anı anlatmak

• geçmişte başa gelenleri birisi ile paylaşma eylemidir.
• (bkz: askerlik anisi)
• 'şimdi bi gün' diye başlar genelde..
• anı anlatmak anlatıcıya bireysel bir zevk verse de, dinleyici hoşuna gidiyormuş gibi yapmaktan öteye geçemez. lakin anı duygulara hitap eder ve beyin fırtınası yaratmak gibi bir sonuçla bitmeyen anı anlatma girişimleri dinleyiciyi sıkmaktan öteye gitmez.
  tabi bunun zaman harcama aracı olarak kullanıldığı anlar vardır ki, en güzel örneği yaşlı teyzelerdir. çünkü devamlı bir şeyler anlatılır, dinleyici de yoktur dinleyicinin hard diskinde de bu bilgilere yer yoktur. anı herkese anlatılmaz. beklenmeli kayda değerse yazılmalı; veyahut yatağa yatınca düşünülüp mutlu olunmalı sadece.
• bir miktar yaşlılık belirtisidir. çocuklara dikkat edilirse, onların anı anlatmadıkları, anı anlattıkları fark edilecektir.
• american pie da flut calan abla yaptiginda cevredekilerin izdirap cektigi eylem...
  (bkz: nakletmek)
• zamanin ancak anlara sigacak kadar kucuk bir kesitini anlatmak anlaminda kullanilan deyim. genellikle fotograf sanatcilari icin kullanilir ki bence ani anlatmak denilince akla henri cartier bresson'dan baskasi gelmez. zira kendisi de fotograf cekmeyi anlik resimler yapmak olarak adlandirmistir.
• dost sohbetlerinde bir numayis bir cosku almis basini gitmektedir. fikralar, sakalar, espriler oooooh girla gitmektedir. ortamin gazi ile biz de baslariz basimiza geldiginde bize cok komik gelen bir hadiseyi dile getirmeye. kah siritarak, kah kahkaha atarak tamamlariz bu coskulu animizi. ama o da nedir? kimse tepki vermemistir. boyle sanki biz olen enistemizi anlatmisiz tarzi bir yuz ifadesi daha demincek sarsila sarsila gulen, daha demincek cok sikifikiyiz sandigimiz kisilerde. madem bir kez gulunmedi, uzatmamak lazimdir, daha da komik olmaz artik o konu.- boynumuzu eger, bu da boyle bir animdir- deriz. belki simdi siritanlar olabilir, ama o ani tozlu raflardaki yerini alacaktir. madem ki su an icin yeterince komik degildi, o halde hicbir zaman olmayacaktir. onu silip yerine saglam bi fikra save etmelidir.
• gerçekten kişinin yüzünü gülümseten, bugünün huzursuzluğuna bile hala huzur yayabilecek kadar güçlü zamanlarına dönüş yaşaması. hiç bitmesini istemediği fakat zamanla dünde kalmış zamanlarına gidebildiğince gitmesi. elinden geldiğince bunu yapması. hatta anılarını anlattıktan sonra güne dönüp, tekrar yorulması. çok özlemesi, hikaye geçmiş zamanlarını özlemesi... "iyi ki beynim çöp kutusu gibi" diyebilmesi.
• aninin verdigi duygu ve orada yer alan temalar uzerinden cok daha ortak paydada bulusulan konular ortaya cikabilir.
  
  hele bir de mesela biri konusurken sizin aniniz akliniza geliyorsa onu anlatmayin hemen. adamin anlatmak istedigi konu olmasa siz zaten buna deginmeyecektiniz bile.
  
  her zaman dinleyen kisi icin bunaltici değildir ama nasil ve ne zaman yapildigi tamamen gorgu meselesidir.
  
  cogu insan direkt "aynen bak bana nolmustu" diye soze baslar, sohbet kulturu basindan gecenleri anlatmaktan ibarettir ve siz sabahtan aksama kadar is, aile, tatil, seyahat anilarini dinler durursunuz.
  
  bir de bunu havali anilarini anlatarak seckincilik oynamak icin yapanlar vardir ki hemen kacin oradan.
  
  (bkz: conversational narcissism)
  (bkz: #111086529) surekli ani anlatmak sohbet narsisizmi olmasa dahi bir semptomudur.