç.

    bir zamanlar ben de aşk mektupları yazdım;
    öbürleri gibi onlar da
    gülünç.

    aşk mektupları, aşk varsa eğer
    olmalıdırlar
    gülünç.

    ama yine de
    yazmayanlar hiç
    aşk mektubu
    asıl onlardır
    gülünç.

    ne kadar isterdim dönmek
    o eski günlere
    hiç farkına varmadan
    yazdığım o aşk mektupları
    gülünç.

    gerçek şu ki bugün artık
    bendeki anıları
    bu aşk mektuplarının
    asıl onlar
    gülünç.

    (bütün aşırıya kaçan sözler,
    bütün aşırıya kaçan duygular
    elbette ki
    gülünç.) "
  • fernando pessoa’nın yarattığı hayali yazar.

    15 ocak 1890 tavira doğumlu, doğa aşığı, yaşam dolu bir serseri, çosku ile yaşayan dünyayı dolaşan, anlarda yaşayan, biseksüel bir denizci, alberto caiero'nun çalışmasını daha duygular üzerine kurulmuş sisteme taşır, liseden sonra iskoçya'da önce mekanik, sonra gemi inşaat mühendisliği okumuş, bazı tatillerde doğuya yolculuklar yapmış ve opiary şiirini yazmış, beira'lı bir rahip olan amcası ona latince öğretmiş, ne açık ne koyu tenli, ince telli saçlarını tek tarafa tarıyor, monocle gözlük kullanıyor, portekiz'li yahudi tipli olarak tarif edilmiş. pessoa kendisi ile tanışık olduğunu da belirtmiş.
  • time’s passage şiirinden:

    to feel everything in every way,
    to hold all opinions,
    to be sincere contradicting yourself every minute,
    to get on your own nerves with complete impartiality,
    and to love things just like god.

    i, who am more brother to a tree than to a worker,
    i, who feel the poetic pain of waves beating the shore
  • lisbon revisited (1926)’dan:

    nothing holds me.
    i want fifty things at the same time.
    i long with meat-craving anxiety
    for i don’t know what —-
    definitely something indefinite...
    i sleep fitfully and live in the fitful dream-state
    of a fitful sleeper, half dreaming.

    all abstract and necessary doors were closed in ky face.
    curtains were drawn across every hypothsis i could have seen from the street.
    i found the alley but not the number of the address i was given.

    i woke up to the same life i’d fallen asleep to.
    even the armies i dreamed of were defeated.
    even my dreams felt false while i dreamed them.
    even the life i merely long for jades me —- even that life...
  • fernando pessoa’nın insanlara tahammül edemeyen yanı, şöyle demiş:

    don’t grab me by the arm!
    i don’t like my arm being grabbed. i want to be alone.
    i already told you that i can only be alone!
    i’m sick of you wanting me to be sociable!
hesabın var mı? giriş yap