hesabın var mı? giriş yap

  • dilimledigimiz elmaları firinliyoruz, 10 dakika kadar sonra çıkarıp üzerine tarçın serpiyoruz. bunlar kendinden geçerken 1 top (tercihen vanilyalı ama bence aoc çikolatalı ) dondurmayı üstüne laaaaaps diye atıyoruz.

    o eriyor biz eriyoruz.*

  • beni tamamen itti fragman. o nasıl light lo? alman hipsterları gibi. light sınıfın ineği değil miydi, bu çocuk tam bi sünepeye benziyor. neyse, amerikanların her şeye elini sürme merakı giderilsin.

  • nasıl geriye gittiğimizi gösteren konferanstır. şimdi erzurum'da orucu ne bozar konferansları var herhalde.

  • babam parasız kalmazdı, babamın hep parası yoktu. çoğu gün eve ekmek parası bırakmadan giderdi. evde bir damla yağ yokken bakkaldan veresiye rakı almıştı bir gün. annem babamdan allah gibi korkmasına rağmen "ya allah" deyip balkondan aşağı fırlatmıştı rakıyı. bütün sokak iki gün anason kokmuştu. karşı komşumuz hacı amcalar çok rahatsız olmuşlardı, söylenmişlerdi tövbe tövbe diye:)

    yani bazı babalarda default gelen özellik o. genelde paraları olmaz.

    "baba yarın arife, bayramlık alacak mıyız?" "paramız yok kızım."
    "baba eşofmanım yok beden dersine giremiyorum." "paramız yok kızım."
    "baba harç zamanı geldi." (şair burda zaten katkı kredisiyle büyük kısmı ödenmiş olan meblağdan bahsediyor.) "paramız yok kızım."
    edit: parasız da öldü kendisi, cenazesini kaldırıp borçlarını ödedik üstüne.