avrupa çevre ajansı

• türkiye'nin de üyesi bulunduğu ab'ye bağlı bir ajans olup, 32 üyesi vardır. ingilizce adı european environment agency'dir. merkezi kopenhag'tadır.
• atinanın yaz aylarında artan elektrik tüketimi 3 katına kadar çıkmış durumda. birliği en çok üzen ülkeler kriz içinde olanları. ancak hiçte tasarrufa meyilli gibi görünmüyorlar. küresel ısınma ile artan soğutma masraflarının giderek artacağı, 60 milyon ev klimasına sahip birlik için sürpriz olmasa gerek.
  
  bu oran iddia da bile yok.
  
  "soğutma için oluşacak enerji ihtiyacı, 2050 yılında toplam ihtiyacın %70’ini teşkil edebilir. 2010 yılında bu oran %13 seviyesindeydi."
• european environment agency(eea)
  
  avrupa birliği tarafından 1990 yılında kabul edilmiştir. 1993'ün sonunda, aça'nın kopenhag'a kurulmasına yönelik kararın hemen akabinde yürürlüğe girmiştir. çalışmalar esasen 1994 yılında başlamıştır. tüzük ayrıca avrupa çevre bilgi ve gözlem ağını (eionet) da kurmuştur.
  
  küresel politikaları içinde; united nations framework convention on climate change(unfccc), uzun vadeli hedefi "sera gazlarının atmosferik konsantrasyonlarının iklim değişikliğiyle tehlikeli antropojenik temasın önleneceği bir düzeyde sabitlenmesidir." kyoto protokolü'nün sona ermesiyle birlikte yeni protokol, çoğu ab üye devleti de dahil olmak üzere, pek çok sanayileşmiş ülke için emisyon azaltma hedefleri belirlemekte ve geri kalan ülkelerin emisyon artışlarını sınırlandırmaktadır:
  
  --daha eski 15 ab üye devleti'nin emisyon seviyelerini 2008-2012'ye kadar 1990 seviyelerinin % 8 altına düşürülmesini hedefleyen ortak bir emisyon azaltma hedefi bulunmaktadır. bazı ab üye devletleri'nde, dahili bir ab sözleşmesiyle, emisyonlarda artışa izin verilirken, diğerlerinin emisyonlarını azaltması gerekmektedir.
  --çoğu yeni üye devlet taban yıllarından (genellikle 1990) % 6 ila % 8'lik hedeflere sahiptir.
  
  "sera gazı emisyonları yüksek olan amerika birleşik devletleri, protokolü imzalamamıştır."
  
  intergovernmental panel on climate change(ipcc), küresel emisyon azaltımlarının 21. yüzyılın ortasına kadar yaklaşık % 50'ye ulaşmasını gerektirmektedir. bu da emisyonların gelişmiş ülkeler tarafından % 60-80 oranında azaltılması anlamına gelmektedir. çin, hindistan ve brezilya gibi, büyük emisyonlara sahip gelişmekte olan ülkelerin emisyon artışını sınırlandırmaları gerekecektir.
  
  ülkelerin gelişmişlik durumlarına göre limitleri belirlenmiş ve salabilecekleri maksimum emisyon miktarı vardır. eğer ülke/ülkeler bu limiti geçerse çok büyük para cezaları uygulanmaktadır. diğer yandan eğer ülke/ülkeler, kendilerine verilmiş limitin altında kalırlarsa eğer, onlara verilen bir sertifika ile salmadıkları gaz(co2) hakkını(üst limite ulaşmak için geriye kalan gaz salma hakkı) diğer ülkelere devredebilir/satabilir.
  
  uluslararası çevre koruma sözleşmeleri
  unfccc
  climate action