hesabın var mı? giriş yap

  • dersane ortamı. deneme sınavı yapılacaktır, hoca soru kitaplarını vs. dağıtır:

    - arkadaşlar bu kitaplara da adınızı yazın.

    sınıftakilerden biri olanca yavşaklığıyla sorar:

    - hocam babamızın adını da yazalım mı? ehi ehi.

    hoca biraz durakladıktan sonra:

    - biliyosan yaz!

  • instagram kullanmadığım için oraya atamadım sevgili suserler ancak nacizane 3 haftalık deneyimlerim sonucu yapa yanıla mükemmel tarifi buldum sanırım.

    burada işin sırrı hamuru cıvık bırakmak hamur cıvık olursa ekmeğiniz yumuşak olur.

    1.5 su bardağı suyun içine 1 yemek kaşığı silme toz şeker koyuyoruz üstüne de 1 paket maya ekliyoruz. su ne sıcak ne soğuk olsun tam olarak ılık, sıcak olursa hamur kabarmaz soğuk olursa da kabarmaz hamur aşırı nazlı biri.

    iyice karıştırdığımız su, şeker ve maya karışımı üstüne yaklaşık 3,5 4 su bardağı un ve ve 1 tatlı kaşığı tuzu ekliyoruz. bakın burası çokomelli tuzu unla birlikte koymalısınız yoksa nazlı hamur yine kabarmıyor. bu hamur elinize baya baya yapışıyor bu sebeple hamur toplansın diye 1 yemek kaşığı zeytinyağı döküverin. bu arada elinizi de ıslatın (hamur yapışmasın diye) başlayın yoğurmaya hamur yapıştıkça elinizi ıslatıp devam edin. sonra kapatın üstünü mayalansın nazlı hamur.

    un serdiğiniz tezgah üstüne dökün hamuru şekil verin tepsiye yerleştirin şekil verdiğiniz hamurları 20 dakikada orada mayanlansın.

    bu sırada siz ısıtın fırını 200 derecede hamur kuru olmasın diye dibine de bir kapta su koyun fırının içi buharlansın 20 dakika sonra tepsi de mayalanan hamuru atın fırına muhteşem oluyor...

    not: soran bir arkadaş oldu kuru maya kullanıyorum instant maya da deniyor.

  • hanımın gallinari'ye;

    "aaa ne güzel yüzlü çocukmuş, türk mü bu?"

    demesinden sonra evde küçük çaplı bir kriz yaşandığını söyleyebilirim.

    tribimi yaptım hemen, şeftali soymuş getirmiş, yemiyorum.

    öyle bir maç.

  • tüm ülkenin sahip çıkıp en az cezayla hayatına geri dönmesi gereken baba gibi babadır.

    ne yapıp edip gündemde tutulmalıdır.

  • prof.dr.saffet solak'ın bir anısı.

    “tıp fakültesini yeni bitirmiş,pratisyen hekim olarak ilk görev yaptığım yere,konya’ya bağlı bir beldenin sağlık ocağına gitmiştim.gençtim.bekârdım.
    küçük bir beldeydi gittiğim yer.ilk gece bir eve misafir olmuştum.tren istasyonunun hemen yanında bir evdi.akşam yemeğinden sonra çaylarımız gelmiş,sohbetler edilmişti.üzerime yol yorgunluğu,geldiğim yeni yerin yabancılığı vardı.saatler ilerliyor,ağır bir uyku beni içine çekiyordu.ev sahibine bir şey de diyemiyordum.bir müddet daha geçti ; yine bir hareket yoktu.evin en büyüğü olan hacıanneye sıkılarak “anneciğim,sizin buralarda kaçta yatılıyor “ dedim. hacıanne :evladım treni bekliyoruz.az sonra tren gelecek,onu bekliyoruz" dedi.merak ettim,tekrar sordum : " trenden sizin bir yakınınız mı inecek ?" hacıanne :
    “ hayır evladım,beklediğimiz trende bir tanıdığımız yok.ancak burası uzak bir yer.trenden buraların yabancısı birileri inebilir.bu saatte,yakınlarda ışığı yanan bir ev bulamazsa,sokakta kalır.buraların yabancısı biri geldiğinde, ışığı yanan bir ev bulsun diye bekliyoruz.”

    devamı için : http://www.dersimiz.com/makale/yazi.asp?id=43

    düzeltme : devamı için link vermişiz ama yazıyı kaldırmışlar.