ayrılığın yüreği

• sessiz sedasız yaşayan bir ayrık otuydu orta anadolu’da
  kıtlıktan önce.
  en küçük bir şeyden coşardı
  mesela bir kuş uçmasın kızılırmak ‘a doğru
  köklerine su yürümüş gibi sevinirdi.
  bir bulut geçsin üstünden
  ayrılıktan çıkardı.
  dünyayı, derdi, dünyayı
  hiçbir şeylere değişmem.
  
  şimdi yaşamak istemiyor.
  
  ilhan berk