• muhabbeti güzel ama biraz fazla konuşuyor. o yüzden -eğer yaşıtım olsa- düşük yoğunluklu bir arkadaşlığı sürdürebilirdik babamla.
  • ben kesinlikle olurdum hatta en iyi dostum bile olabilirdi. eskilerin arkadaşlığı gezip beraber yiyip içmekle olmuyormuş. ben bu durumu kendim gözlemledim. en zor zamanımızda bile akrabalardan görmediğimiz yardımı babamın arkadaşlarından gördük. kendiside aynı şekilde maddi manevi kötü durumda olan arkadaşlarına yardım etti. yıllarca görüşmedikleri halde buluştukları zaman aynı samimiyeti nasıl kuruyorlar halen aklım almıyor.
  • bu soruya geçen sene asla olmazdım derdim. yaptığım gözlemler sonucunda babamın ne kadar arkadaş canlısı,gırgır şamata,eli inanılmaz açık ve yardımsever olduğunu fark ettim.
    babasıyla enseye şaplak göte parmak olan çocuklara hep özenmişimdir. artık ben de o frekansa geçip babamla daha fazla makara yapıp güleceğim. umarım ters tepmez.
  • hayır olmazdım.
    dünyanın en egoist insanı, narsist ve ukala. kendi dışındaki tüm insanların aptal olduğu düşüncesini benimsemiş, yolda gördüğü herhangi bir insana bile bu çok gerizekalı deyip etiketi yapıştırabilir.
    hiç tanımadığı bir insana durduk yere sallayabilir, iğneleyici laflar söyleyebilir.
    üstelik çok sorumsuzdur, kendi dışındaki hiç kimsenin sorunları onu alakadar etmez.
  • görsem yolumu değiştirirdim.
  • hiç arkadaş olamadık. babalar gidince bir dağ devrilir. bir kez daha o güzel gözlerine bakma özlemi kalır. değerini bilin.
  • bu başlığa 35 yaş altında gerçek anlamda hayat tecrübesi edinmemiş hiç bir çocuk , ergen yorum yazmamalı
  • bir ustteki kriteri karsilayan biri olarak yaziyorum.

    olurdum, 10 numara adam. aksi taraflari bol ama cidden yakin arkadasi olmak isterdim.
  • başlığı görünce içimden istemsizce "olurdum!" diye bağırdım.

    keşke hayatta olsaydı da birbirimizi daha fazla tanıma fırsatı bulsaydık.
  • "babam benimle arkadaş olmak istemeyebilirdi."
hesabın var mı? giriş yap