aşk-ı memnu'nun kitabı çıkmış

• altunizade capitol d&r'da, kitap rafları arasında, 15-18 yaş arası olduğunu düşündüğüm bir hanım kızımız tarafından dile getirilen hayret ve sevinç cümlesi. muhtemelen son 2 yıldır ilk defa kitap okumasına neden olacak bu kutlu olayı giyim kuşam ve prozodi açısından kendisinden ve birbirlerinden ayırt etmenin mümkün olmadığı arkadaşları ile paylaşırken kulak misafiri olduğum kutlu haber.
  
  aslında bir nevi yardım çığlığı olarak da algılamak mümkün. şu birkaç kelimelik kısacık cümleden bile son 20 yıldır yaşadığımız yadsınamaz mallıklar ile ilgili fikir edinmek mümkün değil mi a dostlar?
  
  halid ziya uşaklıgil'i tanımıyor veya bu sıradan dizinin bir uyarlama olduğunu bilmiyor olması değil bence mesele. kanımca, çok daha ciddi bir mesele var bu cümlede!
  
  kitap kavramı, "çıkan", zamanı gelince yeşeren veya düzenli servis edilen bir obje olarak algılanmaya ne zamandan beri başladı?
  
  turfanda hıyar mı lan bu?
  
  tamam gazetelerdeki boy boy ilanlardan, marketlerdeki cikletlerin kenarına koyularak satılanına; her televizyonu açtığımızda son yazdığı kitabını kameralara tutarak röportaj veren yazarlardan, dergilerin yanında eşantiyon verilenine, "kitap" ön planda sanki endüstriyel bir ürünmüş gibi algılanmaya başlanmış olabilir. ama bu kadar da mı koptuk gerçeklikten artık?
  
  bir kitap, bir beste, bir heykel veya resim ne zamandan beri ısmarlama mobilya, kesilmiş çelik veya banttan üretilen buzdolabı muamelesi görmeye başladı arkadaş!
  
  hani bu ülkenin çocukları manevi değerlere bağlı ve muhafazakar kişiler olacaklardı. hani şanlı tarihimiz ve asil milletimizle gurur duyacaktık. gavur ve gomonist propagandalarından koruyacaktık yavrularımızı. bu yüzden asmadık mı lan sağdan soldan 50 kişiyi. bu yüzen işkence görmedi mi binlerce genç aydın.
  
  ne oldu gladio'nun pezemenkleri? daha bıkmadınız mı yalan söylemekten? "yanılmışız, her şeyi istediğimiz gibi uyguladık ama sonuç bklediğimiz gibi olmadı. özür dileriz" de demediğinize göre, o söylemlerinizin de hiçbiri sikinizde değilmiş demek ki!
  
  manevi değeriniz ana akım` :mainstreammedya, milli değerinizwall street` borsası olunca, yine de şükredin bizim gençliğe hıyar ağaları. delikanlılar birbirini dürtüp "kalem ve klavye icat olmuş olum biz de yazabilecekmişiz" diye geyik de çevirebilirlerdi. size kalsa bu ülkeye bilgisayar ekipmanı olarak sadece mouse sokardınız ya...
• (bkz: hafız guns n' roses diye bir grup buldum)
• bir aklı havada kızımızın, kendi memleketinin edebiyat geçmişine yabancı oluşundan ötesini ifade etmeyen cümle. kitaplar satışa hazır olup tüketiciye sunulunca "çıkmış" olurlar. kasmaya gerek yok.
  
  bu arada o kız kimse tanışmak isterim. yaprak dökümü adlı kitabım haftaya çıkıyor, kendisine bizzat imzalayabilirim isterse.
• (bkz: nirvana diye yeni bi boyband çıkmış)
• (bkz: terketmiyorum seni trt2 gibi kadin)
• (bkz: deniz gezmiş manken mi)
• uzaktan bakınca peder zickler beyanıymış gibi duruyordu ama onun yerine ben diyeyim:
  
  aşk-ı memnu'nun kitabı çıkmış, halit ziya uşaklıgil isimli bir genç yazar kaleme almış. ilk fırsatta imza gününe katılmayı planlıyorum.
• (bkz: hacım islamiyetin kitabı çıkmış)
• (bkz: zizek çok sempatik)
• "hallelujah! artık dizinin sonunda ne olacağını erkenden öğrenebileciiiiz" diye sevinenlerin sevincini kursağında bırakmak istemem ama dizide olan bitenlere bakılırsa meşhur bir kitabın kanal d versiyonunu kapsamayan haber...