hesabın var mı? giriş yap

  • çocuk ilerde dünyada adana kebap diye bir şey olduğunu öğrenecek ve belki de ailesini affetmeyecek.

  • az evvel bir şeyler izlerken aklıma annem geldi. (annem iki sene önce bir trafik kazası sonucu ani bir şekilde vefat etti) gözümün önüne onu son kez gördüğüm an geldi. bembeyaz yüzü,kapalı gözleri..gözlerimden yaşlar süzülmeye başladı. sonra kalktım içeriki odada oyun oynayan eşimin yanına gittim. durdurdu oyunu yüzüme baktı,ne oldu canım dedi. sarılabilir miyiz dedim. uzun uzun sarıldık. sonra kafamızı dağıtacak bir film açtık. dizlerine yattım,saçlarımı okşadı,birlikte izledik filmimizi.
    "ilişkide şefkat istiyorum" demedim hiç. bu cümleyi kurmadım ama insan olan halden anlar.
    halden anlayan insanları hayatına alması gereken kadındır.

  • ornek olarak:

    emirates havayollari hostesi yemek servisi yaparken gulumseyerek yaniniza gelip, kulak seviyesine egilerek yumusak bir ses tonuyla: "good evening sir. today we have grilled chicken with roasted vegetables or marinated beef in curry sauce with rice on the side. which one would you prefer?"

    thy hostesi, 5 karis suratla tepeden bakarak: "chicken or pasta". hele yolcu bi anlayamasin ne dedigini. "excuse me" falan diyene bagirarak "offff... chicken or pastaaaa"

    evet rezil amerikan havayollarindan ileride olabilirler. avrupa havayollariyla da bir cok anlamda yarisabilirler. fakat esas rekabet icinde olduklari asya ve ortadogu havayollarinin hosteslerinin ellerine su dokemezler malesef. yok maasti, yok yolcularin tutumuydu falan da adama ozru kabahatinden beter dedirten soylemlerdir. isin bu kardesim yapacaksin. guleryuzlu olmanin, nazik olmanin zor oldugu ortamda sen olacaksin. yonetimin hatasi tabi en basta. koy bakalim belli standartlar bu baglamda. uymayana da bas uyariyi, yaz siciline gor bakalim nooluyo.

  • çoğunuzun yaşı genç bilmez..

    sergei bubka isimli sırıkla atlama olimpiyat rekortmeni vardı..

    her olimpiyatta ya da dünya şampiyonasında rekoru 1cm geliştirirdi..

    esasında 50 cm üstüne atlayacak gücü vardı.

    hani atlarken onu bilirdiniz.

    ama her rekor para ve daha çok ün demekti...

    işte böyle bir şey...

  • mustafa kemal paşa'nın milli mücadele döneminde düzenlediği bir futbol maçı var. kimilerine göre yüzyılın maçı.

    28 temmuz 1922 tarihinde bu futbol maçını organize etmesinin sebebi, büyük taarruz öncesi tüm komutanları bir araya getirerek son planları anlatmaktı. o dönem büyük taarruzun yeri ve tarihi çok gizli tutuluyor tabi. yunanlılar tarafından sıkı bir şekilde izlenen mustafa kemal paşa, onları şaşırtmak için 28 temmuz 1922 günü akşehir'de derviş bey konağı'nın hemen arkasındaki alanda göstermelik bir futbol maçı düzenletir. futbol o dönemler orduda yaygın bir spor. tatil günleri alaylar, tümenler birbirleri ile kıran kırana maçlar yaparmış. o vakit cephe karargahı futbol takımı ile kolordular karmasının 28 temmuz 1922 cuma günü akşehir’de maç yapmaları kararlaştırılmış, ama bu maç öyle sıradan bir maç değil.

    o güne kadar subaylar akşehir’de toplanmaya başlar. mustafa kemal paşa, fevzi paşa, ismet paşa ve diğer komutanlar toplantıdan önce bir araya gelip, taarruz planını yaparlar. ama bu toplantı, futbol maçının gölgesinde yapılır. maçın ardından verilen yemeğe tüm komutanlar katılır. basit bir maç sonrası verilen dostluk yemeği gibi görünen bu yemek aslında büyük taarruz planlarının konuşulduğu bir toplantıdır. düşman tarafına, tüm kuvvet komutanlarının akşehir’e bu futbol maçını izlemek için gittikleri intibası başarılı bir şekilde yaratılır. mustafa kemal atatürk, daha sonrasında nutuk’ta bu olayı şu sözlerle anlatacaktır:

    “28 temmuz 1922 günü öğleden sonra yaptırılan bir futbol maçını görmeleri ileri sürülerek, ordu komutanları ve birtakım kolordu komutanları akşehir’e çağırıldı. 28/29 temmuz gecesi, komutanlarla genel olarak saldırı konusunda görüştüm.”

    mustafa kemal maçın ardından afyon'a geçer. kocatepe'de aylardır büyük bir gizlilik içinde yürütülen hazırlıklardan sonra 26 ağustos 1922 saat 05:30'da "ordular, ilk hedefiniz akdeniz'dir!! ileri!!" emrini vererek büyük taarruzu başlatmıştır.

