ara güler

• bugün "fotoğraf sanatçısı" olarak kendini gören veya gösterilen kişileri; amiyane tabirle "donunda sallar".
  
  bu ülkede kimse karşısına çıkıp da fotoğraf şöyledir, fotoğraf böyledir, sanat şudur, sanat budur geyikleri yapamaz karşısında, çünkü hepsinin yaşamı kadar bu sanatla iç içedir ve hepsinden 8-10 gömlek üstün bir sanatçıdır.
  
  en iyimser tanımlamayla; çabuk öğrenilebilen bir "teknolojik sanat" olan fotoğrafçılığın dününü bugününü elbette ara güler kadar kimse bilemez ve bu işin bir sanat olup olmadığını tanımlayamaz.
  
  benim 18-25 yaş arası dönemim, ara güler'in diaları arasından fotoğraf seçmekle geçti. 30 yıl önce dahi çektiği fotoğraflardaki "sanat" ve "estetik", bugün benim niyen fotoğraf sanatçısının götünü düşürecek kadar olağanüstüdür.
  
  bu adam; "fotoğrafçılık sanat değildir, günümüzdeki fotoğrafçılık ise hiç değildir" diyorsa, "ama" deyip elinizi kaldırmayın, "bir kere o eli indir"in...
• üsküdar'a giderken dizisi tanıtımlarında şaşkın yaşlı fotoğrafçı amca tiplemesiyle güldüren tontiş, huysuz dede.
• (bkz: son imparator)'dur
• aksaray ilimizi ziyarete gelip şöyle bir demeç vermiştir: fotoğraf sanat değildir. fotoğraf niye sanat değildir? çünkü hakikatin parçasını yoklayan bir şeydir. hakikat olduğu için fotoğraf mevcuttur.
  fotoğraf o kadar mühim bir şeydir ki yani sanat olsa da olmasa da… sanat olmasına lüzum yoktur fotoğrafın. fotoğraf tarih olayıdır. tarihi zaptediyorsun bir makine ile tarihi durduruyorsun.
• “en iyisi doğmamaktır. olay biter. doğmamış olsaydım benimle röportaj yapmayacaktın mesela. rahat edecektim.”
  
  “fotoğrafın altın çağında deformasyon ve photoshop yoktu. fotoğraf görsel hakikate en yakın şeydi. fotoğraf bozuldu artık; yalan konuşuyor. oysa benim bildiğim fotoğraf yalan konuşmazdı, hakikati gösterirdi.”
  
  “sanatçı diye ortad...a gezenlerin bütün hepsi ibneler. şimdi ben kendime sanatçı diyeyim de ibne mi olayım? ben bunlarla uğraşamam. vaktim yok. benim işim gücüm var.”
  
  “gerçek sanatçılar hiçbir şeyi takmıyorlar. dünyanın içindeki metamorfozu keşfetmişler. onun üzerinde düşünüyorlar. gerisinin palavra olduğunu fark ettiler.”
  
  “yeteri kadar entelektüel değildir dünya. dünya insanları boşluk üzerinde düşünen aptallardan ibarettir.”
  
  “gidiyorum ‘100 numara nerede?’ diye soruyorum otelde. ‘abi burası 98, bundan sonraki binadır.’ diyorlar. herif 100 numarayı bilmiyor.”
  
  “sanatçı müziği yazandır. chopin’dir, beethoven’dır. müziği çalan ise kemancıdır. bunlar sanat eserini sergileyenlerdir. sanatçı ise sanatı yapan adamdır. icracıdan bana ne.”
  
  “bütün her şey felsefe için çalışır. filozof denen adama malzeme üretmek için. bütün insanlık, politikacılar, devletler, cumhurbaşkanları bir filozofun ne diyeceğini ayarlamak için vardır. din, felsefenin bir bacağıdır. dünyadaki en son lafı filozof söyler. gerisi de palavradır.”
  
  “toplum ne istediğini bilmez, hıyarlar cemiyetidir. dünyanın en cahil kitleleri toplumlardır. hiçbir şeye yaramazlar.”
  
  “en kolayı ölmemek. ben ölmeyeceğim çünkü. ben gene eserlerimde var kalacağım, size ‘merhaba.’ diyeceğim. shakespeare yaşıyor mu, ölüyor mu?”
  
  “yaşlandıkça küfretme özelliğim ön plana çıkıyor, ferahlatıyor beni. giderayak herkese küfredeyim diyorum.”
• insan gençken bu olgunlukta olabilse dediğim dünya tatlısı insan.
• "benim için fotograf çekmek icimde hissettiğim dunyayı cekmektir" diyen büyük ustad.
• ağız dolusu küfür etse yakışacak insan...
• eski istanbul'da yaşayıp o muazzam dönemi gören insanlardan biridir; lakin şöyle bir şey var: ara güler, istanbul'un o tarihsel dönemlerini görmesinin yanı sıra o günleri fotoğraflayarak eskiden kalma o güzel zamanları, yaşamı boyunca hatırlayacaktır. kendisinin o kadar çok fotoğraf albümü var ki, tüm bunları arşivleyip bizim gibi genç nesillerin, o zamanları görmemizi sağlayabilir.
• kült bir fotoğrafı bulunmayan ve sıradan fotoğraflarına anlam yükleyen sıradan kitle sayesinde meşhur olan vasat fotoğrafçı.