banka müfettişi

• özellikle bankalarda "üstad" diye anılırlar müfettiş yardımcısı olarak göreve başladıktan sonra 10 yıl içinde şube müdürlükleri kesindir. devlette ve bankalarda müfettişler birbirlerini tutar, kollar bu yüzden her daim iyi geçinmek gerekir. hatta devlette bi kurumda müfettiş bi tanıdık mevcut ise artık orda yüzünü eksiten kadın personele o şahsın adıyla hava atma hakkınız sabittir. vampirlerin ve müfettişlerin ayak seslerinin duyulamayacağı gibi bir rivayet varsa da (bkz: geyik) bu insanlar ölümlerine kadar iş yeri arkadaslıgını tanımayacak sadece karizma ve denetleme içinde boğulup gideceklerdir.
• ye$il kalemle cali$an, verdikleri her i$ akdi fesih kararindan sonra da lap toplarinin ustune bir centik atan banka memuru kitlesi.
• sanıldığının aksine iş akdi fesih kararı ver(e)meyen insanlardır..
  karar alma değil tespit etme mekanizmasıdırlar..raporlarını yazarlar, kararı büyük balıklar verir..yeşil kalem olayı doğru olup, hasta versiyonlarında çentik atan belki vardır..
• banka personelinden izole olması ^* mesleğinin gereği olan guruh. hiç bir banka müfettişi sevilmez, hepsinin yüzüne gülünür o ayrı.
• hadiseleri tesbit ve suçlu bulunan kişilere nasıl bir ceza verilmesi gerektiği konusunda öneri getirme yetkisine sahip olan banka çalışanları.. sanıldığının aksine, hiç bir müfettişin iş akti fes etme yetkisi yoktur.. iş akti fes yetkisi sadece kurumun disiplin kuruluna aittir ve yönetim kurulununda onayı ile gerçekleşir..
• otel odalarinda yasayip garsonlarla arkadaslik kurmaktan bikmis, evlerinde uyumanin ve uyanmanin, bir yere ait olmanin, sevgililerinin yanindan, sicacik yataklarindan cikip, sabahin korunde kalkip ucaga yetismek zorunda olmadiklari bir hayatin ozlemini kuran, turneler yuzunden bir kedisi bile olamayan insanlardir.
• soyutlanmış yaşamları ve tesbit insanı görev pozisyonunda olmaları nedeniyle, kendilerine karşı olan antipati'yi hak etmek uğruna olabildiğince kııl olmayı amaç edinmiş kişilerdirler..
  
  şu karşıki dağları ben yarattım modunda gezerler hep.. genelde emretmekten zevk duyarlar.. büyük bir kısmı büyüdüğünde birim yöneticisi haline gelir ve işte o noktada gençliklerinde yaptıklarının hıyarlık olduğunu anlarlar.. bankacılık bir ekip çalışmasıdır ve onların gördüğü tek ekip teftiş kurulu'dur genelde... içlerinde nadiren şekerden tatlı insanlar vardır... ancak onlarda bu genel kaideyi bozamaz... özellikle yeni yetme bayan müfettiş yardımcıları, bildikleri yabancı dil ve teknik kapasiteleri sayesinde kazandıkları bu mevkii'yi şube çalışanının çok çok üzerinde sanıp, o daha portakalda vitaminken şubede çalışan büyüklerini ezmeye çalışırlar.. tavır ve tarzları ile insanda mide bulantısı uyandırmayı başanan bu kitlenin çok az bir kısmı maaşlarının o potansiyel suçlu gözüyle baktıkları çalışanların emeği sayesinde aldıklarını düşünürler... haliyle yarattıkları iğrenç izlenimin temelinde genelde yeni yetme kapris ustadları vardır...
  
  işini bilen, insana saygı gösteren, çalışanı cahil ayı değil adam yerine koyan, tecrübe sahibi olgun müfettişlerin kapsamı ise farklıdır.. onlar saygıyı hakederler..
• sube teftisine genellikle aksam kasa kapanacagi sirada, kasa sayimiyla baslarlar. cogu zaman, hatta belki de her zaman, sube personeli teftisten haberdar olmadigi icin, birdenbire karsilarina cikan mufettisleri yuzlerinde buyuk bir gulumseme(!) ile karsilarlar. mufettisler subedeki hicbir dokumani yerlerinden alamayacaklari icin, sube personelini "su dosyayi getir, bu dosyayi gotur" seklinde zorunlu idmana tabi tutarlar teftis suresince. sube personeli icinde arkadaslari olsa bile, onlarla hicbir sekilde yuz goz olmaz ^*, bu arkadaslarin sinir katsayilarinin artmasina yardimci olurlar.
• gunluk hayatta soru cevap seklinde bir yasam surdururler. aldiklari egitimle alakasi var midir bilmiyorum ani ve cabuk karar verirler hizli hareket ederler .istedikleri seyi alana ya da yapana kadar ısrar ederler.vurdumduymaz bir ifadeleri vardir
• bankaların kılıkırk yararak seçtikleri insan tayfasıdır. genellikle de kafası iyi çalışan, normalin üstünde zekaya sahip olan kişileri seçerler.
  bunun nedeni müfettişliğin zamanla insanı alıklaştırması ve aptallaştırması neticesinde, beş on yıl sonra en azından ortalama bir zeka seviyesine sahip müfettişler elde etme isteğidir.