hesabın var mı? giriş yap

  • bu entrye yolu düşenlerle paylaşma arzusunda olduğum ilginç bir hakikat de pek çok dilde "mutluluk" sözcüğünün şans, baht, talih ve hatta kader gibi sözcüklerle ya birebir aynı olması, ya da etimolojisinde bu izleri barındırmasıdır.

    hint avrupa dilleri'nde bu pek bir nettir: misal almanca’da glück bugün hem mutluluk, hem de şans anlamındadır. keza italyan, ispanyol ve portekizliler’in mutluluk yerine kullandığı kelimeler (sırasıyla felicita, felicidad, felicidade olacak) hep latince “felix” gibi köklerden uzanırlar bizlere, ki talih, baht anlamları da aynı kökün içindedir. fransızca mutluluk demek olan bonheur’ü ise modern dile rahatlıkla “iyi talih” şeklinde çevirebiliriz. ingilizce’ye gelince, happiness kelimesinin middle english’teki “hap” kelimesinden evrildiğini anlatır bize sözlükler ve perhaps, haphazard, to happen gibi kelimelerde de kendini belli ettiği üzere, “hap” başa gelen şey, şans anlamındadır. son olarak sevgili türkçe’ye dönersek görürüz ki, “mutluluk” kelimesi sonradan üretilmiş köksüz, acayip bir kelime olduğu için, şansla, talihle, kader kısmetle bir alakası yoktur, fakat en azından (farsça asıllı) bahtiyar kelimesi açık açık baht’tan türememiş midir?

    bu saydığım ve bir de aşina olmadığım daha kimbilir kaç dildeki mutluluk-talih bağlantısı mutluluğun insan arzu ve iradesinin çok dışında, ancak fortuna’nın döngülerinde, bahtın rüzgarlarında, kaderin cilvelerinde bir yerlerde denk gelinebilecek bir mefhum olarak algılandığı çağların ürünü olsa gerektir. mutluluğun, ilahi lütuflarla değil de bireysel tasarrufla ulaşılabilecek ve hatta ulaşılması gereken bir hak olduğu fikrinin yaygınlaşacağı aydınlanma çağı’na daha vardır.

    sözlerimi şu bilgi parçasıyla nihayetlendireyim ki, amerika ve avrupa’da yapılan araştırmalar kişinin hayatında başına gelenlerle öznel mutluluk düzeyi arasında öyle beklendiği kadar kuvvetli korelasyonlar bulamıyorlar. talih ve mutluluk öyle görünüyor ki atalarımızın varsaydığı kadar özdeş değiller, en azından asri zamanlarda, en azından batı alemlerinde...

  • bu olay "fakirleri anlamak için yapıyoruz biz bunu." argümanını temel alır.
    peki biri bana söylesin; kaç tane fakir akşama kendisini evde mezelerin, pidelerin, kebapların, tatlıların beklediği bilinciyle açlığa dayanıyor?
    bu mudur fakirleri anlamak?
    oruç tutulacaksa eğer, aza razı olarak, mütevazi bir şekilde tutulmalı ya da hiç tutulmamalı. öyle beş yıldızlı otellerde bilmemkaçyüz liralık iftar menüsüyle oruç açarken durumu yeterli olmayanların eriştiği farkındalığa erişilmez.
    kısacası türkiye'nin büyük kısmı için artık dinsel değil geleneksel olan eylemdir.

  • bu korkuyu yaşayan insanın kesinlikle evliliğe kalkışmaması gerekiyor. yıllarca evliliğe hiç hazır olmayacağımı düşündüm. evlilik hep korkutucu gelmiştir bana (muhtemelen ailemde ve arkadaşlarımda gördüğüm muhteşem evlilikler nedeniyle). saçma sapan kurallar koyarım hep 32'den önce evlenmem, ilk erkek arkadaşımla evlenmem vs gibi. hepsi hikayeymiş arkadaş. meğer ben bu yaşıma kadar evlenmek istememişim. şimdi yırtınıyorum "o adam" tek taşla gelsin diye. gel gör ki ilahi adalet! bu seferde "o adam" ağırdan alıyor. az kaldı ben çiçek pasta çikolata alıp anasının kapısına dayanacağım "allah'ın emri..." diye. istiyorum ulenn istiyorum.

