arnavut böreğinin tek bir çeşidi yoktur. olsa daha iyidir gerçi, insanın onca şeyi canı çekmez. arnavut börekleri bilinen sarıyer böreği, su böreği, vs türünde vıcık vıcık yağdan oluşmaz. kat kat, tel tel dökülen çıtır çıtır bir hamura sahiptir. içine isteğe göre ıspanak, patates, kıyma, pırasa, patlıcan, hatta sadece yumurta ve yoğurt karışımı bile konabiliyor. patlıcandan nefret eden insanların bile bunu yerken "şu an cennete gidebilirim" dediklerine şahit olabilirsiniz. arnavutlar bu böreği açarken pek de zorlanmazlar. zira arnavutlar'ın geleneksel yemeklerindendir börek. yani henüz çocuk yaşlarda annenizden gayet rahat öğrenip ilk gençlik yıllarınızda nefis börekler yapmaya başlayabilirsiniz. bunları yanında yoğurt ya da ayranla tüketmek makbuldür. genellikle koca bir yuvarlak tepsideki börek, pizza dilimleri gibi kocaman üçgen dilimlere ayrılarak sunulur.
bana kalırsa bu börekler içerisinde en harika olanı
samsa oluyor. ki kendisi içinde bir malzeme ihtiva etmemekle beraber, üzerinde sıcakken dökülen sarımsaklı yoğurtla birlikte mutluluğa bir adet bilettir. yerken ağzınızın yayıldığını keşfedebilirsiniz. iddia ediyorum ki çikolatadan 10 kat daha güçlü bir mutluluk hormonu sebebidir kendisi.
arnavutlar'ın bir de geleneksel bayram böreği bulunmaktadır, ki adı paça böreği'dir bunun da. kendisi de ortasında minik bir et parçası, üzerinde sarımsaklı yoğurt ve yine bir minik et parçası ihtiva eder. bayram sabahları çok erken saatlerde bir ziyafet sofrasıyla başlayan arnavut geleneklerine göre yemek, işte bu paça veya ev baklavasıyla sonlanır.