hesabın var mı? giriş yap

  • daha önceden de yazmıştım bu başlığa ama bazı gelişmelerle birlikte * hesaplar değişti.

    abd new york.

    1) elektrik: evin çatısında solar paneller olduğundan aylık $5-10 arası hizmet bedelinden * başka bişey gelmiyor.

    2) su: evde yaşayanların sayısında ciddi artış oldu ve su faturam ortalama $45-50 civarında.

    3) doğalgaz: yine insan sayısındaki artıştan dolayı aylık ortalama $100

    4) internet: kotasız 1gb hız aylık $55. kampanya vardı ömürlük fiyata sabitledim. yalnız eski çalıştığım firma daha pahalı olmasına rağmen, bağlantıda hiç bi aksaklık olmazdı. bu firma daha ucuz ve daha hızlı internet sunuyor ama ayda 2-3 defa modemi kapatıp açarak bağlantıda oluşan aksaklıkları çözmem gerekiyor. bu çok ciddi bişey değil belki ama insanı gıcık ediyor. yine de eski çalıştığım firmaya göre yarı yarıya indirimli olduğundan buna değer diye düşünüyorum. tabi abd’de tüm kablolar * halen yer üstünde olduğu için kış mevsiminden dolayı da bu aksaklıklar oluyor olabilir.

    5) cep telefonu hattı: aylık $10. daha önceden her şeyi sınırsız kotasız hatta aylık $40 ödüyordum ama kullandığım mobil veriye baktım, ayda 1.5-2gb veriden başka bişey yoktu. neredeyse her gittiğim yerde wi-fi olduğuna göre daha ucuz bi tarifeye geçmek daha mantıklı oldu.

    6) netflix, disney+ , spotify arkadaşların hesaplarıyla devam.

    7) ev kredisi aylık $2000, ev vergisi aylık $950 =$2950

    evin küçük bi kısmını tanıdığım birine kiraya verdim aylık $600. ev kredisini oradan biraz düşüyorum iyi oluyor.

    8) market alışverişi= aylık $1000 gidiyordur. tam hesaplamadım ama allah ne verdiyse affetmiyoruz valla. aslında kupon falan kovalasam baya fiyat düşer ama o kadar vaktim yok.

    youtube bazen böyle videolar öneriyor , gaza geliyorum ama henüz ekstrem seviyeye gelme motivasyonum yok.

  • yer: san francisco bay area ( silikon vadisi - silicon valley)
    sehir: redwood city
    aylik kira: 65 metrekare 1+1 eve $2525
    aylik cop/su: $100
    aylik elektrik/gaz: $65 (bunda ama covid den dolayi indirim var)
    600 mbps internet: $60
    aylik telefon faturasi: $40
    araba sigortasi: $150
    normalde yemek sirketten cikiyor ama su an evde kendim yiyorum.
    aylik supermarket harcamasi: $900 (1 kisi icin)
    aylik benzin: $100

    bunlarin disinda aylik amazon,netflix, spotify yaklasik $50 tutuyor. tabi bu da covid zamani icin; normalde spotify disinda aboneligim olmaz.

    yaklasik aylik gider $4000 falan. tabi ne hikmetse her ay daha cok harciyorum ama o paralarda hobidir, yeni esyadir vs ye gidiyor (ornegin bu ay bisiklet, robot supurge, elektronik bidet falan aldim)

  • bir de oyundaki scoutuma hastayim.. adami oyuncu bulsun diye yolluyoz "$ili'nin ba$kenti santiago'dur" diye rapor veriyo.. lan verdigimiz butceyi kariyla kizla yiyip sonra bizle ta$ak mi geciyo nedir..

  • tamam güzel kardeşim de karar doğru. istediğin kadar küfret, ama doğru. neden doğru olduğunu açıklamak istemiyorum. ufak bir mantık süzgeci yeterli. belki makarna süzgeci bile yetebilir.

    edit: makarna süzgeci de yetersiz gelmiş. hala sövüyor adam. olay kısaca şu, bazı aklı evveller daha iyi anlasın diye anlatayım. muhtemelen zor durumda olan bir çalışan, mağazanın nakit parasını cebine atıyor, kendisinden aldığı yetkiye dayanarak kendi kredi kartı ile aynı tutarı ödüyor. ve haliyle işten çıkarılıyor. dünyanın en normal olayı aq. daha normal bir süreç hayatımda duymadım. birincisi o mağaza sahibi bu çalışana nasıl güvensin bundan sonra? ikincisi bir sonraki aşama el altından satış olabilir mi? stokta eksilme? yine kendisinden aldığı yetkiye dayanarak kasayı patlatıp kaçma riski var mı? yok diyen buyursun ticari hayata atılsın, üç sene içinde makarna süzgeci alacak kadar zengin olabilir.

