• 80'lerde amerika'da reagan, ingiltere'de thatcher donemlerinde populer hale gelmis fakat teorik cikarimlari hicbir zaman pratige yansimamis iktisadi dusunce. vergi oranlarinin dusurulmesiyle yasanacak iktisadi canlanmanin toplam vergi gelirlerinde artisa yol acacagini iddia eder. bu gorusu ortaya atan iktisatcilar ise paul krugman tarafindan, hakli bir sekilde, politika taseronlari olarak tanimlanir. (bkz: politika taseronlari ve onemsizlesen refah)

    isin komik yani ise bir zamanlar bogazici iktisatta bolum baskanligi yapmis olan tansu ciller'in 2002 secimlerinden once katildigi programlarda uygulamayi planladigi ekonomi politikalarinin temelinin arz yanli iktisat oldugunu aciklamasidir.
  • 80lerde sadece uc ulkede uygulanmis iktisadi politikadir .abd turkiye ve ingilterede uygulandigindan ozalizm thatcherizm ve reganomics olarak literaturde yerini almistir.
  • arz iktisatçılarının nihai amacı,yüksek büyüme hızıyla düşük bir enflasyonun birlikte götürülebileceğinin şartlarını ortaya koymaktadır.ayrıca bu ekol,mikro teorinin ilkelerinin,makro teori alanlarına aşılanmasını da amaçlamıştır.analizlerinde ekonomik olaylar fiyat değişimlerinden başlatılıp,gelir değişimleriyle sonuçlanan bir sıra takip edilerek imceleme altına alınmıştır.takip edilen bu yol ,bir zorunluluğu içerdiği için,keynezyen teoriye bir eleştiri olarak kullanılmıştır.buna göre keynezyenlerin dediği gibi devlet faaliyetleri,bu faaliyetlerin ardından hemen otomatik bir gelir değişmesine yol açmaz.gerçekte,fiyatlar yoluyla kaynak dağılımını değiştirdikten sonradır ki ,gelir etkisinin ortaya çıkışını beklemek lazımdır.bunun sonucunda ise devletin iktisadi yönlendirmelerinin toplam talabi tek başına ve kısa dönemli olarak etkileyemediğini ortaya koyar.

    devletin vergi yüküne dayalı harcamaları arttırarak ekonomiyi istikrara ulaştırma çabaları boşunadır.çünkü vergi yükü artışlarının ekonomiye etkisi olumsuzdur.devlet ekonomiyi canlandırmak veya büyümeyi devam ettirmek istiyorsa , vergi yükünü azaltıcı tedbirlere yöneltmek zorundadur.bu hem işgücünün hem tasarrufların hem de piyasaya sunulan mal ve hizmetlerin miktarını arttıracak bir tedbirdir.vergi indirimleri,gelirlerdeki tasarrufların artmasına,ekonomideki toplam harcama düzeyini yükseltecektir.

    arz iktisatçıları toplam talebim etkilenmesi yönünden maliye politikasına ağırlık vermenin bir anlamı olmadığını öne sürerler.ekonomilerde devlet harcamaları,toplam vergi gelirler ve bütçe açığı,istihdam,üretim ve gelir ile ilgili amaçlara ulaşmak açısından güvenilir araçlar değildir.
    ayrıca,mali araçların,toplam üretim ve toplam gelire çoğaltan etkisiyle tesir edeceği görüşü de yetersiz olup bu politikanın istenmeyen ve önceden kestirilemeyen olumsuz sonuçlar doğurmasın ihtimal dahilindedir.

    arz iktisadı,aynı zamanda bütçe açığı ile para arzı artışı arasındaki geleneksel ilişkinin kaldırılmasını savunur buna göre ,açık bütçenin zorunlu olarak enflasyonist olması diye bir kural yoktur.önemli olan bütçenin açık olması değil,açığın nasıl ne şekilde finanse edildiğidir.bütçe açıkları,para arzı artışlarıyla kapatılmaya çalışılmamalıdır.bu ekol philips eğrisinin öngörülerini de reddeder.arz iktisadının politika önerileri çeşitli açıdan eleştiriye uğramıştır.bunlardan ilki,vergi indirimlerinin toplam talep etkisi ile ilgilidir.ikincisi,geriye dönük emek arzı eğrisi ile ilgilidir.üçüncüsü ise bu yaklaşımın büyümeyi enflasyonsuz götürme iddaasına yönelik olup, yüksek verimlilik enflasyonu önler diye bir kuralın olmadığını öne sürer.
  • temel ilkesi vergilerin düşürülmesi olan akım
  • neo klasik iktisatin ekonomiler icin en buyuk itici guc olarak gosterdigi guclu talep yaratilmasinin, talebe yonelinmesinin aksine, bu teori, ekominin arz yonune odaklanmaktadir. teoride hos gozuksede, pratikte pek uygulanabilirliginin oldugu soylenemez. adim adim, basit bir sekilde aciklarsak, mekanizma soyle isleyecektir:

    1- devlet, ozellikle buyuk kazanc sahibi olan buyuk sermaye sahiplerinin vergilerinde indirime gider.
    2- indirimler sebebiyle, yatirimcilar, gelirlerinin daha buyuk kismi ile yeniden yatirim yapabilirler.
    3- boylece iscilerin de gelirlerinde artis saglanabilir.
    4- bu sekilde sermaye sahipleri daha cok yatirim yaparken, isciler eve daha fazla para goturecektir, daha fazla ve verimli calisacaklardir.
    5- bu durum ekonominin verimliligini arttiracak, piyasada daha cok mal ve hizmet olacak, dolayisiyla fiyatlar da dusecektir.
    6- sonuc olarak daha yuksek ekonomik buyume oranlari yakalanacaktir.
    7- daha cok mal ve hizmet satimi, azalan vergi oranlarina ragmen, devletin elde ettigi kumulatif vergi miktarini bile arttirabilecektir.
    8- ektisadi faaliyetlerin yukselmesi nedeniyle ekonomideki fazladan para enflasyon yaratmayacak zira verimli yatirimlarda kullanilacaktir.
  • yaygınlaşması gereken görüştür. tersi halk için felakettir çünkü.
    (bkz: halk ağır vergiler altında eziliyordu)
hesabın var mı? giriş yap