hesabın var mı? giriş yap

  • 16 aylık bebeğimin kahvaltısını hazırlarken aklıma düştü bu başlık. henüz süreci tamamlamadık ama yaklaşık 7 yıl önce başlayan maceramızı evlat edinmek isteyenlere anlatmam gerektiğini düşündüm.

    öncelikle aklınıza bir kere düştüyse hayatınız boyunca hep evlat edinmek isteyeceksiniz. bu düşünce peşinizi hiç bırakmayacak. çok uzun bir bekleme süresi var şartlarınız uyuyorsa gidip başvurun, sıraya girin. sıra yaklaşık 6 yılda geliyor o an istemezseniz dondurabilirsiniz. başvurunuz bir dilekçeyle açılıyor tekrar ve kaldığınız sıradan devam ediyor. yani kendinizi hazır hissettiğiniz an dilekçe verip 15 gün içinde bebeğinizi kucağınıza alabilirsiniz.

    evli, bekar 30 yaşını doldurmuş herkes evlat edinebilir. ama heyet raporu almak, psikolojik testlerden geçmek gerekiyor. maddi durumunuzun iyi olduğunu da kanıtlamanız gerekiyor. yani evi olmayan asgari ücretli bir çiftin ya da kişinin başvurusu çok yüksek ihtimalle kabul edilmeyecek. ev varsa parka, hastaneye yakın olması ve bebeğin odasının güneş alması lazım. her aşamada ev kontrolüne geldiklerini de eklemem gerekiyor. başvurunun kabul edilme süreci yaklaşık bir yıl sürüyor.

    başvurunuz kabul edildi ve sıraya girdiniz. bundan sonra yapacağınız tek şey beklemek. ama beklerken uzmanları arayıp arayıp darlamayın. sürekli sıranızı sormayın. ellerinde bir bebek fabrikası yok gelen bebekleri sırayla veriyorlar işte. bekleme süresi şehirden şehire ve tercihlerinize göre 4-7 yıl arasında değişiyor. mesela sağlıklı bir kız bebek isterseniz 6-7 yıl, erkek isterseniz 5-6 yıl beklersiniz. sokağa terk edilmiş anne, baba bilinmeyen bir bebek isterseniz 15 yıl bile bekleme ihtimaliniz var.

    engelli ya da ensest bebek isterseniz sıranız hemen gelebilir.

    her şey olumlu sonuçlandı, yıllarca beklediniz. o telefon hiç ummadığınız anda geliyor. ben mesela sabah uyuyordum, öğleden sonra anne oldum. o da başka bir entryi hakedecek kadar ilginç bir gündü. yazarım bir ara :))

    bebeği aldıktan sonra evlat edinmeye hak kazanmak için bir yıl bakmanız gerekiyor. tabi bu bir yılda sürekli kontrol altındasınız. bebeğin gelişimini takip ediyorlar.

    veeee işin en zor kısmı başlıyor. biyolojik anne, babaya rıza davası açılıyor. bu süreçle çocuk esirgeme kurumu ilgileniyor. hakim karşısında da evlat edindirmek istediklerini beyan etmeleri gerekiyor. bu süreç onlara ulaşamazlarsa yıllarca sürüyor. tabi vazgeçme ihtimalleri de var. rıza davası bitince geri dönüşü olmadan bebeğin tüm haklarını kayyuma devretmiş oluyorlar. bundan sonra bebek artık onlara ait değil.

    biz tam olarak bu sürecin ortasındayız. rıza davası sorunsuz sonuçlandı. şimdi uzmanımızın arayıp “nüfusa geçirme davası açabilirsiniz” demesini bekliyoruz.

    o dava da genelde tek celsede bitiyor. “tebrikler bebeğiniz artık sizin soyadınızı taşıyor” şimdi bunu duymak için yaşıyorum.

    sonrası iyilik, güzellik.

  • cumhurbaşkanı başdanışmanı ve ekonomi politikaları üyesi yiğit bulut artan gıda fiyatlarına muhteşem bir çözüm önerisi getirdi. yiğit, vatandaşların tüketimi keserek gıda fiyatlarını düşürebileceğini dile getirdi. tek kelimeyle dahiyane bir çözüm. bizim hiç aklımıza gelmemişti.

    kaynak

  • kulübün klimalı odalarından bir tanesinde miloş krasiç 'e bir 5-10 pc tahsis edilip, akşama kadar yandex'te arama yaptırması gereken kulüp. günde 1000 arama yapsa, yılda deli para yapar.

    işe yarasın bari amk.

