anatomik duruş

• (bkz: sanatci durusu)
• aslında her duruş anatomiktir. anatomimizin izin verdiği sınırların dışında bir duruş gerçekleştirmek mümkün değildir. dolayısıyla doğru kullanımı normal anatomik duruş olmalıdır.
  vücut yapılarının birbirlerine göre konumlarını belirtirken, hareketli kısımların sabit bir pozisyonu olması gerekir. bu sabitlik normal anatomik duruşla sağlanmıştır. anatomi kitaplarında mesela orta parmağın dış yanındaki parmak dendiğinde işaret parmağı akla gelir. çünkü yukarıdaki tanımlarda da belirtildiği gibi, normal anatomik duruşta avuç içi öne bakar.
  
  edit: yukarıdaki tanımlar silnmiş. şöyleydi: vücut dik, kollar hafif yana açık, avuç içleri, baş ve gözler öne bakacak şekilde, ayaklar birleşik durulduğunda ortaya çıkan durum.
• (bkz: ssg nin bilgisayar karsisinda oturma pozisyonu)
• vücudun aldığı değişik pozisyonlarda organ ve vücut bölümlerinin pozisyonu, yeri, birbirleriyle olan ilişkileri değişiklik gösterdiğinden, tanımlamalarda karışıklık olmasın diye kullanılan bir terimdir.
  
  tam olarak;
  baş ve omuzlar dik, alın önde, kollar yanda ve sarkık, yüz öne(karşıya) dönük, ayaklar ve topuklar bitişik, ayak başparmakları öne bakacak şekilde, ayakta durulan pozisyondur.
  aha böyle
  aha böyle 2
  
  anatomik pozisyondaki insan vücudundan üç düzlemin^*** ve üç eksenin^*** geçtiği varsayılır.