hesabın var mı? giriş yap

  • billy donovan'dır. bir şey yapmayarak nba tarihinin akışına yön vermiş belki de değiştirmiş koçtur. 2015-2016 sezonunda beri okc'nin resmi olarak koçu. maçları en önden bedavaya izliyor ve bunun için yıllık 6 milyon $ para alıyor ki nba koçları için bugün bile çok büyük para;2015-16 sezonunda daha da büyüktü.( 2 yıl daha sözleşmesi var.)

    2015-2016 sezonu gsw nba tarihinin en mükemmel normal sezonunu geçiriyordu. üst üste 24 galibiyet ve 73 galibiyet gibi nba rekorları kırdılar bu arada birçok küçük rekoru da darmadağın ettiler. diğer tarafta yakın zamanın en büyük;bütün nba tarihinin ise en büyük 3-5 kulübünden biri olan s.spurs ise kendi kulüp rekorlarını kırıyordu o yüzden spotlar okc'nin üstünde değildi ama okc'de çok büyük potansiyel gösteriyordu ki muhtemelen tarihin en (bkz: underrated) takımı da 2015-2016 okc'dir.

    2015-2016 sezonu okc 27 maç kaybetti. ama 27 maçın 15'i beş sayının altında farklarla kaybedilmişti. yine bu 27 yenilginin sadece 5 çift haneli farklarla kaybedilmişti ki nba rekoru kıran gsw'de aynı sezon sadece 1 maç daha az çift haneli farkla yenildi. yani yenilgi sayısı kesinlikle okc'nin seviyesini göstermiyordu.

    okc'e dikkat edince ise 2015-16 sezonu 10'dan fazla maç son topa kaldı , 10'a yakın maçı son topta kaybettiler.bu durumda b.donovan'ın dahiyane formüllerinin etkisi yadsınamaz; topu r.westbrook ya da k.durant'e ver onlarda el üstünden şut kullansınlar bu kadar tahmin edilemez oyun planlarına rağmen sonuç alınamıyordu tabii yine sezonun en kötü 4. çeyrek takımı haline gelmişlerdi ama b.donovan sezon boyunca bu sorun ile ilgili hiçbir şey yapmadı. sezon boyunca b.donovan'ın etki ettiği bir maç göremedik ve play-offlar başladı.

    normal sezonda potansiyelini gösteremeyen okc, dallası rahatlıkla geçti. ve gsw'nin gölgesinde kalmış bir diğer mükemmel takım olan 2015-2016 s.spurs'ü de geçince (o seride san antonio'a karşı beşinci maçta enes-adams ikilisiyle rib. üstünlüğü kurması da bu adamın en fazla övülen başarısı; o maçı s.ibaka ve s.adams dört faul ile oynadılar yani b.donovan'ın bulduğu bir şey yok, takım zora girince kendi kendine ortaya çıkmış bir durum.)batı finalinde gsw ile karşılaştılar.

    ilk iki maç gsw'nin sahasındaydı ve iki takımın denk oyunlarına karşılık 1-1 sona erdi ondan sonraki iki maçta okc, gsw'i resmen şamar oğlanına çevirdi ki bence cleveland'ın şampiyonluğunda okc'nin bu takıma yapışmış olan muhteşem algısını paramparça etmesinin çok büyük etkisi var. 3-1'den sonra okc teklemeye başladı ve tabii bütün sezon olduğu gibi kenardan hiç doğru hamleler gelmedi. okc 4-1 ile kazanabileceği( belki arkasından şampiyon bile olabilirlerdi.) seriyi 4-3 ile gsw'e hediye etti.(serinin ikinci maçı dışında gsw'nin üstün oynadığı maç yok. )

    tabii bu yenilgi k.durant'in ayrılmasına, durant'in yokluğunda ibaka'nın gönderilmesine sebep oldu.

    b.donovan vasat bir hoca olabiliseydi şu an gsw'nin üç yıldızına karşılık k.durant, r.westbrook, s.ibaka, s.adams'lı( 3 sene önce bugünden çok daha iyiydi) okc'nin muhteşem batı finallerini izleyecektik. daha sonra ise gsw'nin dört all-star oyuncu barındıran adeletsiz kadrosuyla mücadele etmek için kadrosunu düşüncesizce yıpratmamış (bkz: #72355042) cleveland ile mükemmel finallerini izleyecektik.

    b.donovan, sonraki sezon r.westbrook'un kariyerini saçma sapan bir hal almasına en büyük etki olarak nba'e zarar vermeye devam etti. bu başka bir girdi konusu.

    nba yakın tarihinin en güzel rekabetlerini canlı izleyecek nesil olmamız gerekirken tarihin en adeletsiz takımına karşı diğer takımların çırpınışını belki süprizlerini izliyorsak sebebi bu adamdır.

