zeytinyağı

• 6000 yıllık tarihi olan, kapitalizmin bir oyunu olduğunu iddia eden garip kafaların eleştirdiği sıvı.

23 temmuz 2021 tatilcilerin bıkkınlık vermesi

• beyaz yakalının, orta sınıfın mesken tuttuğu beach club'lar artık ultra zenginlerin tekelinde.
  
  orta sınıfın alım gücü, çomar (aile) ve zombi çomardan (kalabalık, yerli ve milli veya çok uluslu erkek grupları) izole yaşamaya / eğlenmeye yetmiyor.
  
  beyaz yakalı artık çomarla aynı ortamlarda bulunmak, aynı denize girmek, anı yerde yemek içmek zorunda.
  
  ülkede iki sosyo ekonomik sınıf kaldı: ultra zenginler ve diğerleri.
  
  denize donla giren, avazı çıktığı kadar bağıran 6 bebesi olan tiplerle aynı ortamlarda bulunmaya alışsanız iyi olur.

potansiyelini kullanamamak

• maslow'un ihtiyaçlar hiyerarşisinin en üst basamağı olan "kendini gerçekleştirme" ihtiyacını giderememeyi doğurur bu durum.
  
  bazen üşengeçlikten, bazen de şartların olumsuzluğundan kaynaklanır. iki durumda da kötüdür. çünkü önemli bir ihtiyaçtır kendini gerçekleştirme.
  
  sabah sabah buna neden kafa yordum bilmiyorum ama herkes potansiyelini doğru kullanabilmek için adımlar atmalı.

24 şubat 2015 bilkent üniversitesi olayları

• her şey macchiato mu latte mi tartışması ile başladı.

oğlumu da kardeşinin şehit olduğu yere gönderirim

• ancak bir babanın söyleyeceği söz. bir anneden böyle malca bir ifade duyamazsınız.

dian fossey

• san fransisco'da doğup, hayatının 18 yılını ruanda'da geçirip, dağ gorilleriyle özellikle de oldukça zeki ve akıllı olup insan kadar yakın davranan bir goril olan digit ile geçiren, bölgedeki kaçak avcılıkla kendi basit yöntemleriyle mücadele eden, ruanda hükümeti tarafından desteklenmeyen aksine kendisine yapılan tehtidlere gözyumduğu bilimkadını. 1985te virunga dağlarındaki karisoke araştırma merkezinde kulubesine giren bir saldırgan tafından öldürülmüştür.
  
  http://homepage.mac.com/…anfossey/photoalbum36.html

magnolia

• filmi seyrettiğim üç saat sonunda, hayat bu işte ve böyle devam edecek diye mırıldanarak yatağa doğru yollandım, yaptığım yanlışlar ve üzdüğüm insanları düşündüğüm bir gece geçirdim. içimden ben şimdiye kadar kasıtlı olarak kimseyi üzmedim ve asla hiç kimsenin benden nefret etmesini istemiyorum diye sayıkladım. bi türlü uyuyamadım. kötü hissettim. yaşadıklarımı boş hissettim. bir an kafayı yediğimi zannettim. fimde beni bu kadar karıştıran neydi bilmiyorum ama beynim uzun zamandır hiç çalışmadığı kadar çalıştı hem de benim kontrolüm dışında. o çocuk gibi böyle şeyler olur deyip geçmek istedim ama gökten kurbağa yağacak kadar kötü bişey yaptığımı düşündüm. sonra uyudum. sabah ben yine aynı bendim.