    edit 2: bir kaç arkadaş mesaj atıp, mevzubahis şahıs için yapmadığı şeyler üzerinden suçlamada bulunduğumu yazmış, ve maddi kayıp olmadığından bahsetmiş. nakit/kredi kartı alışverişi arasında fark vardır. birisinde kasaya para girer, diğerinde ise hesaba düşer. hesaba düşen para bankalarla imzalanan protokollere göre süreleri değişiklik göstermek kaydıyla, bloke halde kalır. bu sayede de bankalar kredi kartıyla taksit imkanı sunarlar, bloke kalan parayı ise kullanır, kazanç sağlarlar. @falanfilan arkadaşımızın attığı mesajı aynen kopyalıyorum buraya. o benden daha net biliyor belli ki: "güvenin yanında mağazayı da maddi zarara uğratmış oluyor. banka kredi kartından çekilen tutarı 45 günde ayni olarak öder. sen nakit istersen bu parayı belli bir komisyon ödersin." @deserteskimo da şöyle demiş: "ustad, bir adim daha ilerisini siyleyeyim: firmanin buyuklugune (dolayisiyla bankayla pazarlik gucune) bagli olarak hem komisyon, hem vade ayni anda da olabiliyor ve bu konisyon orani (ozellikle dusuk faiz donemlerinde) cok abartabiliyor. bizim 100 liraya aldigimiz malin karsiligi magazaya 40 gun sonra 90 tl olarak odenebiliyor. aleni hirsizliktir, bunu bilmeyen kasiyer olmaz"

    daha fazla uzatıp da boku çıksın istemiyorum. tekrar ediyorum, maddi kayıp olması gerekmiyor, haklı fesih sebebidir. kimse başkasının parası ile istediği gibi oynayamaz. işverenin şerefsiz olması, işçinin özünde aslında son derece iyi bir insan olması vs olay özelinde önemsizdir. bu tip mesajlar atmayınız lütfen.

  • güne milli eğitim bakanlığı tarafından alınmış yerinde ve güzel bir kararla başladık. bu garabetin kaldırılması için ilk kurşunu atan koca yürekli (bkz: sınıf annesine tepki gösteren ilkokul öğrencisi)'ne minnetarız, artık ne idüğü belirsiz, pedagojik eğitimden bihaber, hasta ruhlu kadınlar çocuklarımıza yaklaşamayacak.

    edit: haber linki

    haber özeti: valiliklere, meb temel eğitim genel müdürü zarife seçer tarafından gönderilen 'mevzuatta yer olmayan uygulamalar hakkında (sınıf annesi)' konulu yazıda, bu kişilerin sınıflarda çeşitli faaliyetlerde bulunarak velilerden aidat topladıklarına, ders araç-gereci temini yönünde faaliyette bulunduklarına, zaman zaman derslere müdahil olduklarına ve öğrencilerin görüntülerini kaydettiklerine dikkat çekildi.

  • şu anda onun şehrinden kendi şehrime giden bir otobüsün 21 numaralı koltuğunda yazıyorum bunu. onu başka bir şehirde bırakıp tekrar beni kimsenin beklemediği o eve gidiyorum...virusten dolayı 3 aydır onu göremedim... geçen cuma biraz umut ve koskoca bir korku ile yanına geldim. acaba beni unutmuşmudur diye korktum... çok korktum... bu dünyadan yok olup gitmeye razıyım... yeter ki beni unutmasın... mutfakta yerde oturmuş bebeklerin o mutfak eşyaları ile oynama rituelini gerçekleştiriyordu... kızım dedim... bana baktı bir an... elindeki eşyaları düzenli ve sakin bir şekilde bıraktı elinden. ayağa kalkıp bana yürüdü ellerini uzattı. kucağıma aldım. başını omzuma koyup defalarca baba dedi... sonra bana evdeki insanları tanıtmaya başladı. anne anne, dede , teyze.... diye.. sanki ben onları tanımıyorum gibi... sonra bana odasını gösterdi oyuncaklarını. sonra otur dedi oyuncak oynayalım... bir odada 6 7 kisi otururken ben ayağa kalkınca baba otur diyor. giderim yine diye... otur... maalesef 4 gün sonra otur dese dahi oturmadan yola çıkmak zorunda kaldım... dün gece onu ben uyuttum annesinin 4 aylıkken uyuturken dinlettiği ninniyi açtım... gülümseyerek uyudu... 25. mayıs tarihinde vefat etmişti annesi.. üzerinden 1 25 mayıs daha geçti...