• haklarinda yazilan zirva entryleri okudukca yazanlarin acizligine uzuldum acikcasi.

    sen dinle dinleme, begen begenme ama bu adamlar bir doneme damgasini vurmus, pop tarihinin en iyi, en basarili, vokal grubudur. ya da senin bildigin haliyle hatta sana batan haliyle (bkz: boyband)idir.

    1993 tarihinde muzik hayatina baslamis ve su an 30. yilini kutlayan ve aktif olarak faaliyetine devam eden 5 erkekten olusan (bkz: backstreet boys), 100 milyonu askin album satisi, onlarca hit, yuzlerce kapali gise konser ve dunyanin her yaninda milyonlarca hayran kitlesine sahip bir gruptur.

    pop muzik sevenleri zaten kendine hayran birakmasi bir yana sevmeyenleri bile yakaladigi sarkilari vardir. (bkz: incomplete)

    valla kimse fanatizm yapmasin da insan her istedigi tarzi dinleyebilir. (bkz: metallica), (bkz: rammstein) dinlerken, (bkz: backstreet boys) da dinler, (bkz: michael jackson) dinlerken, (bkz: snoop dogg) da dinler, (bkz: stewie wonder) dinlerken, (bkz: placebo) da dinler, (bkz: bonjovi) de. ne olmus yani.

    90lar cocugu olarak nasil o donemin turk pop muzigine hayransam o donemin yabanci muzik piyasasini da takip ediyordum. ve (bkz: backstreet boys) ile tanistim. 25 senedir de bu grubu sever cocukluk genclik zamanlarimdaki kadar olmasa da ara ara mutlaka dinlerim. herkesin bildiklerinin aksine

    (bkz: climbing the walls)
    (bkz: get another boyfriend)
    (bkz: the one)
    (bkz: lose it all)
    favori sarkilarimdan bazilaridir.

    iyiki tanidim, dinledim ve sevdim. uyelerden kevin efendisine (bkz: kevin scott richardson) hala arada gonlum kayiyor. kac yasinda adamsin kendine gel. görsel

    edit: şunları da ekleyeyim içimde kalmasın
    (bkz: show 'em what you're made of)
    (bkz: chances)
  • zamanında istenildiği kadar küçümsenmiş olsun, burada götü yalanan bir çok pop şarkıcısından çok daha iyi pop müzik yapmışlardır.

    (bkz: everybody)
    (bkz: i want it that way)
    (bkz: quit playing games with my heart)
    (bkz: show me the meaning of being lonely)
    (bkz: incomplete)
    (bkz: all i have to give)
    (bkz: larger than life)
    (bkz: i'll never break your heart)
    (bkz: shape of my heart)
    (bkz: spanish eyes) vs...

    adının one direction ile aynı cümlede yer alması bile abestir.

    döneminin tüm grup üyelerinin de sesinin güzel olduğu ve şarkılara tek vokal olarak aktif katıldığı tek grubudur. sesleri güzel olmasa bu kadar çirkin adamı bir araya toplayamazlardı zaten. *
  • yaklaşık bi 10-11 sene kadar önce, ergenken, erkek halimle bayağı bayağı fanları olduğum gruptu. bildiğin hastaydım lan adamlara. bütün kliplerini ezbere bilir, walkman'imden şarkıları ileri geri sararak sözleri çıkarmaya çalışırdım.

    şarkılarda herkesin bi kısmı olurdu, sırası gelen sadece orayı söylerdi. söylemek ne kelime, hissederlerdi adeta. böyle bi ağlamaklı bakmalar, bi ağız büzmeler. en sonda da "hadi beyler toparlayın bitiriyoruz" havasında hepsi bir ağızdan söyleyip bitirirlerdi şarkıyı. bi de klip sonlarında şarkı biter, bunlardan bazıları dönüp arkasını giderken bi kısmı klip bitene kadar kameraya bakmaya devam ederdi "abi şarkı çok etkiledi beni, nasıl da söyledik, çıkamadım etkisinden" tadında.

    nick diye bi insan vardı bi de. herkes ona hastaydı, bi ben nefret ederdim kendisinden. yavşak ibne...

