• en doğrusunu yapan erkektir. jüriden geçer not almış işte sen daha ne istiyorsun.

    edit: mesajla küfür eden orospu çocukları, sikerim avradınızı akıllı olun.
  • annem olsa da kız bulsa. evlenirdim ne olacak ki. ne annem var nede evlenilecek kız
  • gereksiz yere eleştirilen erkek
    annesi de bulsa tanışacak konuşacak, kafasına yatarsa evlenecek. arkadaşları tanıştırsa, internette tanışsa, yolda çarpıp tanışsa ya da eyfel kulesinin tepesinde de tanışsa aynı şey olacak.
    kimse kimseyi zorla evlendirmiyor bu devirde.
    sanki annesi tanıştırınca kızın yüzünü nikahta görecek.
  • anasının bulduğu kızın paranoid şizofren olduğu ve uzun yıllardır tedavi gördüğü evlendikten sonra ortaya çıkan adamın yerinde olsanız böyle boş boş konuşmayacağınız durum.
  • aslında gideri olan bi hareket yapan erkek. efektif yani, ortadoğu coğrafyası gerçeğinde...
    neden?

    türk erkeki anasına benzeyen karıyla rahat eder.
    bak rahat eder dedim, "mutlu olur" demedim. ikisi ayrı şeyler çünkü. her rahatlık mutluluk içermez. (baba şiddeti görmüş bi kadının, koca şiddetine rağmen evlilik içinde kalmaktan (boşanmayı düşünecek kadar) rahatsiz olmaması gibi örnekler misal)
    bu rahatlık mevzuunu, bir rutin, konfor alanı gibi düşünebiliriz yani aslında. (bilinçaltının alışkanlıkla beraber tanımladığı bir konfor tabii bu. sözlük anlamında degil)

    anası, muhtemelen kendine benzeyen bi kız bulacaktır bahse konu erkeğe. mutlu olmasa da, alışıldık düzeninin "rahat"liginda olacaktır bu erkek, bu anlamda. çoğu erkegin bekarliginda fena aşık olduğu/ acayp sevistigi kadınları* es geçip, kafasında "evlenilecek kadin" diye ayrı bi kategori açması bu yüzden.
    kendileri farkinda olmasalar da, ana/karı istiyorlar ekseri... karı/karı degil.

    gene benzer bi sebepten, boşanamıyor-kopamiyor da bu erkeklerin bazıları. çok ilginç.
    çok kişisel ve yamuk bi teorim var. bu adamlar "mutsuzluktan ölüyorum!" deseler de, karıyı bi çeşit ana gibi gördüklerinden, kopamıyorlar. kopmayı tahayyül dahi etmiyorlar. (anasını terkeden evlat olur mu?)
    ha sorsan mel mel bakar yüzüne. karısını anaya indirgediginin farkında bile değildir. * ** *

    gene aynı sebepten sevişemiyorlar da tabii o kadınlarla doğru düzgün, arzulu, tutkulu sekilde. çünkü -tabii ki yine- onlar ana/kari. libido öyle "ohş yavrum, gel bi kütür kütür kütürdeteyim seni" motivasyonuyla akamıyor yani bunlara.

    ha her şeyin süfer gittiği, şahane seksilen ve gerçek bir huzurla yürüyen görücü usulleri de yok mudur?
    tabii ki var. hepsini istisnasiz gömmeyelim tabii ki.

    ama genel ortalama daha çok ana/karı temasında şekillenmiş bence.

    sağlıklı mi? bence değil. ama efektif olduğu kesin.
    alışılmışın rahatlığı. en azından rakam apaçık önünde. azıcık aşım kaygısız başım deyip alıp gidebilir bu kazandigi ana/karıyı.
    kutumda büyük hissediyorum diyip girdiği aşk evliliklerinin fırtınalarından maddi manevi harap olarak çıkmak da var öte yanda çünkü. korkuyorlar bu senaryodan.
  • kendi buldukları zamanla anasından emdiğini burnundan getirdiyse demek...

    zamanla zibilyon tane insanla az veya çok zaman geçirip her hikayenin sonunda her insanın insana özgü karakteristik davranışları sonucu çözümsüz ve arzu edilen sonuca bağlanamamışsa kişi bu noktada "o da insan, bu da insan; o anlamadı, bu da anlamayacak" diyerek artık daha fazla kasmaya lüzum görmeyebilir. zor bir karar ve çelik gibi sinir istiyor burası kesin.

    ciddi ciddi er ya da geç her ilişki bir şekilde boka sarıyorsa anne mi tanıştırdı yoksa kendi mi buldu ne fark eder?

    benim annem hayatımda birinin olup olmadığını bile bilmedi hiçbir zaman resmi olarak. tahmin etmiştir mutlaka birisi olduğunda "var bunun bir kız arkadaşı, belli" demiştir çok çok ama bilinmez, aleni değildir hiçbir şey. asla tutucu bir aile değiliz, hatta ben baya bildiğin inançsız biriyim. yapım bu sadece, hiçbir şeyi göz önünde yaşamayı sevmiyorum, bununla birlikte annem böyle bir şeyin lafını bile açamaz bana.

    böyle bir yapıda gelişti her şey etrafımda fakat annesinin bulduğu kızla evlenen adamları anlıyorum. hangimiz doğru net bir cevabı yok bence. milyon tane belirleyici var bu konuda ve dilerim mutlu olur gencolar*
  • dün gece babamla telefonda konuşuyorum, yaşım hafiften ilerleyince sohbet sürekli evliliğe geliyor. ben de bir şekilde geçiştiriyorum. babam, "annen sana birini bulmuş bir konuş istersen" dediğinde "ver allah aşkına ne bulmuş, nereden bulmuş, kız bulmak nasıl oluyormuş, kızın da gönlü var mıymış?" şeklinde sorular yönelttim. annem telefona geldiğinde ivedilikle kızın ismini sordum, "nur bozar" dedi. özgüvene bak, televizyonda beğenip bana söylüyor. tut saçından, kına gecesine getir der gibi... benim güzel ve gözü yaşlı anam.
  • kimle evlenirse evlensin, burayı meşgul etmesin dediğimiz erkektir.
    yahu nedir bu türk milletinin evlenme merakı, evlenme sorunları?
    bıktık yahu!
  • ya arkadaslar hic duyar kasmasak da hepimizin bildigi gercegi soylesek, evlenmek icin bir adayi annesinin araciligiyla bulan erkek %97 ihtimalle karsi cinsle iliskilerinde beceriksizdir. ıste burasina kulp takabilirsiniz. ne duyarliymissiniz yav.

    ha annenin araci oldugu bi miranda, bi barbara gibi hanimkizimiz olur o zaman kulpu gotumuze takar susariz da yok oyle bi dunya
  • (bkz: bunu babana sorsana delikanlı)
hesabın var mı? giriş yap