    burdan herkeslere sesleniyorum. kimse panik yapmasın, gerçekten evlenmek istemeden evlenmesin, doğru kişi mi evlendiğim diye en ufak bir şüphe varsa bırakın gitsin. doğru kişi var, emin olun, kendinize güvenin.

    kimle evlenilir:

    - gerçekten güvendiğinle
    - senden zeki olduğunu düşündüğünle
    - seni asla yalnız bırakmayacağına emin olduğunla
    - düşmene izin vermeyip elinden tutup seni yukarı çekenle
    - seni ezmeyenle
    - seni ağlarken güldürenle
    - kavga ederken bile keyif aldığınla
    - her an sarılmak istediğinle
    - elini bırakamadığınla
    - yanındayken dokunma ihtiyacı hissettiğinle
    - üstüne yanlislikla kola döktugunde bile elini bırakmayanla
    - herkesle gururla tanıştırdığınla
    - hayal kurmayı sevdiğinle
    - konuşmayı sevdiğinle
    - saygı duyduğunla
    - sana saygı duyanla
    - birlikte zaman geçirmeyi sevdiğinle
    - aynı evi paylaşmak istediğinle
    - birlikte yaşlanmak istediğinle
    - birlikte çocuk(lar) yapmak istediğinle
    - ortak hayallere ve hedeflere sahip olduğunla
    - kültür seviyesi seninkiyle denk olanla
    - aşık olduğunla
    - gerçekten sevdiğinle
    - tipine bayıldığınla
    - huyuna bayıldığınla
    - seni defalarca etkileyebilen ve şaşırtanla
    - defalarca seni kendine aşık edenle
    - her durumda iyiliğini istediğinle
    - ailesi şeker gibi olanla
    - ailenin onayladığı kişiyle

    çok uzun bir liste gibi görünse de hepsi oluyor.
    doğru zaman, doğru insan var.

    edit: ve aradigimi buldum.. o'nunla evlendim..

  • (bkz: john carpenter/@justin mcleod) 'hala' günümüzün en önemli sinemacıları arasındadır.

    1948 doğumlu sinemacı korkudan bilim kurguya pek çok tarzda film yapmıştır.

    kendimce size seçki sunacağım;

    (bkz: the fog) – sis (1980) görsel

    carpenter'in yönettiği, senaryosunu yazdığı ve müziklerini yaptığı sis, kuzey kaliforniya'daki küçük bir sahil kasabasını esir altına alan ve beraberinde bir asır önce orada bir gemi kazasında ölen cüzzamlı denizcilerin intikamcı hayaletlerini getiren garip, garip bir sisin hikayesini anlatıyor.

    sis, çağdaş küçük amerika kasabasında yeniden su yüzüne çıkan intikam temaları ve bastırılmış yozlaşmış tarihsel olaylar üzerinden toplumsal gerçekçi göndermeler yapıyor. ilk vizyon tarihinden bu yana geçen yıllarda, bir kült kültür oluşturması iiel dikkat çekten filmin 2005 yılında rezalet bir yeniden yapımı yayınlandı.

    (bkz: escape from new york) - new york’tan kaçış (1981) görsel

    bir başka yönetmenlik, senaryo ve müzik konusunda carpenter imzası taşıyan kült film.

    gösterime girmesinden on altı yıl sonrasında, 1997’de geçen olayları anlatan filmde manhattan adası yüksek güvenlikli bir hapishaneye çevrilmiştir. bu girmesi ve çıkması neredeyse imkânsız adada mahsur kalan abd başkanı’nı kurtarmaksa carpenter’ın unutulmaz karakterlerinden birine düşer: kurt russell’ın hayat verdiği eski asker ve mahkûm snake plissken. new york’tan kaçış tekinsizliği, karanlığı ve karamsarlığıyla carpenter’ın zamanla değeri artan, kült niteliği kazanmış filmlerinden biridir.

    carpenter, filmi 1970'lerin ortalarında watergate skandalına tepki olarak yazdı. halloween'nın (1978) başarısından sonra, prodüksiyona başlamak için stüdyo üzerinde yeterli etkiye sahip oldu ve tahmini 6 milyon dolarlık bir bütçeyle ağırlıklı olarak st. louis, missouri'de filme tamamladı.