  • esasında konu derin ve uzun fakat bu şablonlar günümüze yaklaştıkça çoğalmaya başladı. insanlar kendilerini bir karede hayal ediyor, bazen bunu gerçekleştiriyor ve mutlu oluyorlar.

    esasında günümüzde çoğumuz yaşlı ergenler gibi davranıyoruz. ergenlik biraz var olanı değil hayalindekini sevmek, mutluluk şablonları hayal edip, onları elde edemeyince mutsuzlaşmak ve o mutsuzluğu dışa vurmaktır.

    günümüzün en popüler mutluluk şablonlarını payşaılan fotoğraflarda, sosyal medyada, sohbetlerde sık sık duyabilir-görebilirsiniz.

    benim örnek vereceklerim;

    - en popüler, en klas cep telefonuna sahip olmak.

    - scirocco, jetta vs. tarzı bir arabaya sahip olmak.

    - haftasonları 50 çeşit gerekli gereksiz şeyin konulduğu serpme kahvaltılar.

    - 3000-5000 arası kazandıran yormayan, garantili iş.

    - evin ikea showroomlarındaki evlere benzemesi.

    - çocuk sahibi olmak, çocuğa cool doğum günü partileri, çocuğu küçük justin bieber ya da balerin gibi giydirmek. çocuğu adeta bir aksesuara çevirmek.

    - yazın bol foto çekilebilecek cool tatiller.

    - fotoğraflarda, videolarda cool çıkan sevgili veya eş.

    - evde dvd koleksiyonu, filtre kahve makinesi, tchibo'ya-the body shop'a-watsons'a sık sık uğramak.

    - sadece fotoğraf çekilip aman ne cool'uz diye çıkılan yurtdışı tatilleri.

    - yine fotoğraflarda cool çıkan, diğer hayvanlardan çok farklıymış gibi bahsedilen kedi veya köpek.

    - evde smart tv.

    - yapmacık gülüşler, kahkahalar.

    - yapmacık fasıllar, fasıl seviyormuş gibi davranma.

    - arabada dinlenen power fm.

    - bireysel emeklilik hayalleri.

    - saçını, başını trendy bir adamın ya da kadının saçına başına benzetmek, onun gibi giyinmek. bıyık modaysa bıyık, tek kaş trendiyse tek kaş.

    ve daha bir sürü şey...

    lan belki çoğuna göre bu şablonların %20'si bile mutlu olmaya yeterli. bazılarına göre ise bunlar bile yetmez. bizler ne kadar basma-kalıp tipler olduk lan. insan bazen sahiden hiçlik duygusunu yaşıyor ve 90'ları özlüyor.

    konvansiyonel medya, reklamlar, küreselleşme, teknolojideki gelişmeler ve özellikle sosyal medya bizleri ne kadar basma-kalıp tipler yaptı lan. çoğu kadının-adımın beynini yarsak beyninden bu mutluluk şablonları çıkar, başka da mutluluğa dair bir şey çıkmaz.

    neyse amk. sıkıldım ben biraz. saçmaladım.

  • bu da yeni moda cıktı.
    toksik insanlari, negatif insanlari hayatinizdan çıkarın mottosuyla, insanlarin tahamullsuzlugunu normallestirmeden baska bir sey degil.

    sevdiğimiz insanlar zor günlerden geciyor, bunu paylasmiyor ve negatif enerji saçıyor olabilir.
    ya da yakınızdaki insanlar cok farkli sorunlarla boğuşuyor olabilir.
    ınsanları hayatinizdan çıkarıp kaybetmek yerine onlari kazananın.
    herkes her an cok mutlu olmak, olmuyorsa bile mutlu gözükmek zorunda degil.
    gercek hayat sizin tozpembeye bürünmüş instagram sayfanız değil.
    gerçekci olun ve insanlara bu zor dönemde daha yapıcı davranin.

