hesabın var mı? giriş yap

  • insanlar, konuşmalar gerçekten harika bir ortam, yavaş yavaş içeride de bir kültür oturmaya başladı. odalara katılımların ve rotasyonun hızlı olması nedeniyle bazı dinamikler oluşuyor muhtemelen yakında genel geçer tanımlar da gelecektir.

    kısaca içeriden bahsedeyim:
    odada en az bir moderatör bulunuyor bu kişi odada kimlerin konusacağını belirleyen kişi, moderatör sesli olarak iletişime geçiyor, kullanıcılar 3 sınıfa ayrılmış, konuşanlar, konuşanların takip ettikleri ve diğerleri şeklinde. genellikle odalarda katılımı ve sürekliliği artırmak için insanlar konuşmaya davet ediliyor. uygulama penceresinin alt tarafındaki el simgesine tıklayarak konuşmak istediğinizi moderatöre söyleyebiliyorsunuz. dediğim gibi odalarda rotasyon oldukça seri bu yüzden moderatörler genellikle 10 dakikada bir kanaldakilere neler konuştuğuna dair kısa bir özet geçiyorlar. buna bu zamana kadar resetlemek dendiğini duydum belki ileride başka bir tanım gelir.

    takip ettiğiniz bir kişi yayın yapmaya başladığında size bir bildirim geliyor. ayrıca siz bir oda kurduğunuzda dışarıdan birisini davet edebiliyorsunuz burada sistem güzel düşünülmüş. çağırmak istediğiniz kişiye ping atıyorsunuz ilgili kişi gelmek istiyorsa kanala dahil oluyor.

    kısaca uygulamadaki amaç kaliteli bir muhabbet ve diğer insanlar tarafından dinlenebilir bir yayın sunmak. tabi konuşmak isteyen insanları da davet ettiğiniz için bu baltalanabiliyor, yeni bir ortam ve tanımadığınız insanlar olduğu için söz kesmek oldukça zor ve insanlar kendinlerini kaptırabiliyorlar. bence ufak bir geri sayım sayacı harika olurdu.

    içerisi genellikle co-founderlar, yatırımcılar ve yazılımcılarla dolu bunları bio'larda sık sık göreceksiniz. hatta bugün işin makarasına vuran birinin biosunda herhangi bi yerin co-founder'ı değilim yazdığını gördüm *

    ps: elimdeki son daveti 250'den salarım :)

  • [ilk fularsız tavsiyem bu şahane bilimkurgu]

    insanın ömrünü uzatan şeylerden ilki zeytinyağı, ikincisi de blade runnerı sevmeyenlerle film tartışmamak. diktatör olsam, vize başvurularında bu filmden sahneler sorardım, o kadar seviyorum. dolayısıyla esinlendiği kitabı okumam farzdı.

    do androids dream of electric sheep, filmden epey farklı olduğu için, kıyas yapmak yerine kitaptaki ilginç fikirlere odaklanayım:

    1) insanların çoğunun mars'a göçtüğü, hayvanların çoğunun da soylarının tükendiği radyoaktif bir dünyadayız. kültür, geride kalan az miktardaki "hayatı" koruma üzerine gelişmiş. bunu empatiyi yücelterek yapıyor. mesela en yaygın dini ibadet, sanal gerçeklik yoluyla isa benzeri bir figürle birleşmek ve acısına ortak olmak.

    hayvan beslemek bu yüzden teşvik edilen bir şey. empatinizi göstermenin bir yolu. fakat gerçek canlı hayvanlar çok pahalı olduklarından, çoğunluk sentetik-robotik hayvan besliyor. esas oğlan deckard'ın da böyle bir koyunu var (electric sheep).

    --- spoiler ---

    2) burada ilginç bir ikiyüzlülük gözüküyor: empati ambalajının içinde, gerçek hayvan sahibi olmanın kazandırdığı sosyal statü saklı. deckard bu yüzden koyununun gerçek olmadığını herkesten saklıyor. ona "bakıyor" ama ondan nefret ediyor; tek derdi gerçek bir hayvan alabilmek. bizim gibi belli bir köpeğe veya bal porsuğuna empati duymuyor, onun yerine genel olarak "hayvan sahibi olma" fikrine hayran.