    10 temmuz 1981'de amerika birleşik devletleri'nde vizyona giren film, eleştirmenlerden olumlu eleştiriler aldı ve gişede 25,2 milyon dolardan fazla hasılat elde ederek ticari bir başarı elde etti.

    film, en iyi bilim kurgu filmi ve en iyi yönetmen dahil olmak üzere dört satürn ödülü'ne aday gösterildi. film bir kült klasiği haline geldi ve ardından yine carpenter tarafından yönetilen ve yazılan ve russell'ın rol aldığı bir devam filmi olan escape from l.a. (1996) geldi.

    (bkz: christine) katil otomobil (1983) görsel

    bill phillips tarafından yazılan ve stephen king'in 1983 tarihli aynı adlı romanından uyarlanan film, arnie cunningham'ın, arkadaşlarının, ailesinin ve genç düşmanlarının 1958 model kırmızı-beyaz klasik bir plymouth fury satın almasının ardından hayatlarındaki değişiklikleri konu alıyor. christine adlı, cqb 241 plakalı, kendine ait bir aklı varmış gibi görünen ve arnie üzerinde kötü etkisi olan kıskanç, sahiplenici bir kişiliğe sahip bir arabadır...

    9 aralık 1983'te amerika birleşik devletleri'nde vizyona giren christine, eleştirmenlerden genel olarak olumlu eleştiriler aldı ve gişede 21 milyon dolar hasılat elde etti. film o zamandan beri bir kült klasiği haline geldi.

    sony pictures ve blumhouse'dan bir yeniden yapım için uğraşmakta.

    (bkz: the thing) – şey (1982) görsel

    bill lancaster'ın senaryosundan uyarlanan ve john carpenter tarafından yönetilen film görevi bilim insanlarından oluşan bir keşif ekibini norveç’e uçurmak olan macready, ekibin orada garip ve uğursuz bir keşif yapmalarına tanıklık ediyor. bilim ekibi tarafından keşfedilen uzaylı, karşısına çıkan kişileri öldürüyor ve onların kılığına giriyor. carpenter’ın dehasından izler taşıyan yapım, vizyona girdiği günlerde o kadar da popüler olmasa bile sonradan kült filmler arasına girmeyi başardı.

    1938 tarihli john w. campbell jr. romanı who goes there?'e dayanan yapım, 1951'deki the thing from another world'ün ardından kısa romanın sadık bir uyarlaması olarak 1970'lerin ortalarında başladı. şey, her biri hikâyeye nasıl yaklaşılacağı konusunda farklı fikirlere sahip birkaç yönetmen ve yazardan geçti. çekimler, ağustos 1981'de başlayarak yaklaşık on iki hafta sürdü ve los angeles'ın yanı sıra juneau, alaska ve british columbia'daki soğutmalı setlerde gerçekleşti. filmin 15 milyon dolarlık bütçesinin 1,5 milyon doları, rob bottin'in büyük ekibi tarafından herhangi bir şekle girebilen bir uzaylıya dönüştürülen kimyasallar, gıda ürünleri, kauçuk ve mekanik parçaların bir karışımı olan yaratık efektlerine harcandı.

    (bkz: prince of darkness) – karanlıklar prensi (1987) görsel
    (bkz: prince of darkness/@justin mcloed)

    john carpenter tarafından yazılan ve yönetilen, donald pleasence, victor wong, jameson parker ve lisa blount'un oynadığı 1987 amerikan doğaüstü korku filmi

    the thing (1982) ile başlayan ve (bkz: ın the mouth of madness/@justin mcleod) (1994) ile sona eren carpenter'ın "kıyamet üçlemesi" adını verdiği serinin ikinci filmdir.

    los angeles’ta terkedilmiş bir kilisenin bodrumunda uzun yıllardır uğursuz bir sır saklanmaktadır. gizemli bir tarikata mensup bir rahibin ölümüyle, başka bir rahip bodrumun kapısını açar ve içinde yeşil sıvı bulunan bir fıçı keşfeder. rahip, sıvı dolu fıçıyı araştırmak için bir grup fizik mezunu öğrenciyle iletişime geçer.

    ne yazık ki, aslında sıvının ne içerdiğini ve neleri açığa çıkaracağını hiç ama hiç bilmemektedir. keşfettiklerinde ise her şey için oldukça geç kalınmış olacaktır. kendi kendine canlanan sıvı, tarihsel ve inançsal bir hesaplaşmanın taşıdığı hınç ile karşısına çıkan diğer öğrencileri yaşayan birer ölüye dönüştürmeye başlar.

    aynı yüz yılda yaşadığımız için şanslı olduğumuz sanatçılar arasında olan carpanter her ne kadar sinemadan uzak dursa da yeni filmler için senaryo yazdığı dedikodular arasında.

    umarım usta daha uzun yıllar yaşar ve yeni eserler verir bize.

