• bi yandan gökyüzü ağlıyor bi yandan sen. arabanın silecegi var ama senin yok.
    radyoda da açtım sanat müziği
    geçmişi topladım bugüne ekledim, çıkardım derken çok ağır geldi
    kenara da çekmeden usul usul sanki hiç direksiyon yokmuş gibi, sanki hiç araba yokmuş havada oturuyormuşum gibi gittim
    dusunceler arasında da gittim. hiçbir yere varamadim.
    kendi kendime darlandim.
    yüz kişinin yuzunun keyif alacağı şeyden ben çok kotu etkilendim.

    benim gibileri toplasak ordan yağmur eksik olmaz herhalde.

    ne rakı icecek midem var ne ot çekecek cigerim. derdimi anlatacağım kimse de yok.
    o kadar birikti ki, dertlerden her gün kactigim dehlizler yollar bile tikandi. şimdi kendi bok cukurumda ölmeyi ya da çözmeyi bekliyorum.

    sanirim ruhumda artık tek kişilik yer kaldı. orda da ben yokum. boş boş duruyor.
  • son iki haftadır oğlumu kreşe bıraktıktan sonra işe giderken sık sık yaptığım. süremeyecek gibi olduğumu hissedince sağa çekip dinmesini bekliyorum.
  • son zamanlarda bolca ağlıyorum zaten yer mekan farketmiyor ancak....
    bugün aslında o kapının dışında kaldığımı anlayınca, çalıştırdım arabayı ve hem sürdüm hem de hıçkıra hıçkıra avazım çıktığı kadar ağladım.
    en son bu kadar sesli, bu kadar içimden annem öldüğünde ağlamıştım.
    gerçekten feryat ede ede ağladım.
    gerçekten insanların o direksiyona vurup o kadar ağlamaları saçma gelirdi, değilmiş.
    o direksiyona sen salaksın diye vura vura bağıra bağıra ağladım.
    sonuç..
    sıfır.
  • ilk kez ve (şu an için son kez) annemin kemoterapilerinin başlamasından 2 gün önce, annemi evine eşyalarını toparlayıp bize gelmesi için bırakıp evime dönerken yaptığım eylem. üstünden nerdeyse 2 sene geçmiş hey gidi.
  • tehlikelidir, bombe bombe dolmuş olan göz ve damlaların yansıması yüzünden yolu görememe ihtimali bulunur.
hesabın var mı? giriş yap