    3) deckard'ın koyunuyla olan ilişkisi, bir kelle avcısı olarak avladığı ("emekli ettiği") kaçak androidlerle olan ilişkisine paralel: androidler empati duymayı beceremedikleri için, o da onlara karşı empati duymuyor ve onları kolayca öldürebiliyor. kullandığı turing testi benzeri test, aradaki bu empati uçurumunu ölçüyor.

    fakat uçurum sandığı kadar geniş değil, kendi de sandığı kadar insan değil. yeni nesil androidlerle karşılaştığında bunu anlıyor. onlar da hayatta benzer bir anlam arayışı içindeler, aynı soruları soruyorlar. belki onlar da bir hayvan sahibi olup ona bakmayı düşlüyorlar (do androids dream of electric sheep?)

    ***

    4) kitabın ortalarında, filmde olmayan mükemmel bir sahne var. deckard'ın ikinci polis istasyonuna gittiği sahne bu. birkaç satırda tüm gerçeklik alt üst oluyor. buradaki bir karakter üzerinden, sadece androidlerin insanlara giderek benzemediği, empati yoksunu olan insanların da androidlere benzedikleri işleniyor. blade runner'daki android şirketinin sloganını hatırlayın: more human than human

    5) deckard'ın bu noktada düştüğü kimlik bunalımının, toplumsal bir paraleli de var. ikinci ana karakter olan isidore, radyoaktivite yüzünden aptala dönmüş (chickenhead). bunun gibi tipler toplumda bir alt kast oluşturuyorlar. mars'a göç edip oranın gen havuzunu kirletmeleri yasak. sadece dünya'daki ayak işlerini yapmalarına izin var. sözde empatiyi yücelten kültür, bu insanlara köpek muamelesi yapıyor.

    6) burada çift katlı bir ironi var: isidore'un arkadaşlık kurabildiği tek kişi kaçak bir android. zor bir arkadaşlık bu ama isidore yalnız olmamaktan o kadar memnun ki, hikayedeki en empatik ve yardımsever karakter o. bu "eksik" insan, deckard'dan daha insan.

    7) giderek belirsizleşen insan-android ayrımına paralel olarak, organik-inorganik ayrımı da anlamsızlaşıyor. hikaye bunu "kipple" dediği, giderek artan çöp yığını kavramı üstünden işlemiş. bu çöp, önceleri, dünyanın terkedilmişliğini ve ölümünü sembolize ediyor gibi gelmişti bana. ama sanki canlı birşeymiş gibi, bir ekosistemmiş gibi sunuluyor giderek. çöpün arasında "evrim" devam ediyor, canlılık yeni formlar alıyor. en sonda, "doğada" bulunan kurbağanın mekanik çıkması, bu değişimin sembolü. işin ilginç tarafı, deckard hayvanın organik olmamasını umursamıyor. eskiden robot koyunundan nefret eden bu adam, artık bu kurbağaya samimi olarak bakmak istiyor.

    9) bu değişimin anlamını görmek için, yaygın din olan mercerism'in geçirdiği değişimi de düşünmek lazım:

    bu dinin uydurma olduğu, mercer'in bir sahte peygamber olduğu, bir noktada tartışmasız biçimde kanıtlanıyor. fakat insanlar yine de dinden soğumuyorlar. aksine, deckard hem hala mercer'le ruhsal birleşme gerçekleştirebiliyor, hem de bunu eskisinden çok daha derin biçimde yapabiliyor (sanal gerçeklikle gerçek arasındaki duvarı yıkacak kadar derin bir bağ). bu, insanın ruhsal ihtiyacının ve empati yeteneğinin derinliğini gösteren bir alt-hikaye.

    gri tonlarıyla dolu bu yolculuğu, deckard daha önce hiç olmadığı kadar insan olarak bitiriyor.
    --- spoiler ---

    ***

    not: alacak parası veya indirecek bilgisi olmayanlar sözlükten erişsinler. çaylaklarsa da emailden (immanuel.tolstoyevski at gmail) veya twitterdan veya blogdan mesaj atsınlar, epub formatında yollayabilirim ingilizcesini.

    not 2: ingilizcesi burada. dili zor değil, az biraz biliyorsanız pratik olmuş olur. cikletsakiz isimli yazar sağolsun, türkçesi de burada

  • her boşluğa sağına soluna bakmadan pat diye atlamalarıdır. sonra da motorcuları fark edin diye bas bas bağırmalarıdır.
    edit1:imla
    edit2: mesajla uyaran arkadaş eklememi istedi; "yol olmadığında fütursuzca kaldırıma atlamaları"
    edit3: ara sokaklarda yayaların arasından zikzak çizerek hayvan gibi gitmelerini de eklememi istedi bir arkadaş.
    edit4: ters şeritten gidip yol vermedin diye bozuk atmalarını da ekleyelim.

