saldırgan bir
şarjı, zorunlu kalmadıkça
karşı saldırıya geçmeden karşılamak
atan ve karşılayan iki taraf için de en iyisi. aslında
saldırgan insan kardeşler
* bizden onları sevmememizin hesabını soruyorlar. '
bensiz nereye gidiyorsun?' diye sorguluyorlar.
sevmemek hesap sorulabilir bir şey değil, ama sevilmemenin
* saldırganlaştırması anlaşılır. bu tüm diğer ve genel
ilişkiler için de geçerli. paranoyak, şizofren, takıntılı, histerik, mantık evliliği, paraya veya güce tapan kardeşler, neyse, muhataplar hep çaresiz de olsa
alacaklılar. bak
dilenciler de sırada olmalı.
rte de sırada.
sanal karakterler,
cinler,
şeytanlar,
tanrılar, kurumlar hepsinin
haklı-
haksız diyecekleri, söyleyip isteyecekleri (alamayacakları) var. (bkz:
ilişkiler/@ibisile)
bir daha mı,
tövbe demek isterdim.
yüksekten atan gene
atar, büyük
söyleyen,
asi söyleyen gene
söyler. ama keşke yapmasam/
keşke yapmasaydım diyecek kadar
anladım. deneyim, güç
hiçbir şeymiş. ayağım kayınca yuvarlandım. başıma gelecekleri
bile bile.
ben ben değilmişim, ben hem içimdeki
canavar, hem içimdeki
acizlikmişim. yine de
insan olmak, hata yapabilmek, acı çekebilmek güzel. pişman mıyım,
pişmanım; bir daha olsa bir daha yapar mıyım,
yaparım.
(ilk giri tarihi: 24.7.2018)
(bkz:
atmak/@ibisile)
(bkz:
atan alır spor)