    hala daha tek güzel gelen şarkıları şeyp of may hart'tır. o nedense güzel geliyo bak hala.
  • ankara'daki ergen odamda asili boy boy posterlerini inatla indirmedigim grup. gerizekali yabanci muzik dergilerine de yine sirf bu adamlarin resimlerini gorebilmek icin o zamanin parasiyla milyonlar yatirdigimi bilirim (o zamanlar internet yoktu). gerci ingilizcemin gelismesine katki sagladi mi, sagladi, ama iki siktiriboktan postere gomdugum paralara degmezdi tabi.
    sonra, o zamanlar bir numberone tv vardi (aah ah), eser miktarda bsb yayinlarlardi. 3 kiz arkadas, artik hangimiz televizyonda adamin kliplerine rastlarsak otekilere isik hiziyla haber verirdik ciktilar da ciktilar diye.

    (tenefuslerde oturup sarkilari icli icli soyledigimiz gibi ayrintilara girmiycem, bir entry icinde yeterince utanilicak malzeme verdim zaten.)
  • son bi kaç gündür kafamda manasızca dönen backstreey boys şarkıları vesilesiyle, ilk defa bir bsb şarkısını limewire'dan indirdim.. iyi de, ben bu heriflerden nefret ederdim! ergenken bunları dinlemek şöyle dursun dinleyenleri topa tutardım!

    sene olmuş 2010, ben show me the meaning of being lonely dinleyip "lan hiç de fena diilmiş aslında" derken buluyorum kendimi! kendime inanamıyorum ama, bir yandan da "hakkaten düzenlemesi ne güzelmiş, bak kemanlar da girdi iyice şahane oldu, sözleri de anlamlıymış hani" filan diyorum...

    biz bunlara burun kıvırdık ama, 90'lar popu da iyiymiş be, o zamanlar pop dinlemesek de... ne bileyim, bu şarkıları dinlerken dramatikleşiyor insan, sanki o zaman dünya daha yeşil, gök daha mavi, çiçekler daha mı pembeymiş ya da biz mi daha masum muşuz?
  • bir çok şeyin kendisinin ve çevresinin değiştiği dünyamızda ne çevresindekilerin ne kendisinin değişmediğine şahit olunan boyband.
    değişimden kasıt elbette müzik tarzı değil.
    çünkü sound olarak bsb kendini her albümde daha geliştirdi, daha çeşitlendirdi.

    yıllardır müzik dünyasında backstreet boys ve fanları hep ayrı bir bölgede bulundu.
    her boyband'in sahip olduğu gelip geçici hayranların ve dinleyicilerin dışında bsb'nin sadık bir kitlesi oldu.
    backstreet boys bunun bilincinde olacak ki popüler zamanlardan sonra artık tüm albümlerini her zaman bu sadık kitleye ithafen yaptı.
    90'larda müzik nedir bilen herkes backstreet boys ismini ve şarkılarını duymuştu.
    ancak günümüzde bsb bilen, bsb şarkılarını duyan kişi sayısı çok az.
    bunun sebebi backstreet boys'un popülariteye değil, kaliteli müzik yapıp kendi kitlesini tatmin etmesine önem vermesidir.
    bazı kişiler tarafından piyasaya oynamaması çok eleştirilsede backstreet boys'un sadık fanları ve grup üyeleri bu durumdan çok memnun.
    zira ne backstreet boys'un şu saatten sonra kendisini sevdirmek gibi bir amacı var, ne de hayranlarının herkes tarafından sevilsinler diye bir isteği var.

    genelde popüler olmayan gruplar ilgi görür, daha sonra popüler olurlar ve o hayran kitlelerini kaybederler.
    ancak bsb'de bu durum tam tersi gerçekleşti.
    yıllarca hayranlarıyla bu kadar içli dışlı olan, albüm olsada olmasa iletişim içinde kalan başka bir grup olmasa gerek.
    türkiye'de hatrı sayılır bir kitle de mevcut. hatta fan kulüpleri bile mevcut.
    üstelik diğer gruplar gibi backstreet boys çığlık atan kız hayran kitlesine sahip değil. tam tersi bir çok erkek dinleyecisi bulunan bir grup.
    eski zamanlar bsb için gay söylentileri ortaya atılmıştı, dinleyenler için de aynı yakıştırma yapılmıştı.
    ancak zaman geçti bsb üyeleri büyüdü, evlendi, çoluk çocuğa karıştı. hatta o erkek hayran kitlesi de öyle.
    ancak ne bu iftirayı atan kişiler ortada kaldı, ne de onları kötüleyen rakip boybandler.
    tam tersi bir durum oldu da denebilir. zira kendilerine gay diyenler, bir zaman sonra gay olduklarını kamuoyuna açıkladılar. bu da işin ironi tarafı.

