hesabın var mı? giriş yap

  • tanım: kaybolması mümkün olmayan itibardır.

    hafızası 300 megabyte bile etmeyen bir ülkede sarsılmayan itibardır. iki ay sonra yine deli gibi alıp içeriz, rahat olun.

    aylar sonra gelen edit: başlık başa kalmıştır.

  • konu mcdonalds'ın ürünlerinin sağlıklı olup olmaması değil. türkiye'de iş yapmanın sürdürmenin ve yeni yatırım yapmanın imkansız hale gelmesi.

  • 3 yaşındaki dünya yakışıklısı kardeşim, artık yaşının da getirdiği olgunlukla annelerimizin farklı olduğunu kavramış, lakin babalarımızın aynı olup olmadığı konusunda sıkıntılar yaşamaktadır. ve sonunda kaçınılmaz soru gelir:

    -abla *bu benim annem, senin annen kim?
    +tatlım benim annem başka biri, burda değil şimdi başka bi yerde.
    -peki senin baban kim?
    +benim babam bu*, senin de baban benim de. babamız aynı yani.
    -*senin baban kim?
    +canım bu işte benim babam?

    kardeş bi süre sessiz kalır. minik kafasında durumu anlamaya çalışmaktadır. ve sonunda:

    -senin baban benim!

    der. sonra da cebinden demin babamın ona verdiği bi milyonu çıkarıp bana verir.

    -al sana para. ben büyüycem, işe giricem çalışıcam. o zaman daha çok para vericem sana. ben senin babanım.

  • doktorun sahte raporuna rağmen takipsizlik kararı vermek hangi vicdana sığar? türkiye vahşileşiyor!

  • (bkz: hakan şükür)

    fetocu olmasi büyük topçu olduğu gerçeğini değiştirmiyor. bu adam ve ahalisi seni 2002 dünya kupasında 3. yaptı. bu adam ve arkadaşları bu ülkenin sahip olduğu tek avrupa kupasını getirdi. boş yapmayın amk.

  • doğum günü şerefine bir anısını anlatmak istiyorum.

    bizim sofa içmiş ankara'da arkadaşlarıyla bir gece. hesabı ödemişler, yeni mekanlara sekecekler, çıkarken biraz geride kalmış bu. arkadan çıkmış, bakmış arkadaşlarının hepsi az ötede bi dolmuşun başında dikiliyor. bizim sarhoş çözmüş hemen olayı, arkadaşları dolmuşu durdurmuş bunu bekliyorlar diye koşmuş dolmuşa, bakmış ön taraf boş, atlamış şöförün yanına ve "kızılay'dan geçiyor mu?" diye sormuş. adam buna bakmış bakmış "abla, bu köfte ekmek arabası yalnız" demiş. bi inmiş aşağıya arkadaşları köfte ekmek yiyor arabanın başında. "arabanın lastikleri bile yoktu lan, takozun üstünde duruyordu" diyor.

  • milletvekillerinin emeklilik sistemini ozluk haklarini falan ovecek degilim burda da, ortalama bir eksi sozluk yazarini milletvekili yapsak ucuncu gun gelip tbmm rezaleti diye baslik acacagini adim gibi bildigim icin bu tur basliklari gorunce icimden kis kis gulmuyor da degilim.

    turkiye'de milletvekilligi denen kurum bir avanta dagitma muessesesidir. milletvekili secilene kadar partililere, delegelere, ilce baskanlarina, il baskanlarina, genel baskan yardimcilarina, genel baskanlarina, kisacasi onlerine gelen herkese dagitirlar. secildikten sonra da bir sonraki secimde tekrar aday gosterilebilmek icin yukaridaki kesim de dahil olmak uzere dagitmaya devam ederler.

    bu avanta dagitmalar kendisine haber ulastiran herkesin cocugunu ise yerlestirme, yurda yerlestirme, dugune gidip altin takma, dugun salonunun parasini odeme, yolda gordugunde para verme, yanina geldiginde para verme, gece, gunduz, haftasonu, gerekirse genel kurulda veya komisyon toplantisinda dahi arayan partilisinin telefonuna cevap verip pohpohlama ve akliniza gelmeyecek bir milyon degisik yolla vatandasin gonlunu hos tutma seklinde tezahur eder.

    iste bu vatandasin gonlunu hos tutma senlikleri icerisinde bahsi gecen meclis lokantasinin ucuzlugu da, memleketten akin akin vekillerini ziyarete gelen demokrasi sevdalisi partililerine yemek ismarlamaya birakin milletvekilini cumhurbaskaninin gucu yetmeyeceginden ortaya cikiyor.

    'partililik' kavramindan gecinen ve hayatini tamamen partililik uzerinden idame eden, her partinin teskilatinda yer alan bu asalak tur var oldugu ve bu kadar guclu oldugu surece milletvekillerinin maaslari asla kendilerine yetmeyecek, ceplerindeki paranin buharlasmamasi icin meclis lokantasi gibi ufak tefek yaraticiliklarla isin icinden cikmaya calisacaklar.

    daha onemlisi, milletvekillerinin ucuz yemek yiyebilmek icin meclis lokantasinin fiyatlarini dusuk tuttuklarina ciddi ciddi inaniyor ve bunun disinda mutemadiyen milletvekili maas zamlarina, cumhurbaskani maas zamlarina vesaire sinirleniyor olmak, bence kronik bir vizyonsuzluga isaret ediyor, zira turkiye'de siyaset icinde donen para ortadayken meclis lokantasindaki dana kavurmanin fiyati veya cumhurbaskaninin maasi uzerine dusunmek bile son derece abes.

    siyasetteki yozlasmanin ufak tefek sonuclarina takilip havanda su dovmek yerine sistemin kendisine bir goz atmakta fayda var, zira boyle basliklar biraz komik kaciyor.