aşklar ve kuşlar azalırken ^*

• ütopya yayinevinden 1999da cıkmıs bir erol anar kitabı.
  sen gittin, sonra yagmur geldi, yagmurlar... kolera günlerinde yasanmis; ancak derinligini bulamamis bir askti bu. sen gittin, kuslar da. asksiz ve kussuz yarali, yasli bir kent biraktin geride. kentin soluk isiklari gölün üzerine yansimiyordu. kent, isiklarina söz geçiremiyordu.
  artik gittikçe anlamsizlasan bu kentte, her köse basinda seninle çarpisan, kent kadar yarali bir gezgindim. kent her zaman bu mevsimde oldugu gibi sisliydi. bir askin terk edilen öznesi gibi sararmis, yarali ve umursamazdi.
  çoktan yitirmisti kent rengini, asklar ve kuslarsa derinligini. kent, yiten asklari ve kuslar için yas tutuyordu. nice asklar eskitmis yarali kenti terk ederken, asklarin ve kuslarin bizimle birlikte daha da azaldigini derinden hissettim.asklar ve kuslar azalirken, kent de bir seyler yitirmis ve yaralari derinlesmis gibiydi.(arka kapak)