    bugünlerde backstreet boys yeni bir albüm çalışması içerisinde ve bu yıl yayınlanacak bu albüm.
    bu sefer piyasaya girip yeniden ortalığa isimlerinin damgalarını vururlar mı bilinmez ancak bsb ile büyüyen, yetişkin olan kesimin tekrar memnun olacağı kesin.
    17 yıl olmuştur bsb'nin ilk albümünden bu yana geçen süre, kimileri onları bebekliğinde dinledi, kimileri kendi gençliğinde dinledi.
    hatta gençliğinde dinleyenler şimdilerde çocuklarına dinletiyor.
    eskiden beri var olan backstreet boys konserlerinde 7'den 77'ye herkesin bulunduğu görüşü sanırım en açık bu yılların geçişinde gözüküyor.
    backstreet boys ve hayran kitlesi birlikte yaşlanıyor, ama her zaman aralarında olan o sadakat ve sevgi ruhunu koruyorlar.
  • şimdinin one direction'larıyla, justin bieber'larıyla, demi lovato'larıyla ve diğer bilimum ergen zırvalarıyla karşılaştırınca michael jackson ayarında kalan, insana doksanlarda ergen olduğu için şükrettiren bir dönemin önemli irkeh grubu.

    ayrıca 'n sync denen zırvadan bin kat daha iyilerdi. justin timberlake denen sarı çükün bet sesiyle o kadar ünlü olmasına karşılık, backstreet boys bebelerinin hiçbirinin solo olarak ilerleyememesi, grubun da neredeyse on üç senedir şenlikli olması beni hep üzmüştür.
  • internetin internet olmadığı zamanlarda, cep telefonunun sınıfta sadece birkaç kişide olduğu zamanlarda, cd playerı olan bir teybin bile lüks olduğu zamanlarda, bu grup denizaşırı bir üne kavuştu. mtv bile türkiye ye gelmemişti. 90ların sonunda değil de 2010 ların başında çıksalardı piyasayı silip süpürürlerdi sanırım. gençken dinledik, basit ve anlaşılabilir ingilizceleriyle yabancı müzik dinlemeye alıştık. piyasadaki bütün boybandların dağılıp, bunların halen birlikte birşeyler yapması, ya paralarını iyi tasarruf edemediler ve halen ihtiyaçları var, ya da bu işi cidden severek yapıyorlar bırakmak istemiyorlar.
  • gelmiş geçmiş en iyi vokal grubu. türkiye'de ne yazık ki vokal grubu mantığı anlanabilmiş değil. hala "boy band" bunlar yeaaa enstrüman bile çalmayıleaar deniyor. sadece enstrüman çalanların grup kurduğu zannediliyor. birincisi bu gruptaki bütün elemanlar bir enstrüman çalmayı bilir. ayrıca vokal grubunun enstrümanı sesleridir. aynı anda koro halinde aynı şeyleri söylemiyorlar. hepsi farklı bir ses çıkarıp farklı yerlerde farklı harmoniler yaratıyorlar sesleriyle. istanbul konserlerini iptal etmeselerdi de ölmeden bir görseydik.
  • ergenliğimizde çoğumuzun dinlediği ama hemen büyümüş triplerine girip nasıl da iğrençmişler, nasıl da berbat müzik yapmış ergen kız rüyası pis herifler diye dışladığımız grup.ilgilendiğim müzik yelpazesi ne kadar artsa da,müzikten çok farklı tatlar almaya başlayıp zamanla neredeyse hiç dinlemez olmuş olsam da, açıyorum arada dinliyorum ve hala aynı tadı alabiliyorum , dönebiliyorum hiç de utanmadığım ergen günlerime.bu sebeple de son yorumum şudur: ergenlik günlerinden utanan insanların kötülemeyi pek bir sevdiği zamanının ünlü boyband grubudur backstreet boys.
hesabın var mı? giriş yap