• bende de anksiyete ve okb ortaya karışık rahatsızlık var, açıkçası kullandığım ilaçlarım bitti, hastaneye de maalesef gidemiyorum. şu an çok da iyi bir durumda olduğum söylenemez. ama durumu kabulleniyorum, yapacak bir şey yok.
  • izmir'de boşalan yurtta odada tek başına kalan kız kardeşimi istabul'dan arabayla almaya gidiyoruz. kolonyadan ellerim kurudu. beyle...
  • (bkz: anksiyetesi olanların şu an yaptıkları)
  • psikiyatri polikliniklerini dolduruyorlar maalesef...
    "can sıkıntısı solunum sıkıntısından iyidir" diyoruz, dinletemiyoruz, gelmeyin polikliniğe artık !
  • sevgili başlık taşıyan; anksiyete herkeste var. asıl sorun anksiyete bozukluğu olanların ne yaptığı. çünkü bozukluk olunca sorun oluyor.

    yani taşınması gereken başlık bu değil, diğeri. sevgiler.
  • çevremdeki insanları gördükten sonra anksiyeteli olan ben miyim onlar mı anlayamadığım durumdayım.
  • yıllardır anksiyete bozukluğum olduguna inanıyordum . bu yüzden bi donem yardim aldim ama su an etrafımdaki insanları görünce ben gayet sakin bir insanmisim diyorum . belkide gercekte olmayan durumlara kafa yorup endişeleniyordum . kotur seyler gercek oldugunda sanırım rahat oluyorum .
  • gecen hafta yurtdisindan gelen arkadasimla gorustugum icin cok kaygiliyim o zaman olaylar bu raddede degildi, diken ustundeyim. nefesimi tutmaktan atesimi olcmeye kadar, ellerim yikamaktan fil derisi gibi oldu.
    disari sadece eczaneye ve migrosa gitmek icin ciktim onda da elimde kolonya devamli elime dokerek yurudum. dun hijyen konusunda annemle tartistim ve carpintim tuttu ellerim titredi. gece kaygidan uyuyamadim ilacimi icince uyumusum.
    marketten aldigim seylerin ambalajlarina bile dokunmaktan korkuyorum, bogazim kuruyor gibi oluyor diye litrelerce su iciyorum.
    hastalanirsam ve karantinaya alinirsam kopegime ne olacak ona kim bakacak diye panikliyorum.
    bu belirsizlik ve virus kapip kapmadigimi bilmemek delirtiyor.
  • evden çıkmıyor, diziye, filme, kitaba, müziğe ve mutfağa sarıyor olabilir *
    edit:imla
  • hep vardı . ama umursamıyordum. kendimi tanıdığımdan anksiyetemi artıracak şeylerden kaçınıyordum. son 2 haftadır zorlanıyorum. sürecin başında olmamıza rağmen eski düzenim ne zaman gelecek diye kendi kendime düşündüğümün sıkıldığımın farkına vardım bugün.
hesabın var mı? giriş yap