  • qashqai bana kalırsa artık rekabetten uzak kaldı. gerek fiyat/performans dengesinin bozulması gerek rakiplerinin çoğalması artık modelin cazibesini azalttı gibi.
    qashqai son zamanlarda golf gibi kanımca yalnızca ismi var diye alınan bir araç. üst paketleri cazibeli ancak pahalı ve o paraya daha iyi seçenekler mevcut.

    tiguan'ın gelecekte yeni kasası tanıtılacak ancak güncel model halen tutuluyor. life modeli epey boş ancak opsiyonlarla/eklentilerle doldurmak mümkün. r-line hoş ama pahalı.

    tucson sınıfının en iyi fiyat/performans oranına sahip araçlardan biri. henüz ikinci senesini doldurmamış kasasıyla da bunu onaylıyor.
    "ya sev ya nefret et" tarzı tuhaf bir tasarımı var.
    motorlarının yakıt tüketimi ise (pahalı hybrid dışında) yüksek.

    kuga ise ford'un binek otomobillerine uyguladığı aptalca pazarlama stratejisi nedeniyle tutulmamış bir model. fiyatı görece sınıf standartlarının bir tık üstünde (halen öyle mi bilmiyorum). ancak güvenlik ve teknoloji donanımları ile dikkat çekici bir araç. özellikle st-line alınırsa yanında bir de yırtıcı görünüm sahibi oluyorsunuz.

    karoq hakkında çok bilgi sahibi değilim ancak kardeşi seat ateca eskiyen tasarımı ve kuru tip şanzımana rağmen daha alınası duruyor. yanılmıyorsam halen 1 milyon altına en donanımlı versiyonunu almak mümkün.

    ha eğer ben bir c-suv alsaydım tercihini cupra formentor'dan yana kullanırdım. yırtıcı görünümü, zengin donanımı ve çok da uçuk olmayan fiyatıyla tercih nedenim olurdu.
    yeni kasa kia sportage ve taze makyajlanmış citroen c5 aircross da hemen hemen parasının hakkını verecek otomobiller.

  • adam ülkenin paniğini görmüş ve açıklama yapma gereği duymus,

    "merak etmeyin, yuksek fiyatlara e-ticaret sitelerinden almayin, makarnamiz var" demis.

    simdi bu aciklama yapan adami sirf makarna üretiyor diye neden saçma sapan bir şekilde elestiriyorsunuz ki?

    acaba bu elestirileriniz " makarna eşittir akp" diyen beyninizdeki eşleşmeden olabilir mi?

    kaldı ki adam, ülkeyi en azından makarna konusunda merak etmeyin diye uyaran ve makarna ürettiği halde yüksek fiyata almayın diyen insan.

  • kendinizi layık gördüğünüz işte bir başkası çalışacak;
    istediğiniz arabaya bir başkası binecek;
    beğendiğiniz kıyafetleri bir başkası giyecek;

    ve hatta
    sevdiğiniz kadın bir başkasıyla evlenecek.

    üzülmeyin...

  • bir gün sapanca'dan dönmekteyiz, otobanda gidiyoruz, benim çişim gelmiş, altıma etmek üzereyim; 10 saniyede bir "baba bir yerde dur, baba bir yerde dur" diye kafasını gagalarken, babam yol kenarında durdu. fakat durduğu yer bir tepenin yamacı ve tepede evler var..

    p- baba!! durduğun yere bak evler var yukarıda, burada nasıl yaparım.

    b- oğlum nerden görecekler, taa nerde evler; zaten görecekleri kadar büyükse çıkar da görsünler...

  • - şimdiye kadar kaç adet beylik fethettiniz devletlum?
    - tahmini ve takribi olarak 32,7 adettir, 32,5 olmasu da ihtimaller dahilindedür.
    - ondalıksız rakkam veremez misünüz haşmetlüm?
    - küsuratlı rakkam tedarik eyleyeyim de işkembe-i kübradan salladığım malum olmasın zevata.

  • bir tane tanidigim var. asgari ucretle haftanin 5 gunu 9 saat, bir gunu 16 saat calisiyor ve haftada sadece bir gun izni var o da kesinlikle haftasonu degil. evde iki kucuk cocugu var, onlarin odevleri var, ev isleri var, o var bu var... kisacasi gulumsemeye gucu yok, enerjisi yok.
    ekleme: 16 saat calistigi gunlerde dahi ne yemek ne su veriyorlar. marketten indirimli alisveris ya da kupon vs haklari da yok. ustune yilin bazi donemlerinde bu 16 saat calisma haftanin 2 ya da 3 gunune kadar bile cikabiliyor.