hesabın var mı? giriş yap

  • “doğurmak istemeyebilirdim. bu beni daha az kadın yapmazdı. anne olmak istemeyen kadınları daha az kadın yapmıyor. anneliğin kutsanmasından çok rahatsız oluyorum. bunun da kadınlara bir baskının yolu olduğunu düşünüyorum. dünyada herhangi bir canlıya karşılıksız emek veren herkes benim için annedir."

    bence çok ince düşünceli ve güzel bir annesin. her konuda mütevazi duruşun takdire şayan.

  • hayatim boyunca gosteri sanatlarina ilgi duydum.
    kendimi hep bir tiyatro sahnesinde ya da nefis bir filmde sahane bir performansla hayal ettim.
    kucuk bir ilkokul ogrencisiyken, okul koridorlarinda kollarindan cekilerek siniflara sokulup bir seyler anlatmam icin israr ederdi insanlar.
    bir keresinde bir sinifin onunde sadece durdugumu hatirliyorum ve onlarin katila katila guldugunu.
    ilk defa 4. sinifa giderken bir tiyatro oyunu icin ogretmenimin hic dusunmeden secmesi, sinif arkadasimin annesini canlandirmak filan, bunlar hep gulumseten detaylar olarak aklimda kaldi.
    iyi bir taklitciydim. hala, arkadaslarim herhangi bir sey izledikten sonra, telefonla arayip.
    "bak bunu iyi izle, senden de izlemek istiyoruz" derler.
    liseye giderken en buyuk hayalim konservatura gidip egitim almakti. ama ailem ve hatta sulalem yuzunden bu hayali gerceklestirmem mumkun degildi.
    oyle icimde patladi yani sahne hayali.
    seneler sonra kizimin okulunda hazirlanan, egitim amacli dans ve drama gosterisinde izledim ilk once arkadaslarimi.
    oldukca amator bir girisimdi ama ayni olcude buyuleyiciydi.
    sozlukten de ve yillarca ayni apartmanda komsuluk yaptigim bilge hatunu cok kiskandim mesela o gosteride izleyince.
    bir sonraki sene yine gerceklesecegini duyunca da biraz tereddutle ben de katildim.
    sifirdan basladik. aylarca on calisma koregrafi calistik gec saatlere kadar.
    gercekten butun yoruculuguna ragmen muthis bir duyguydu.
    ve sahne gunu geldi catti.
    yuzlerce insan karsisina cikacak olma heyecani, becerebilecek miyim korkusu ile..
    ve sahne !
    benim gosterimde; hayatin hizi, mekaniklesmesi insanin ama sonunda elimdeki kagittan okudugum insan oldugumuzu hatirlama ani...
    sadece kopan buyuk alkisi hatirliyorum.
    tabi ki, ozne degildim. zaten dans dramada ozne yok. bir butunun parcasisiniz. bir sorunun, bir cozumun.
    hayatimin en buyuk hayalini gerceklestirmistim. titreyerek ciktigim sahnede baktigimda isiklardan baska bir sey gormuyordum.
    ta ki kizimla birlikte selamlamaya ciktigimda salonda kopan alkis tufanina kadar.
    sanirim, gercek anlamda mutluluk buydu...

    sonra, oyun cikisi bir ogretmenimizin;
    -kizim sizinle tanismak istedi. bir turlu veli oldugunuza ikna edemedim.
    demesiydi o gece ve belki butun hayata yayilacak kuvvetteki gulumseten detay.

    hayatta her sey mumkun...

  • fakulteden arkadasim 9 yaslarinda iken nasa'ya uzay ve gunes sistemiyle ilgili sorular iceren bir mektup gondermis.yaklasik bi kac ay sonra nasadan bir koli poster,resim,kitap,brosür vs gelmis istanbul'daki adreslerine.adamlardaki anlayis standardi yillar icinde hic gerilememis.reklam falan diyenlerin de aklina sasmamak mumkun degil sanki adamlarin rakibi var reklama ihtiyaci var.

  • yaşları hakkında ziyadesiyle bilgi sahibi oldum;

    -ilkokuldayım. sarp apak geldi. naber dedi. çok utandım.

    olm yumurtadan çıkar çıkmaz sözlüğe mi geliyonuz nedir bu amk

  • bir örnekle ele alalım konuyu. diyelim ki birisi size nüfuzunu kullanarak sizin ya da çocuklarınızın ya da bir yakınınızın haksız kazanç elde ettiğini söylüyor. yetinmiyor elindeki gücü kullanarak evinize baskın yapıp, hayatın olağan akışına aykırı miktarda parayı evinizdeki 7 kasanın ve ayakkabı kutularının içinde buluyor. bunun üzerine size bu paraları haksız yollardan elde ettin, rüşvet aldın, vs. diyor.

