hesabın var mı? giriş yap

  • (bkz: almanya bizi kıskanıyor)

    şaka gibi durum, 60-70 sene önce versay anlaşmasını, tazminatları, bilim insanlarının dünyaya göçünü yaşamış almanya mı burası?

    adamlar köpek gibi çalışarak dünya sanayisinin, avrupa ticaretinin tepesine çıktı.
    araştırılması, üzerine tezler yazılması gereken konu.

    dünyayı ne abd, ne ingiltere, ne çin ne de rusya yönetsin, verin almanlara çiçek gibi yaşayalım.

  • uygulanmayan kuralın uygulanmaya başlamasına şaşıran hukuk öğrencilerinin olduğu ve gerekçesini açıklamalarını beklediği zorunluluktur. komedi gibi ülkeyiz.

    lan okumayın siz. hukuk bizim neyimize.

  • 1817 de, massachusetts e bağlı concord adlı kasabada doğmuş, büyümüş dava adamı, yazar. harvard üniversitesi ni tamamladıktan sonra ortaokula öğretmen olmuş,fakat okuldan ayrılmak zorunda kalmış (öğrencilerini dövmediği için okul yöneticileriyle anlaşmızlığa düştüğü söylenir ama doğru ama yalan..) bunun üzerine kardeşiyle birlikte özel bir okul açmış (ve bu okulda dayaksız sistemi geliştirdiği için pek ilgi görmüş, bu kesin bak..) fakat iki yıl sonra kardeşi ölmüş, ve bu yüzden okulu kapatmak zorunda kalmış, meksika ya kaşrı açılan savaşın haksızlığını savunarak amerikan yönetimine karşı vergi ödemeyerek tepkisini koymuş, (ve bir gecelik hapisliğin verdiği öfkeyle haksız yönetime karşı adlı eserini yazmış.. bu eserinde "..insan toplumsal bir kurumun haksızlık ettiğini görür ve buna içten inanırsa, karşı koymalıdır ona.." diyerek insanları tepki vermeye çağırmış.. ve hatta bu bıçaksız kamasız direnme daha sonra gandhi için de bir çıkış noktası olmuş. fakat gandhi, bu şahıssal tepkiyi bir ulusa mal edip onu ingiliz imparatorluğu na karşı politik bir eylem aracı olarak kullanmış.)

    ayrıca ; bir dönem topluma küsüp ormanda tek başına yaşamıştır. (walden gölü kıyısında, kendi eliyle yaptığı bir kulübede, yaşamış ve hatta ormanda yaşam adında bir yapıt da yazmıştır.)

    amerika daki kölelik sorununa değinmiştir. (kansaslı john brown la tanışması, kendisi için bir dönüm noktasıydı. zira bu adam köle kullanan 5 komşusunu öldürmüştü. ve hatta john brown ın son günü adlı savunma yazısı bu dönemde yazılmıştı.)

    anarşist değildi. fakat amerikan yönetimine karşı olduğunu resistance to civil government adlı eserinden anlayabiliriz. zira; yazar sadece yaşadığı dönemin yönetimine karşıydı. işte bu noktada; hükümet sisteminin kaldırılmasını değil, daha iyi bir yönetimin başa geçmesini savunuyordu, diyebiliriz.

    vedat günyol un çevirdiği haksız yönetime karşı / resistance to civil government adlı eser cumhuriyet kitaplarından çıkmıştır. sahaflardan beş yüz bin liraya alabiliriz efendim. *

    * : aynı eserde lafargue nin, tembellik hakkı nın aynı çevirmen tarafından çevirisi de bulunmaktadır.

  • arkadaşımın bir dergide okuduğu makaleden bir anısını bana anlattığı ikimizinde gözlerimizi dolduran büyük mü büyük futbol efsanesi amca.

    kariyerinin son demlerinde hollanda ile kuzey irlanda karşılacaktır. basın toplantısında kendisine gazeteciler birazda iğnelercesine "artık futbolunuzun eskisi gibi olmadığı açık sanırım sizde johan cruyff'un dünyanın en iyi futbolcusu olduğunu kabul ediyorsunuz" tadında bir sonu yöneltmişlerdir. best'in cevabı ise "maçta topu onun beşliğinden geçirdiğimde kimin daha iyi futbolcu olduğunu hep beraber görecez sizi zibidiler" tadında bir ayar vermiştir. velhasılı maça çıkılır maç esnasında bir pozisyonda best iki futbolcuyu çalımlar ve bomboş kanatta ilerlemeye başlar önü açıktır gol pozisyonu vardır fakat birden dönüp tam ters cruyff'un olduğu kanada doğru ilerler topu cruyff'un beşliğinden geçirir ve sağ elini tribünlere doğru kaldırarak durmadan yoluna devam eder...

    sanırım hakkındaki tribünlerin sloganı herşeyi en güzel şekilde özetliyor;

    maradona is good, pele is better, george best

  • bundan sekiz on yıl kadar önce, yanlış hatırlamıyorsam beyaz şova konuk olmuştu. telefonla bağlananlar, stüdyodakiler inanılmaz bir sevgi ve saygı göstermişti ustaya. sanki onu ne kadar sevdiklerinin farkına varmışlardı bir anda. almanya'dan arayanlar, amerika'dan arayanlar, telefonda ağlayanlar. gecikmiş bir borç ödemesi gibiydi. gece boyunca türküler söyledi bir yandan. telefona her bağlanan, "usta, şöyle bir türkü vardı, o da senindi değil mi?" deyip türküyü istiyordu. her seferinde de daha bir mahçup oluyordu usta. sanki herkesin sevdiği o türküleri yazmış olmak ayıpmış gibi, eziliyor, kısık sesle yanıt veriyordu. arada stüdyodakiler de benzer cümleler kuruyordu. "şu da mı senindi? onu da bi söylesen?" falan. sonra telefona biri daha bağlandı. dedi ki "usta yaa, falanca diye bi türkü vardı, o da mı senindi?" usta'nın cevabı şöyle oldu: "başka sahap çıhan yohsa benim diyelim."

    hani "sahap çıkan" olsa ses etmeyecek. böyle de mülkiyetten, dünya malından, egodan, kibirden muaf bir adam. güzel adam.