  • brezilya'da metro bileti yerine kullanılan kitap biletler.

    ülkede yıllık kitap okuma oranının yüzde ikiye düşmesiyle alınan bir önlem esasında. adamlar hemen önlem almaya çalışmış ve böyle bir işe girişmiş. ülkenin büyük yayınevlerinden biriyle anlaşıp seçilen kitapların içine bir kart sitemi kurmuşlar.

    her kitabın 10 ücretsiz geçiş hakkı var. kitap kapak tasarımları da metro hatlarından esinlenip tasarlanmış. millet yanında kitap gezdirsin okuma alışkanlığı artsın diye bir de cep boyunda yapmışlar. hem yanında taşımak durumunda kaldığın bir bilet hem de kitabın oluyor. sonrasında aynı kitaplara da internetten kredi yükleyebiliyorlarmış.

    seçilen kitapların arasında pablo neruda, agatha christie, william shakespeare'in kitapları var.

    ilk sao paolo metro istasyonları'nda başlamış şu anda kullanım artmıştır diye tahmin ediyorum. özendik tabi yine. adamlar eksiklerini bulup kapatmak için bir şeyler yaratıyor.

    vidyo

    neyse ya ben bir şey demiyorum.

    kaynak

  • rahmetli babam, bir gün akşamüstü eve gelmiş, arabayı park ediyormuş. tam o sırada, apartmandan çıkan komşumuz, babamı " gidiyor " sanıp, " abi, beni de .......... 'ye bırakır mısın ? " deyince. babam hiç bozuntuya vermeden, sanki yeni çıkıyormuş gibi yapıp, komşumuzu istediği yere bırakmış.

    bırak akbil için para almayı, komşuya " ben yeni geldim " diyemeyecek kadar nazik bir adamdı benim babam.

    vefat ettiği günün gecesi, onunla ilgili eşten dosttan bunun gibi onlarca anı duydum. onlarca kişinin babamı anlatırken, gözlerinin nasıl parladığını, " o'nun gibisi yoktu " deyip ağladıklarına şahit oldum. babam bu " mallık " ları yüzünden çok sevildi.

    trilyoner olsan ne yazar, önemli olan sen öldükten sonra, arkandan nasıl konuşulduğu. " bırak şu pezevengi " de denir " o'nun gibisi yoktu " da denir. ben, bizzat tanık olduğum için; babamın gibi cenazesi olamayacak kişiler için üzülüyorum. yazık çok yazık.

    zorunlu edit: başlığın orijinal hali " başkası için akbil basıp parasını almayan mal " şeklinde idi. aslında ben o " mal " kelimesine kızıp, bu entry'i yazmıştım. lüften entry'i okurken, orijinal başlığı göz önünde bulundurunuz.

    bana seneler sonra bu açıklamayı yapma gereği hissettiren ferrarisi olmayan adam'a, vita es morte'se ince görüşleri için minnetarım. ayrıca yaklaşık üç yıldır, mesajla başsağlığı dileyen, babam hakkında güzel yorumlar yazan herkese teşekkür ederim. etkilendiyseniz siz de güzel insansınız. tüm bu dualarınız, enerjiniz babama malûm olur inşallah.

  • aynı adam, "atmlerden para çektiğinizde de bedelini ödeyeceksiniz" ya da buna yakın bişeyler de söylemiştir ! sabah radyoda duydum.

    neymiş ? müşterinin her hizmetinin maliyeti varmış !

    o zaman ne demeye insanlara zorla kart, kredi falan ittirmeye çalışıyorsunuz...
    maliyetinizi artırıp yük olmayalım.

    gidin başımızdan !

    buradan devam edin sayın okur : (bkz: (bkz: #32463607))

  • astroloji ve astrolojiye dair her şeyden tiksininen biri olarak yeni tanıştığım insanlara karakterini anlamak adına burç sormak yerine favori hogwarts binalarını soruyorum. bence bunun kadar doğru bir karakter tahlili yok.