    * bu maçta cumhuriyet öncesinde fenerbahçe’nin, cumhuriyet sonrasında ise karşıyaka’nın ilk kalecisi olan kuvâ-yı milliye kahramanı kenan bey de görev yapmıştır.

    hayati bir toplantıyı kamufle eden ve kimilerince yüzyılın maçı olarak nitelendirilen bu maç 2-2 bitmiştir.

    * işte bunun filmini yapacaksın. çok büyük bütçe istemez. futbol maçını merkeze alacaksın. biraz abartarak iki takım arasında büyük bir rekabet olduğu hissini vereceksin. arka planda o dönemin sıkıntılarını vereceksin seyirciye. sonra takip edildiği için sürekli planlar değiştiren mustafa kemal paşa'nın aklına ekibi bu maçın gölgesinde toplamak gelecek. son 20 dk maçtan çekişmeli sahneler olacak. istersen faal futbolcuları bile oynatırsın. filmin son 5 dk'sı mustafa kemal afyon'a gidecek, son hamleleri planlayacak orada. film biterken son anda "ordular ilk hedefiniz akdeniz" diyecek, sonra jenerik. bu film usta ellerde süper olurdu.

  • başlık: ayı postu giyip anap binasına gittim
    entry1: vızıl vızıl oldu heryer. koca partiyi böyle dağıttılar zamanında demek ki
    entry2: anap yanımda

  • mendeburlardır. hatta kadını ayrı, erkeği ayrı mendeburdur. en sevdikleri şey asansörden inerken asansör kapısında durup sohbete devam etmek. tam o sırada dünyayı kurtardığından, sizin düdük gibi kapı önünde sevgili plaza insanının keyfini beklemeniz gerekir.

    domuz ötesi olurlar. her gün yüzlerini gördüğünüz insanlarla nezaketen de olsa selamlaşırsınız, sevmediğiniz komşunuzla, kapıcınızla, sokağı süpüren çöpçüyle, nihayetinde en azından yüz aşinalığı olur. plazada iyi günler diyerek asansörden inerken arkanızdan kimse ses etmez zira kendini bir sikim sanan suratsız bir insan olmak plaza insanı olmanın ilk şartıdır. çalıştığım plazada dış kapıdaki güvenlikten, tuvaleti temizleyenlere kadar herkes ismimi biliyor, hatrımı soruyor. bi bok yaptığımdan değil, sadece "günaydın" ve "kolay gelsin" diyorum. plaza insanları her daim çevresindeki insanlara selam veremeyecek kadar yoğun ve ayak işi yapanlarla muhatap olmayacak kadar kıymetli olduklarından, kimsenin hizmetlileri umursadığı yok. o yüzden hatır sorana saygı duyuyorlar.

    ciddi bir kısmı sanılandan düşük maaşlıdır ama plazada çalıştığından çevrelerindeki gelir algısı yüksektir ve bu algıyı korumak için oradan buradan kısıp kıyafete, ıvır zıvıra gereksiz harcarlar. bütün dertleri sanıldıkları kadar iyi kazanıyormuş gibi görünmektir.

    plaza insanı kapı tutmak, yol vermek gibi nezaketen yapılan hareketler için teşekkür etmez zira sen nezaketten değil, yükümlülükten yapıyorsundur. bi de zaten dünyayı kurtarıyor ya, ondan. o kadar işi arasında seninle mi muhatap olsun.

    en belirgin ayrıntıları kemer askısına takılmış manyetik kart, elinde laptopla katlar arasında koşturmak(aynı firma bir kaç kata yayılmış olabiliyor.), aşırı topuklu giymek(erkeklerde sık rastlanmıyor), ortak alanlarda sahte kahkahalar, yemek getiren elemanlara bi sebepten çatmak felan.

    insanlıklarına dair güzelliklerini bile isteye solduruyorlar, mekanik, ruhsuz, materyalist garip canlılara dönüşüyorlar. ama günahlarını almayayım, bizim plazada çok iyi plaza insanları da var, yapı kredi plaza'nın önünde takılan kedileri besliyorlar, hatta öyle besliyorlar ki, ben yemek verdiğimde önceden doyduklarından kafayı çevirip bakmıyor şerefsiz kediler. yemeğe sırtını dönüp oturan kedi olur mu, burada oluyor.

    bu da böyle bir tespitimdir.