anne baba boşanınca babanın yanında kalan çocuk

• istenmeyen çocuktur, net.
• borderline bir anne söz konusuyla , akli melekelerini ve toplum sağlığını korumak açısından şanslı olan çocuktur.
• babasını daha çok seviyordur belki amk çocuğun hiç mi söz hakkı yok?
• tekrar buluşuncaya dek yanında kalamayacak çocuk olan ben.
  
  canımın yarısı babamı kaybetmeden ve eşimle henüz tanışmadan geçen ömrümün en huzurlu ve keyifli seneleriydi onlar. rüzgarda savrulan yaprak gibi kalakaldım o gittiğinde. okulumu bitirmemi, hayata atılıp ayaklarımın üzerinde durmamı bekledi kaderi adeta. heyhat ne evlendiğimi görebildi garibim, ne dede olduğunu. çok çok süperdi, çok gençti, hayat dolu ve pamuk kalpliydi... herkesin iyi babası olabilir ama benim babam film gibiydi! annemdi, abimdi, dostumdu, sırdaşımdı, arkadaşlarımın kankasıydı ve en önemlisi adamdı!
• zordur. ama zor olması babasının yanında kalmasından çok boşanma gibi talihsiz bir olayı küçük yaşta tecrübe ediyor olmasıdır.. yoksa ne babalar biliyorum çocuğunun kipriğine bile toz kondurmayan... ve ne anneler tanıdım ne yazık ki çocuğunu yaramazlık yaptı diye dövüp ahıra kilitleyen...
• öğrenci olmadan öğrenci hayatı yaşayan çocuktur.
• ev araba karşılığında çocuğunun velayetini anlaşarak babaya verenleri gördükten sonra normal karşıladığım olay.
• istismara uğrama oranlarıyla alakalı 1kaç? çalışma okumuştum. yanlış hatırımlamıorsam babasından tacize uğrama oranı annesinden uğramasına oranla daha yüksek çocuktur lakin ki genel olarak tacize uğrama oranı anasında kalmasına kıyasla babayla kalanlarda daha düşüktür.
  
  bugün de c.nsiyetler arası kavgayı körükledik elhamduruduru.
• kim ne derse desin anne baba ayrılığında, anlaşarak boşanılsa dahi çocuk çok yara alıyor. kavganın, gürültünün olmadığı bir ortamda ayrılığı gerçekleşti kardeşimin. çocuk baba ile kaldı. pek çok çocuğa nazaran oldukça dışa dönük ve mutlu bir çocuk olmasının yanında inanılmaz hassas. televizyonda bir çocuğun ağlamasını hep ayrılık sahnesi sanıyor. çok seviliyor belki ama hiç arayıp sormayan annesine her zaman daha düşkün. kalabalık yerlerde anlık bir şekilde yalnız kalmışsa çığlık çığlığa ağlıyor. bunun dışında her çocuk gibi yaramaz, gülüyor, koşuyor ama eksik... hayata ne yaparsanız yapın aile bütünlüğünü, kendi anne babası kastım, veremiyorsunuz. işte o yüzden çocuk yapmak çok önemli. olmayınca ayrılırız, ben ona krallar gibi bakarım olayı değil bu. manevi çok eksiği olabiliyor.