  • para (money) kelimesi ilk ne zaman ortaya çıktı?
    ingilizce para kelimesi ilk olarak 14. yüzyılda ortaya çıkmıştır. romalıların, tapınağında (ya da civarında) ilk kez madeni para bastığı, tanrıça juno'nun unvanlarından biri olan moneta kelimesinden türetilmiştir.

    para kullanımı ilk ne zaman başladı?
    mö 5000 civarında, günümüz ırak'ındaki sümerler, standart bir ölçü ve para birimi olarak kullanılmak üzere gümüş külçeler üretmeye başladılar. mısırlılar ise mö 4000 civarında ilk defa altını para birimi olarak kullanmaya başladılar.

    ilk bankalar ne zaman ortaya çıktı?
    pek çok araştırmacıya göre, ilk bankalardan bazıları, mö 3000 civarında, hem dini törenler hem de buğday ve diğer tahıllar gibi tarımsal ürünlerin depolanması için kullanılan tapınakların içinde bulunmaktadır. çiftçiler ürünlerini tapınağa yatırır ve yatırdıkları ürün miktarı için bir makbuz alırlardı. bu makbuzun değerli olduğu ve büyük olasılıkla ticarette kullanılan en eski para biçimi olduğu düşünülmektedir.

    ilk madeni paralar ne zaman ortaya çıktı?
    kabartma bir kaplumbağa şeklinde ilk madeni paralar, günümüz yunanistan'ında aegina adası'nda mö 700 civarında ortaya çıkmıştır. görsel

    para kullanımının ilk yazılı kanıtı hangi tarihte yazılmıştır?
    paranın karşılık olarak ödeme yapmak için kullanılmasından bahseden ilk yazılı metinler mö 2112'den 2095'e kadar hüküm süren ur kralı ur-nammu tarafından sümerce olarak yazılan ur-nammu kanunları'nda bulunmaktadır. yasanın 22. maddesinde, “bir adam başka bir adamın dişini kırarsa, iki gümüş gümüş ödeyecektir” diye ybelirtilmiştir.

    tasarruf kavramı ne kadar eskidir?
    tasarruf kavramı, ilk insanların köylere yerleşmeye başladığı ve tarımsal üretim ve hayvancılıkla uğraştığı neolitik çağ'a (yaklaşık mö 10.000) kadar uzandığı düşünülmektedir. her bir çiftliğin tüketebileceğinden daha fazla yiyecek üretiyor olması gerçeği, tasarruf etmeleri ve ihtiyaç fazlası olanları saklayıp, daha sonra bunları ticarete dökmeleri gerektiği anlamına geliyordu.

    kaynak: britannica

  • kuran'da nur suresi 2. ayet'te belirttiği gibi:

    “zina eden kadın ile zina eden erkeğin her birine yüz sopa vurun. allah'a ve âhiret gününe inanıyorsanız, allah'ın dinini uygulama hususunda o ikisine karşı merhamet duygusuna kapılmayın. mü'minlerden bir topluluk da onların cezalandırılmasına şahit olsun.”

    bakmayın bizim ülkedeki tatlı su müslümanlarına. gerçek islam tam olarak bu. kırbaç ve sopa cezası net olarak kuran'da belirtilmiştir. kaynak verdik, inanmayan gitsin evindeki kuran'dan teyit etsin. bu ülkedeki kadın ve erkek her fert yatıp kalkıp atatürk'e dua etmeli. onun sayesinde bu tarzda orta çağ'dan kalma bedevi adetlerine ülkemizde rastlanmıyor.

  • 1997 yılıydı. o dönemde liseyi kazanmıştım. liseye girişte sağlık raporu istenmişti. velhasıl o raporu almak için bakırköy devlet hastanesine gitmem gerekiyordu. fakirlik işte, annem öyle bir para verdi ki muayenelere yola yemeğe yetecek mi bilmiyorum.

    yolda sürekli inşallah çok fazla masraf tutmaz diye içimden geçirdim. hastanede biraz masraf çıktı haliyle. ben paralarımı hesap ederken karnım o kadar açıkmış ki anlatamam. hastanenin önündeki büfeye geldim:

    ben: abi simit kaç para?
    büfeci: ... lira
    ben: peki meyvesuyu kaç para?
    büfeci: ... lira
    ben: o zaman bi simit alayım abi
    büfeci: meyvesuyu vermeyim mi?

    hayatımın o anı sanıyorum kendimi en gariban en yalnız hissettiğim andı. büfeden simit alırken beni gören orta yaşlı bi bayan daha sonra yanıma gelip "ben sana meyvesuyu alayım mı oğlum" demişti en anaç haliyle. beni bi ağlama aldı ama anlatamam sözlük. (bkz: bu da böyle bir anımdır)