• kendimi bildim bileli var. annemde de var. hatta normal değer aralığı 197-771 iken benim tahlillerimde " <100 " yazıyor. ölçülemeyecek değerde. hapla da halledemiyoruz çünkü emilim sıkıntısı var.
    hafızam oldukça iyi olduğu için çok önemsememiştim bu zamana kadar. ama kendimi bildim bileli yorgunluk ve depresyon var. yani 5 yaşındayken de anksiyetem vardı, yatağa kafamı rahat koyamazdım; 26 yaşına geldim hala artarak devam ediyor.

    başka sebeple kan tahlili yaptırdığımda aile hekimimiz çok ilgilendi. onun hatrına bu sefer yazdırdığım iğneleri düzenli vurdurdum. cidden bu havalar da modumu yükseltiyor ama başka bir şey var. gerçekten 2 hafta önceki halimle alakam yok. yıllardır insanların normal halinin mutlu olması imkansız gibi geliyordu. hatta tooksik bir durum gibi geliyordu. fakir olan fakirliğinden mutsuz olmalı, zengin de dertsizlikten varoluşsal sancılar çekmeli gibi geliyordu. en nihayetinde yaşamımızın bir amacı yok. neden mutlu alalım ki en fazla keyifli vakit geçirebiliriz diye düşünüyordum.

    hala aynı düşünmekle beraber içimdeki o kara delik yok oldu. boğazıma boğazıma gelen baskılar birden kalktı sanki.

    inanır mısınız 15 yıldır regl oluyorum ilk defa bu ay pms yaşamadım. stress, öfke, üzüntü, depresyon hissetmedim adetimin öncesinde. hatta beni en çok geren şey aile içi geçimsizlikler, çok büyük bir patlamayı 2 saatte arabuluculuk yaparak çözdüm "pms olmam gereken dönemde"

    velhasıl b12 değerlerini hayatını ciddi etkilemediğinden önemsemeyen başkası varsa diye yazıyorum. 21 yıldır başımı yastığa dertsiz koymamıştım gerçekten. depresyon kimliğiniz haline gelince kişilik gibi kabulleniyorsunuz. bi hormonlarınıza ve vitaminlerinize baktırın.

    debe editi: arkadaşlar çok mesaj aldım, öncelikle herkese geçmiş olsun ancak ciddi depresyonunuz veya ruhsal başka hastalıklarınız varsa lütfen sağlık ocağından yazdıracağınız bi kutu iğneye bel bağlamayın. psikiyatra ve hatta eşliğinde psikologa da görünün düzenli. benim ağır dönemlerim biteli birkaç yıl oluyor. vitaminin iyi geldiği sadece genel ruh halim.

    2. edit: benim gibi emilim sorunu olanlar için b12'nin metilkobolamin formu çözüm oluyormuş (tablet olarak takviye almak, iğne ile uğraşmak istemeyenler için) türkiye'de önceden olmadığından doktorlar pek bilmiyor diye uyardı @jim raynor , teşekkürler
  • et yiyin et yiyin diyenlere de ayrı sinir oluyorum. olm et yiyoruz vücut almıyor, ince bağırsak emmiyor işte.

    uzun zamandır unutmuştum. bir ara iğnelerle falan düzeldi. geçen bir baktım millet deri ceketle geziyor, bende arkı mont yine de titriyorum. parmak uçlarınız öyle uyuşuyor ki kalem tutamıyorsun. gittim test yaptırdım yine eksik. yalnız şuna dikkat edin , ülser tedavisi olanların içtiği proton pompa hapları b12 eksikliği yapıyormuş. muhtemelen benimki de ondan oldu. yine mala bağladık. ben de diyorum niye depresyondayım, mala bağladım, üşüyorum ... halbuki hiç depresyona falan girmemem lazım muhteşem bir ülkede, muhteşem insanlarla güle oynaya, içe, geze yaşıyoruz.

    not: sanki ırksal özelliklerimiz b12 emmeye gömmeye müsait değilmiş gibi geliyor bana.

    not 2: vay arkadaş! ne vitaminmiş bee kimsede yok! iyi o zaman normalim ben de eheh.

    not 3: 100 çıktığından 5 adet iğne verildi. doktorun söylediğine göre ömür boyu depolar bittikçe iğne vurulacakmışım. bu gün başladım. 5 taneden sonra aylık bir şeyler dedi ama anlamadım gerçekten, odaklanamadım yani. 5’i ezberlemek kolay olduğundan 5’i bitsin, napacaktık sonra diye soracağım. bir de iş çıkışı gittiğimden zaten devreler iyice kapanmış oluyor. hiçbir şey anlamam ben iş çıkışı.
  • gerizekalılığımın ve başarısızlığımın nedeni olarak düşündüğüm şeydi sanırım yanılmışım bildiğin gerizekalıyım.
  • geçen hafta kan değerlerime baktı doktor, b12 eksikliği var, dedi ve benexol b12 ilacı verdi. unutkanlık yapıyormuş sanırım b12 eksikliği. 12 saat arayla içmem gerektiğini söyledi, ama ilacı içmeyi unuttum.
  • insanın hayatını etkileyecek derecede unutkanlığa sebep olan eksikliktir.
    roman okursun, çok karakter varsa isimleri unutulur.
    biriyle tanışırsın, ismi hemen unutulur.
    gereksiz ayrıntılar hemen unutulur. (bu iyi bir şey.)
    yapacak bir işin vardır, onu 18 farklı yere not etmediysen onu da unutursun.
    unutursun yani. unutursun için yana yana.
    freud'cum bu unutmaları bastırma savunma mekanizması ile açıklıyor ama ben ona katılmıyorum. kendi adıma sadece sayılarla ilgili şeyleri asla unutmuyorum. mesela tc kimlik numaraları (sadece kendimim değil annemin, babamın, kardeşlerimin, babaannemin, birkaç arkadaşımın, hepsini bilirim), numaralar (mesela ilkokul sınıfımızdaki herkesin okul numarası), formüller vs. bunları unutmamamın nedenini açıklayamıyorum. neyse b12'niz bol olsun.

