ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap
sakarya yenikent hastanesi maske tartışması
-
maske ve aşı konusunda doktorlardan çok bildiğini iddia eden arkadaşların niye başka problemlerini aynı doktorlara çözdürmek istediğini anlayamadığım video. ayrıca videodaki hekimi sabrından dolayı tebrik ederim. tüm sağlık personeline bol sabırlar.
beyaz show'da oğuzhan koç'a yapılan şaka
-
hiç komik olmayan ve bir o kadar da çalışılmış duran tv şeysi.
ben evlenince kirada oturamam
-
dikkat ettiyseniz böyle cümle kuran aşko kuşko kızlar hep mutlu. benim gibi karşısındaki insanı yormak istemeyen,zorlamayan güçlü kızların anasından emdiği süt burnundan geliyor. başka sözüm yok sayın hakim.
kazlıçeşme mitinginin iett araç kiralama belgeleri
-
günlerdir kanıtsız, mesnetsiz usulsüzlük iddialarında bulunulmasaydı ödenmeyecek bedeldi.
düzenleme tarihi; 17/06/2013
phidias
-
eski dünyanın en büyük ve kusursuz dahilerinden heykeltraş, mimar.. m.ö 490-431 yılları arasında yaşamıştır. argos'ta bulunan hageladas heykeltraş okulunda okuduğu, yunanlı büyük devlet adamı perikles ile yolda yürürken çarpıştıkları ve dost oldukları anlatılagelmiştir.. fidyas için bu çarpışma büyük bir nimet olmuş, yaşamı boyunca perikles'nin maddi manevi desteğini almıştır.. yaşamış en büyük 11 dahi içinde ki puan averajı 808 dir.
dünyanın 7 harikasından biri olan zeus heykelini altın ve fil dişinden yaparak bitirmiştir. (bu heykelin sonu istanbul'da sonlanmıştır..) dönem teknikleri ile fil dişini tabaka haline getirebildiği söylentisi mevcuttur. bir ziyaretçi fidyasın bu eseri için, size boyutlarını anlatabilirim, fakat uyandırdığı etkiyi tarif etmemin imkanı yok! demiştir. yine yunanistan da yapılan kazılarda, ben fidyasa aitim yazan bir adet şarap tası bulunmuştur.
fidyası bu kadar kusursuz bir dahi yapan, eserlerine gösterdiği özendir. antik dünyanın yine bir diğer kusursuz insan figürü mimar pitios'dan kat be kat daha detaycıdır. zira, mimar pitios'un genç dönem ege eserlerinde gösterdiği öz veri ve kusursuzluk anlayışı, imkansıza yakındır. mimar 30 metre yükseklikte ki bir kabartma ile göz önünde bulunan bir lahit kabartmasına aynı özeni göstermiştir.
anneanne evindeki 30 kiloluk beton yorgan
-
bench press yapıp, göğüs kaslarınızı geliştirebilirsiniz bu yorganla.
osman sarıgün'ün ellerinin öpüldüğü fotoğraf
-
organize cehaletin bir ulkeyi nasil cokerttigini gosteren fotograftir.
birakin ayni ulkenin vatandasi olmayi, ayni biyolojik turden olmaya dahi utaniyorum bunlari gordugumde.
hastası olunan sözler
-
parayla saadet olmaz klişesine karşı serin duruş;
"insanin parası varsa çalışmak zorunda kalmaz. böylece zamanı satın alır. bu kalan zamanda da kendini mutlu edebilecek şeyleri yapar. yani para mutluluğu satın alır." albert camus
sevgilinin ölmesi
-
ömür boyu yüreğinize takılan büyük yumru.
ne yapsan geçer, ne yapsan hatırlamazsın, sırrı yok..
o’nun olmadığını bilerek yaşamanın rengi ruhsarı yok…
yapma derdim..bu kadar hızlı kullanma, "bir yanım böyle ölmek istiyor" derdin hep…
o gece kavga ettik , meydandaki fırının önünde.. bas bas bağırdım sana. gençtim, hatta hala içim çocuk, “gözüm görmesin seni dedim”. o kadar emindim ki ertesi gün göreceğimden…doğumgünümdü, kıyamazdın..
gençtim, o kadar fevriydim ki…pişman olmanın ne demek olmadığını bilmiyordum henüz.
o kadar emindim ki…sinirle uzaklaştım yanından, son defa kokunu bile duymadan, sarılmadan…
ertesi sabah şarkı söyleyerek uyandım barış.
kapının önünde seni ya da çiçeğini göreceğim diye oyalandım, nazlandım.
ölüm soğukmuş, ölüme nazlanılmıyormuş.
neşeyle atladım merdivenleri, hep buluştuğumuz yere gidecektim ve sen orada bana sürpriz yapacaktın hesapta…yokuşu inerken biri geldi nefes nefese koşarak..“ duydun mu? ” “barış yoğun bakımda…” ben o anki bakışımı bir daha bakabilir miyim barış?
nasıl arabaya bindim.. nasıl hastaneye geldim…
eve gidince babana anlatmışsın beni. “görmek istemiyor beni” demişsin. göstermediler seni bana. son bir defa tutturmadılar ellerinden. diyemedim..bilemezdim..diyemedim…
cenazeni, toprağını bile elleyemedim..bilemedim..böyle olacağını bilemedim…görmeyeceğimi bilemedim..
hışımla çıkmışsın evden. motora atladığın gibi edremit e gitmişsin. dövme yaptırmışsın.
sol göğsünün üzerine bir kalp. içine de adımı yazdırmışsın..bilemedim..bir hışımla dönmüşsün. tam da “barış yoğun bakımda” dedikleri yerde savrulmuş motor. paramparça olmuş. bilerek mi yaptın? bir yanın hep gitmek isterdi..hep gitmek. bilerek mi gittin..
hastanede ailenden uzak bir köşeye çökmüşken duydum annenin feryadını. yanmaz mı, o yürek yanmaz mı?..benden bilmez mi, haksız mı..
senden sonra doğumgünlerimi kutlayabilir miyim ben barış?
sevinebilir miyim doğduğuma?
affet beni..bilemedim..
adımı karıştırıp tenine, gideceğini bilemedim…
son bir defa “seviyorum” diyemedim…
edit: 8 sene önce yasanmıştır ve tamamen gerçektir..keske olmasaydi ama gercek.
yaran facebook durum güncellemeleri
-
biz anadolu'ya göç ederken, çinliler bizim arkamızdan "gerçekten gittiler mi lan acaba" diye baktıkları için gözleri kısılmış.
yaran facebook durum güncellemeleri
-
13 yaşındaki kız, durumuna;
" yeter artık aşk beni de gör "
yazmış. seni daha sensörlü lamba görmüyor aşk nasıl görsün...
çocuk sahibi olunca hayatın kaydığı gerçeği
-
kimsenin itiraf edemediği bir gerçek.