    şimdi bunlar genelleme elbette. ben öyle değilim diyebilirsiniz. ama bence öylesiniz. frp sınıflandırmasını sonradan ekledim. bunları da terchi etmediğinizi düşünüyor olabilirsiniz. ama bence ediyorsunuz.

    gryffindor: eğer tanıştığınız insan size favori binam gryffindor diyorsa o insanı pamuklara sarın. bu insanın sıradan olmakla hiçbir problemi yoktur. sıra dışı olmak için kendini abuk subuk sınıflara sokmaya uğraşmaz, karakterini belli ideolojilerle kısıtlama peşinde koşmaz. ne söylüyorsa odur. dürüsttür, samimidir. ancak biraz yersiz ve içini çok da dolduramadığı bir kahraman kompleksine sahip olabilir. dünyanın kendi çevresinde döndüğünü düşünüyordur fakat gerçek hayatta başkalarının hikayesinin figüranı olabilir. frp'lerde lawful good human/paladin seçer, fazla kurcalamaz fantastik evreni. böyle "düz insan" olması rahatsız edebilir ve sıkıcı olabilir zaman zaman.

    hufflepuff: bence hufflepuff'ım diyorlarsa bunlar mevcutta oldukları durumla çok barışık insanlardır, oldukları gibi mutludurlar. gryffindor'a benzer bu açıdan. fakat önemli bir farkı kendi sıradanlıklarını, hatta underachiever doğalarını gereğinden fazla içselleştirmişlerdir, yüksek hayaller peşinde koşmazlar. konfor alanlarından çıkıp kendilerini geliştirmekten çok uzakta kalmışlardır. iyi insan olmaya önem verirler ama iyi insan olmanın tek başına yeterli olmayacağını göz ardı ederler. ya da daha fazlasını yapabileceklerine inanmadıkları için buna inanmayı tercih ederler. frp'lerde halfling ya da gnom tercih ederler, support sınıfı olurlar, arkanızı kollarlar.

    ravenclaw: ravenclaw olduğunu düşünenler toplumun geri kalanından daha zeki, daha soğukkanlı, daha özel olduğuna inananlardır. bazıları gerçekten inandıkları kadar zekidir, bazıları görece daha zekidir ama bazıları da "ben sapyoseksüel seviyorum" diyen fakat dahi anlamındaki de'yi bile ayıramayan insan modelidir. özellikle üçüncü grup zeki olmaya ihtiyaç duyar çünkü onları toplumun gerisinden ayırabilecek başka başarıları yoktur, eldeki üç beyin hücresine sıkı sıkı tutunurlar. hangi grup olursa olsun zeki ve üstün olduklarına duydukları bu güven biraz yorabilir. sosyal açıdan çok yetenekli değillerdir. sosyal açıdan çok yetenekli olmayan kurgusal karakterlerin gizli deha olduğu kurgusal karakterleri kendileriyle özdeşleştirirler. sherlock dizisini severler. frp'lerde elf ya da yarı elf olurlar, sorcerer ve mage gibi üzerine düşünme gerektiren sınıfları seçerler.

    slytherin: bunlar şeker ötesi şekerdir ya. gerçekten hogwarts'a gitseler seçmen şapka "ben ama slytherin" demelerine fırsat bırakmadan alır hufflepuff'a koyar. ancak hufflepuff olanlar iyi insan olmayı içselleştirirken bunlar iyi insan doğalarından utanırlar. gerçek hayatta çok iyi, çok naif, sesleri çıkmayan insanlar oldukları için kötü olmanın fantezisini kurarlar. kötü olsalar belki daha havalı, daha güçlü olacaklarını düşünürler. değil ama. siz öyle de güzelsiniz. kendinizle barışın. bu insanlar breaking bad'deki walter white'ın hikayesinin de bir cautionary tale olduğunu pek anlayamayıp ona kötü olduktan sonra edindiği güç nedeniyle hayranlık duyabilirler. ya da star wars'ta dark side'a geçenlerin talihsizliklerine yapılan vurguları kaçırıp kırmızı ışın kılıcı fantezisi kurabilirler. "bu hayatta iyiliğimizden kaybediyoruz" yalanına inanırlar. halbuki bu yalanı terk edip gerçekten kaybetme nedenlerine odaklansalar kendilerini geliştirebilirler. frp'lerde orc ya da elf seçerler, rogue ya da warlock olurlar.

    harry potter sevmem: kendi biramı ödeyip masadan kalkıyorum bu durumda, pek sosyal açıdan tanımayadım. ama sıkıcı biridir büyük ihtimalle.