    bu unutmalara günlük yaşamdan çok basit bir örnek vereyim:
    geçen gün yolda giderken bir tostçu gördüm. canım çekti, uzun zamandır da sağlıksız şeyler yemiyorum, hemen sipariş ettim. hemen karşısında bir market vardı. tostçuya dedim, siz bunu hazırlayana kadar ben market alışverişimi yapayım, dönüşte alırım. böylece zamandan tasarruf edecektim, ne güzel düşündüm diye kendi kendimi övdüm. sonra b12 eksikliğim devreye girdi, marketten çıktım ve tam evimin yoluna geldim ki tost sipariş ettiğim aklıma geldi. geri tostçuya gittim, tostu aldım, bir tanıdığımla konuşmak için yolu uzattım. bu bende ekstra zaman kaybına neden oldu. b12 sağ olsun, stratejik düşünemiyorum, planlarım elimde patlıyor :(

    debe edit: (bkz: sma hastasi ayaz bebegin dort ayinin kalmasi)
  • bir insan evladı günde 2-6 mikrogram arasında b12'yi absorbe edebilir. bununla beraber 5-10 mikrogram b12 vitamini safra olarak atar. enterohepatik döngü sayesinde 3-5 mikrogram b12 tekrardan vücuda kazandırılır. bir yetişkinin 3000 mikrogram b12'yi depo edebildiğini düşünürsek herhangi bir takviye almayan ve %100 enterohepatik döngüye sahip olmayan bir vegan günde 3 mikrogram b12'yi kaybeder. sonunda da 1 ila 3 yıl içinde b12 vitamini eksikliği meydana gelir. geri absorbe mekanizması %100'e yakın oranda mükemmel çalışsa bile teorikte 20-30 sene eder fakat b12'nin bu kadar büyük yüzdelerle geri alınması pratikte imkansıza yakındır. bitkiler de maalesef b12 üretmezler ve biriktirmezler çünkü ihtiyaçları yoktur.

    bağırsakların b12 vitamini üretildiği söylenmektedir. doğrudur, kalın bağırsak ihtiyaç halinde b12 vitamini
    üretir fakat b12 sadece ince bağırsakta absorbe edilmektedir. peristaltik hareketin de tersine çalışması normalde olmadığından bu kaynağı kullanamamaktayız.

    goriller ve şempanzelerin b12 vitamini almalarına gerek yoktur çünkü kendileri üretip absorbe edebilmektedirler. fakat insan evrim çizgisinde ilerlerken bu yeteneğini kaybetmiştir. c vitamini eksikliği de bir tek insanlarda ve kobaylarda* görülmektedir.

    b12 vitamini normal alınsa bile bazı insanlarda b12 vitamini eksikliği yine görülebilmektedir çünkü intrinsic factor salınımı üstlenen hücreler otoimmün hastalık yüzünden zarar görüldüğünde intrinsic factor enzimi eksikliği yüzünden b12 emilimi yavaşlar/durur.

    kaynak
  • dikkat dağınıklığı, cümle kuramama, konuşmayı tamamlayamama , yorgunluk, sinirlilik, başarısızlık, kramplar, seğirmeler vb. (bende bunlar mevcuttu) gibi belirtilerin nedeni olabilen vitaminin eksikliğidir. 59 a düşmüştü.. kendinizde alışık olmadığınız aşırı bi gerizekalılık hissederseniz korkmayın hemen gidin b 12 nize baktırın.
  • asgari ücretle yasamaya çalışan türk insanı için gayet normal bir hastalık.
  • kıçına dodex yiyenler derneğine ben de gün itibariyle katılmış bulunmaktayım.

    doktora kabızlık sorunu için gittim, ne b12'im tammış, ne demirim ve d vitaminim. ilaca ve iğneye boğuldum doğal olarak.

    dodex'i 4 günde 1 yaptırmaya devam edeceğim. "kıçtan yenen iğne kafaya etki eder mi yaaeeğğ" modundaydım, ama iğne olduktan sonra kafamdaki sesler kesildi resmen. şu an sadece kendimi duyabiliyorum, çoğacayip! bu gece yıllar sonra rahat bir uyku uyuyabilecek miyim çok merak ediyorum.

    edit: güncel tutmaya çalışırım diye söz verdiğim için uyku durumundan bahsedeyim biraz:

    normalde geceleri ya uyuyamaz ya da 2-3 saatte bir uyanırdım. sabah da kesinlikle kalkamazdım. iki gündür hem aralıksız uyuyorum hem de saat 7'de gözlerim saat çalmadan açılıyor. en inanılmazı da kendimi savaştan çıkmış gibi hissetmemem. yıllardır belki de ilk defa uyurken gerçekten dinlendiğimi hissediyorum. umarım kalıcıdır bu etki.
  • uzun süre devam etmesi durumunda el ve ayakların uyuşması ve depresyon da getirebilen eksikliktir.
hesabın var mı? giriş yap