• friendfeed'ten az çok tanıdığım, geyik diye hatırladığım aynebilim bir gün, 5 dolara geçinmeye çalışan bir köy halkı hakkında bir haber okumuş ve karar vermiş, tası tarağı toplayıp kamboçya'ya gidip orada bir aşevi açmış.
    uzun zamandır bu kadar samimi, bu kadar cesur, bu kadar iyi niyetli bir sosyal sorumluluk projesi görmemiştim. hani kimseden bir şey beklemeden, inisiyatif alıp kalkıp gitmek. gerçekten filmi yapılacak bir hikaye.
    projeyi gördüğümden beri kendimi sorguluyorum, ulan diyorum ne boktan şeylere para harcıyoruz. ulan diyorum ne boktan şeylere üzülüyoruz. ulan diyorum, dünyayı değiştirmek bak bu kadar kolay, evet bir insana bakıyor. geyik muhabbeti ettiğin, gülen eğlenen, senin benim gibi birinin, bir karar verip elini taşın altına koymasına bakıyor. başarı, mutluluk, hırs filan... bunları düşünüyoruz da sanırım benim gözümde aynebilim uzun zamandır gördüğüm en başarılı insanlardan biri.
    neyse... neden kamboçya, neden öyle, neden böyle'lere takılmayanlar ve olaya sadece "insan" olarak bakabilenler için aynebilim'e az da olsa destek olmak kolay.
    aynebilim aşevi yardımlara açık, 75 dolara bütün köye yemek ısmarlamak mümkün ya da daha küçük miktarlarla çikolata filan alabilirsiniz. sonra çocuklar sizin adınızın yazılı olduğu bir kağıdı tutup, gülümseyerek poz veriyorlar, mutlu hissediyorsunuz. fotolara ve diğer şeylere facebook grubundan bakabilirsiniz.
    aynebilim şimdi aşevini büyütmek, bir de okul, sağlık kabini ve kelebek parkı eklemek istiyor. bunun için bir alan kiralamış. komik rakamlara tüm bu inşaatları yapacaklar ve düşünsenize, ne çok hayatta olumlu bir şeyler olacak bu sayede. buna da bağış yapmak mümkün. şurdan: [https://www.fongogo.com/…lim-asevi-ve-kelebek-parki https://www.fongogo.com/…lim-asevi-ve-kelebek-parki]
  • 75 dolar gondererek 300 koyluyu doyurabileceginiz bir olusum.

    http://aynsoupkitchen.com/

    okumalik:
    http://www.dunyabirmasaldir.com/…yan-kambocyalilar/
  • bir süperkahraman tarafından işletilmektedir.

    http://www.haberturk.com/…-superkahramani-aynebilim
  • an itibariyle %80'i tamamlanmış olup, bu akşam bir bira eksik içip bağış yapsak sonuca ulaşacaktır.
    edit: gol oldu :)
  • http://listelist.com/aynebilim-asevi/
  • kiz arkadasima dogum gunu hediyesi almak yerine buradan 75 dolara yemek alip yuzlerce insani mutlu etmemi saglayan olusum. buyuksun guzel kalpli insan.
  • erkek arkadasima zaten kendisinin de alabilecegi, kilik kiyafet, ayakkabi almak yerine 300 den fazla insana yemek ismarlamama olanak saglamis olusum, en kisa zamanda yerlerini de ziyaret etme niyetindeyim.

    facebook yorumlarinda okuyorum baen kendi ulkenizdekilere neden yapmiyorsunuz diye uzuluyorum. turkiyede yapmaya kalksan, mekana ayri vergi, aldiklarina ayri vergi odeyeceksin, yemek cikariyosun diye ihtiyaci olmayan devlet gorevlileri bile gelip yemek yiyecek ( bknz. ramaznda iftar acmaya gelen polisler) ama turkiyede yasayanlar da corba dagitan bir olusum vardi istanbulda adini hatirlayamadigim, ona katilabilirler. hayat gercekten paylastikca guzel. isyerinde guzel guzel calisip taktir almiyoruz ve ise yaramaz hissettiriyolar ya kendimizi, boyle seyler yapinca insan ise yaradigini hissediyor.

    istanbul icin ;http://www.engelsizcorba.org/index.html
  • yemek seçenekleri bahsedilmiş ama sanırım kart olayından hiç bahsedilmemiş.

    dilerseniz çocukların elcağızlarıyla çizdikleri resimlerle bezeli kartpostallardan alabilir ve küçük bir notla sevdiğiniz insanlara iletilmesini sağlayabilirsiniz.

    aynebilim - soup kitchen - minik ressamlar

    kartpostal alın, ödeme yaptıktan sonra aynı ekrana geri dönün ve posta bilgilerini doldurun. kart alarak hem çocukları hem de kart almayı seven insanları sevindirin. bir taşla iki kuş resmen. vuhuuu allahuekber!

    tabii üstüne yemek bağışı da yaparsanız tadından yenmez sevgili yazarlar ve de okurlar!
  • bir süper kahraman olarak hayallerini şöyle özetlemiş, hepimize örnek olması gereken güzel insan.

    "hiçbir zaman lüks bir arabam olsun istemedim. hatta arabam bile olsun istemedim. daha evin yolunu zor buluyorken arabayla nerelerde kaybolurdum allah bilir. hem zaten hangisi gaz, hangisi fren, hangisi debriyaj hâlâ bir fikrim yok, ehliyetim olmasına rağmen. lüks bir ev de hayal etmedim. düşünsenize sürekli aynı evde oturacaksınız sırf satın aldığınız için bu çok sıkıcı. bir çocuk doğurmak da istemedim. yeryüzünde bakıma muhtaç o kadar çocuk varken neden illa kendi çocuğumu doğurmayı hayal edeyim ki? peki ya gelin olmak, her kadının en mutlu günü dedikleri o gün? onu da hayal etmedim. kabarık beyaz bir elbisenin içinde dünyanın makyajıyla herkese gülümsemek off yazarken bile sıkıldım. büyük bir aşk yaşamak mı? yeterince aşk yaşadım ve hepsinin bittiğini gördüm. daha fazlasına gerek yok. peki benim hayalim mi neydi? ortalama bir insanın hayallerinden uzaktı benimkiler. bir aşevi açmak. gerçekten ihtiyacı olan insanların karnını doyurmak. bir kase yemeğin insanları nasıl mutlu ettiğini görmek."
  • varlıkları ile beni mutlu eden dünya tatlısı bir çifte bu mutluluğumu anlatmanın daha iyi & anlamlı yolunu bulamadım. 3 gün sonra ister istemez kenara atılacak bir hediye almak yerine, 75 dolara 300'den fazla insana onların adına yemek ısmarladım. dünyanın en lezzetli yemeğini yesem bu kadar iyi gelmezdi ruhuma. iyi ki varsın ayn!
hesabın var mı? giriş yap