  • bugün 133. doğum günü olan dünya edebiyatının en önemli kadın yazarlarından biri. ayrıca 20. yüzyıl modern romanının kurucularından ve feminizmin ilk önemli savunucularından.

    - bazı yazarlar vardır; yapıtları sizi kendine bağlar ama hayatları pek ilgi çekici değildir. mesela john steinbeck, ivan turgenyev, samuel beckett gibi.

    - bazı yazarların hayatları olağanüstü ekşın içerir ama yapıtları hayatları ölçüsünde enteresan değildir. mesela sylvia plath, casanova

    - bazı yazarlar ise hem yapıtları hem de yaşantısıyla sizi kendisine tutkuyla bağlar. mesela dostoyevski, tolstoy, edgar allan poe, franz kafka ve elbette virginia woolf. işte en sevdiğim yazar türüdür bu.

    beni, poe ve dostoyevski hariç, hiçbir yazarın hayatı böylesi cezbetmiyor. belki de hiçbir yazarın öyküsü bu derece fantastik, dramatik, komik ve trajik olaylarla iç içe değil. türkçede yayımlanmış beş adet woolf biyografisi mevcut. beşini de kitapçı kitapçı gezerek satın alıp okudum. önemli tüm romanları ve yayımlanmış denemelerini okudum. yapıtlarını kütüphanemin en nadide köşelerinden birine konumlandırdım. ama biliyorum, tüm bunlara karşın hiçbir zaman onu tam olarak kavrayamayacağım. tıpkı onun hayatıyla ilgilenen diğer tüm hayranları gibi...

    öylesi çalkantılar ve sansasyonlarla dolu bir hayatı ve insan bilincinin öyle derin noktalarına dokunan satırları var ki...insan psikolojisinde bu derece derine dostoyevski ve proust dışında hiç kimsenin ulaşabildiğini düşünmüyorum. keşke aynı çağa tanıklık edebilseydim dediğim iki kadın edebiyatçıdan biri, diğeri tüm çirkefliklerine rağmen jane austen.

    doğum günün kutlu olsun kadınım.

  • sebebi komünizm değil, ovacık belediye başkanının muhteşem bir insan olmasıdır. dinden, ideolojiden, ırktan önce insan olmanın önemini göstermektedir.

  • birisi ancak bir eleştirinin konusu olabilecekken öteki bir övgü unsuru olma özelliği taşır.

    kimseyi egosu yüksek diye övmez ya da ona saygı duymazsınız. ancak özgüveni egodan arındırılmış bir biçimde yüksek olan kişiyi rahatlıkla sever ve översiniz.

    ego,başkalarınca beslenmeye muhtaç bir olgudur yani aslında sizi başkalarına direkt olarak muhtaç kılar.
    özgüven ise ancak kişinin kendi kendini beslemesi ile oluşabilecek bir olgudur ve kişiyi başkalarından bağımsız kılabilir.

    insanların gösterdiği sahte ama düzeyi yüksek türden ilgi ve alaka, egonuzu fazlasıyla şişirebilir ve yetersizliklerinizi görüp onları giderme noktasında önünüze, bizzat 'sizi' engel olarak koyabilir.
    özgüven ise, sahteliklere geçit vermeyen ve reel yeterlilikler üzerinden gelişen bir olgudur ve sizi, size rakip kılar.

    başkalarının alkışlarına muhtaç olan ego,özgüvenin o hür duruşu karşısında yetersiz, bir o kadar da değersizdir.

    biri dosttur insana, diğeriyse çoğunlukla düşman.

  • ingilizce bilmeyenlerin sorunudur. daha bunda takılıyorsanız though thought tough through thorough ayrımında allah yardımcınız olsun.