hesabın var mı? giriş yap

  • bugün yeni bir paylaşım geldi;

    ilgili paylaşım

    finlandiya'nın en ünlü yapılarından biri olan helsinki katedrali önündeki merdivenlere eşofmanlarıyla oturup, donut yiyerek poz veren kişi; finlandiya başbakanı sanna marin.

    bizim memlekette çok uzun yıllar görülemeyecek bir tablo.

    edit1: yapmacık paylaşım denmiş. bu kadın başbakan olduğunda instagram sayfasında asansörde aynada çektiği selfie fotoğrafları vardı. neyin yapmacığı? kanıt

    edit2: yaklaşık 6 aydır finlandiya’da yaşıyorum. finlere böyle bir başbakan gerçekten çok yakışıyor. finler yaşantılarında inanılmaz mütevazi insanlar. sanna marin de direkt halkın temsilcisi.

  • kedinizi daha kucucukken sevgiliniz sokakta bulmustur, eve goturemez ve yuzunuze acinasi ama sevimli bir ifadeyle bakar, sizde tamam tamam bu gece benim evde kalsin ama sen bakarsin dersiniz. ertesi gun tekrar sokaga birakmaya niyetlenirsiniz fakat is isten gecmistir, kediyi sevicem diye sizinle ilgilenmez sizde dovunursunuz nerden aldim bu belayi basima diye. kediyi defetme planlari yaparsiniz ama basarili olamazsiniz. sonra bir gun sevgilinizden ayrilirsiniz ve kediyi birakmazsiniz, konusursunuz dertlesirsiniz, ondan kalan en muyuk miras olmustur artik.

  • geçen gün televizyonda yarışma programında bir adam itiraf ediyordu. markette belli bir alışveriş karşılığında bedava sinema bileti veriliyormuş. abimiz 12 tane süt almış ve sinema bileti vermişler. eşiyle sinemaya gitmişler, dönüşte sütleri iade etmiş.

  • az önce eriştiğim mertebe.
    rahat olun ya. hayat güzel, kendinizi kitaba, spora, müziğe verin. kişisel olarak kendinizi geliştirin bireysel donanımla kendinizi mutlu edin.

    mal gibi ona buna laf yetiştirmeyin. kendi doğrunuzda inanarak yürüyün. gerisi boş.

  • 15 temmuz sonrası darbe bahanesiyle ihraç edilen ve cezaevine atılan hatta işkence yapılan askerler yerine ordu bunlarla dolduruldu. çok şaşırmamak lazım. yakında tsk'dan asker yerine menzilci hacı hoca mezun olursa hele hiç şaşırmayın.

  • şu da örnek teşkil eder mi, bilemedim ama:
    çocukken o kadar çok mario oynuyordum ki, servisle okula giderken mario'yu çatılardan, ağaçlardan, sokak lambalarından, arabalardan atlatıyordum. hatta kafamı da hareket ettiriyormuşum, bi keresinde biri farketmişti de, ne he yok ha tepkisi vermiştim. hayatımı etkileyen çok bi yönü olmadı ama, yoksa oldu mu?