    yapmanız gereken nedir? elbette ki bu paranın kaynağını açıklamak, belgeleriyle ortaya koymaktır. mesela o para ev satışından mı geldi? ev nerededir, ne zaman, kime satılmıştır, bunun karşılığında kaç para alınmıştır, bu para neden bankada değil de evde durmaktadır bunların belgelerini ortaya koyarsın iddia çöker. türkiye’de ev alım satımları takas usulü yapılmıyor, 1.200 milyon gibi bir para elden verilmiyor. genelde bu işler için bankalar kullanılıyor. para hareketleri, evin emsal değeri, tapu, ipotek gibi kayıtlar tutuluyor. eğer sen yasalara uygun bir ev satışı yapmış ve parayı yine yasalara uygun yollar üzerinden temin etmişsen bu iftirayı (!) 2 saat içinde çökertirsin.

    peki durum böyle değilse? o zaman alnımız ak başımız dik! diye sağda solda böğürürsün ki sesinin tellerini seveyim ben.

  • türk edebiyatı'nın en büyük yazarlarından sabahattin ali'nin katili ali ertekin'e maktulu neden öldürdüğü sorulur. normal şartlarda 25 yıl hapis cezası alması gereken ertekin, sabahattin ali'nin kendisinin "milli hislerini" tahrik ettiğini, bu yüzden dayanamayıp şahsı öldürdüğünü söyler.

    sonuç, ali ertekin'in cezası 4 yıla inmiştir. bununla da yetinmeyen yüce mahkememiz, katilin 3-4 hafta yatmasını yeterli görmüş, af çıkararak tahliye edilmesini sağlamıştır.

    hoca komşusuna dönüp sorar : "milli hislerin tahrik ettiğine inanıyorsun da cinlerin tahrik ettiğine mi inanmıyorsun?"

    debe editi : bu entry, yakında yazar olarak sözlükte arz-ı endam edecek kendiicindefederaldevlet'e adanmıştır.

    debe editi-2 : 2019 seçimlerinde oylar nazlı'ya kampanyası adlı güzel kampanyaya desteklerinizi esirgemeyin lütfen, daha fazla ilgi görmeyi hak eden bir çalışma.

  • sabah kahve almaya çıktım, önümde de bir tane kız var ama ölüyor tikilikten, kokoşluktan, kezbanlıktan... siz artık hangisini daha çok seviyorsanız. kahvesini söyledi, sonra da geçti oturdu, taktı kulaklığını. adı söylendi, duymadı; birkaç kere daha bu devam edince oradaki bir beyefendi aldı kahveyi ve koydu kızın masasına, tamamen iyi maksatlı:

    - yalnız benim sevgilim gelecek birazdan. (olabildiğince lafı sündürerek)
    + şu arkadaki kadını görüyor musun?
    - evet?
    + hah işte o benim nişanlım, attan inip eşşeğe binmem ben.

    sonra da havalı bir biçimde geçti yerine oturdu. hani lisede birisi laf sokunca "oooo nası koydu lafı", "o lafın altında kalacağına gel benimkinin altında kal" falan denir ya, öyle bir uğultu yükseldi tüm mekandan. kız da kahveyi mahveyi almadan çıktı gitti. hatıra fotoğrafları çekildi, elemana verildi mendil halay başı edildi, onların hesabı ortaklaşa ödendi, iki waffle ısmarlandı, bir başka gün toplanmak için telefonlar paylaşıldı. sabah mutsuz uyanmıştım, vallahi iyi geldi.

    bu da benim anım hüsnü.

  • atılan çay "yeşil çay"mış. şimdi rahatladım lan. bu elim olaydan haberdar olduğumdan beri na şuramda yumru gibi takılıp kaldıydı 16 yaşında çocuklar neden demlik demlik çay içiyor diye.
    benim o yaşlarımda demlik demlik çayı bir solcular kafelerinde, bir de ülkücüler ocaklarında içerdi. aslında çayın kralını ışık evlerinde şakirt bebeler içiyormuş da haberimiz yokmuş. neyse.
    (bkz: çay şakirdin mazotudur)

    aklıma sosyete kafelerinde ellerinde kara kara rize/kaçak karışık çay içen, küp şekeri hızlı erisin diye kaşık darbeleriyle parçalayan zengin bebeleri geliyordu. bu uyumsuz, bu eğreti görüntü bana tarifi imkansız acılar zerk ediyordu.
    sonunda akşam gazetesinin haberinde söz konusu çayın "sıcak yeşil çay" olduğunu öğrendim de kendime geldim. o olur bak. yeşil çaysa olur.

  • ülkedeki birlik duygusu.

