at üzerinde giderken ok atabilen türkler

• günümüzde tek eliyle araba kullanırken diğer eliyle cep telefonundan mesaj atabilen türklerin atalarıdır...
• türklerin normal gelişimi. önemli olan oku atabilmek değil atılan okun birşeyleri vurabilmesidir. türklerin doğal ortamlarında düşmanı olan çinlilerin sayısı türklere göre 20 ila 50 kat arasında değiştiği için bir türkün attığı okun bir çinliye denk gelmesi ihitmali, bir çinlinin attığı okun bir türke denk gelme ihtimaline göre çok çok fazladır. bu durumda türkler haliyle at üzerinde yüksek istatistikler yakalayabilmektedir.
• at uzerinde giderken geriye dogru ok atabilenlere tarkan denirmis, yani bicok turk savascisi atli okcuyken, bunlarin en elit tadindakileri tarkan olurmus.
• hikayedir bunlar, siz asıl ok üzerinde giderken at atabilen türklerden korkun..
• bunun mümkün kılan unsurlardan biri de türklerin ok atma tarzıdır. türkler avrupa ulusları gibi üç parmak çekişi ok atmaz. onun yerine baş parmak çekişi ok atar.
  
  üç parmak çekişinin aksine, baş parmak çekişinde oku işaret parmağınız ile kabza arasına sıkıştırıp sabit tutabilirsiniz, böylece isabetli bir atış yapma olanağınız olur. üç parmak çekişinde ise oku sıkıştırıp sabitleme imkanınız olmadığından ötürü hareketli bir durumdayken ok sürekli sallanır(bir de bunu atın üzerinde düşünün) dolayısı ile isabetli bir atış yapma olasılığınız fazlasıyla düşer.
• at avrat silah mentalitesinin hakkini verme adina, ben turklerden bu iki isi yaparkene bir de bagyan becermesini beklerdim.
• yalnızca türklere atfedilmemesi gereken tüm bozkır halklarının maharetle kullandığı savaş taktiğidir. bu konudaki maharetleri ile batının hafızasına kazınanlar ise iranlı göçebeler federasyonu olan partlardır. bu yüzden bu atış yaygınlıkla "part atışı" ya da "part vuruşu" olarak bilinir.
• (bkz: avar imparatorluğu bayrağı)
• güneş dümdüz, yeşil bozkırların üzerine doğar, sıcaklığıyla içinizi ısıtırken, yurtlardan duman yükselir, çoluk çocuk etrafta koşuşturup oynarken yakınlardan gelen kara bir haber üzerine toplanan büyük çoğunluğu geri dönmeyecek olan savaşçıları, at sürücülerini anımsatır, en büyük geçim kaynaklarından olan hayvanlarıyla akıtılan kana karşılık kan almaya gidenleri.
• gecmiste savasci ve gocebe yasamanin verdigi bir meziyet olarak gorulen tanımlamadır. gunumuze uyarlandiginda, etrafta ne ata binebilen birini, ne de gerek sözleri gerekse kararları ile nokta atisi yapan birini gorememenin acisini tasimaktayiz.