    2000 yılbaşı bir dini güne denk geliyordu diye hatırlıyorum. işgüzar bir muhabir camiden çıkanlara yılbaşıyla ilgili sorular soruyordu. konuşanların hepsi yeni yılı kutlamış ve eğlenen insanlar hakkında son derece hoşgörülü sözler sarfetmişti. ülke ayrışmamıştı.

    bir başarı kazanıldığında ülkenin her kesimi sevinirdi. 2002 dünya kupasında kürt gençlerinin türk bayraklarıyla sokaklara fırlayıp nasıl coşkulu kutlama yaptıklarını hatırlarım. bir felakette herkes üzülürdü. depremin doğusu batısı yoktu. ülke ayrışmamıştı.

    insanlar ayrışmamıştı.

  • arjanlar, yani arjantin’liler şu koca dünyada sömürgecilikten, vahşilikten, vicdansızlıktan en kötü etkilenen coğrafyalardan birinde güney amerika’da yaşayan bir topluluk. bu onlar için öylesine bir yıkımdı ki hemen hemen tüm insanlarını kaybettiler, dillerini kaybettiler, dinlerini kaybettiler, kültürlerini kaybettiler… üstelik bu yok oluş sonrası zor da olsa ayağa kalkabilmiş, bayraklarına ise küllerinden yeniden doğurdukları inka güneşini de koyabilecek kadar gururlu ve geçmişine sahip çıkan bir millettir. bu süreç kolay bir süreç olmadığı gibi uzun yıllardır dünya küresel ekonomik piyasasında da kendilerine yer bulmakta zorlanan, emperyaller tarafından baskılanan bir ülkedir. bu ön bilgi bir tarafta dursun;

    1982 yılında kötü giden ekonomisi için çıkış bulamayan arjantin hükumeti kendisi için çanlar çalmaya başlayınca, şu yukarıda yazdığımız ülkedeki milliyetçi duyguları sömürmek ve bir miktar daha iktidarda kalabilmek adına, burnunun dibindeki “üzerinde güneş batmayan imparatorluk” a ait olan falkland adalarına asker çıkarırlar. bu adalar kraliçe’nin toprağıdır. baktığın zaman “ingiltere orada ne aramaktadır yani… nereye varmak istemektedirler”… bu operasyonu yaparken ingiltere’nin taaa bi ann… öhömmm dünyanın öbür ucundan gelmeyi mantıklı bulmayacaklarını düşünen arjantin idarecileri, “yapabiliyorsak neden yapmayalım” gibi sığ bir düşünce ile hareket etmiş olmalı ki ingilizler üşenmeden “kraliçe’nin bir karış toprağı verilemez” diyip kuzey atlantikten kalkarlar yaklaşık 6 günde arjantin’in silah teknolojisi geri ordusunun ağzını burnunu kırıp ülkelerine geri yollarlar…

    takdir edersiniz ki bu zaten mutsuz, zaten tarih boyunca hep yenilmiş, ezilmiş, fakir ama mağrur arjantin halkında tarifi çok güç bir utanç ve gurur kırılması yaşattı. üstelik dünya kamuoyunda da kendileri bu ezikliği birkaç yıl boyunca taşıyacaklardı. gel zaman git zaman spor ve siyaset ilişkisi açısından emsalsiz bir yıl olan 1986 yılı geldi… yer meksika…

    maradona muazzam bir futbolcuydu, o yılların ingiltere’si ise lineker liderliğinde muazzam bir takım… her iki takım da önüne gelen tüm rakiplerini patır kütür devirirken bu tip eşleşmeleri seven fifa tarafından çeyrek final son maçı olarak ingiltere – arjantin karşılaşması kurada çıkmıştı. özellikle arjantin açısından kupanın tamamından daha anlamlı olan bu karşılaşmanın ilk yarısı golsüz geçildi. ikinci yarının başlarında arjantin maradona’nın kaleci ile birlikte çıktığı bir hava topunda elle müdahalesi sonucunda bir gol attı ki bu gol “tüm zamanların en tartışılan golü”dür. çok geçmeden 5 dakika sonra bu sefer tüm ingiltere yarı sahasını çalımlarla geçip “tüm zamanların en güzel golü”nü attı. maçın sonlarında yine büyük bir futbolcu olan lineker’in arjantin ağlarına gönderdiği gol ise ingilizleri kurtarmaya yetmedi ve ingilizleri kraliçelerinin örekesine kadar yolcu edildiler.

    tabi bu olay arjantinliler gibi benzer güney amerika kültüründen geldikleri ev sahibi meksikalılar tarafından hatta tüm dünyadaki ezilmiş halklar tarafından çılgınlar gibi kutlandı… maradona ülkesinde bir halk kahramanı ilan edildi. maradona maçtan sonra kendisi ile yapılan röportajda el ile müdehalesinin olup olmadığını soran muhabire “hand of god” cevabı verdi… bu cevap içerisinde bizim çok iyi bildiğimiz “yukarıdan gelen bir karar vardır” sosu olsa da, maradona bu cevabı ile kendisinin futbol tanrılığını da ilan etmiştir. ayrıca meşhur adem’in yaratılışı freskine de inanılmaz bir gönderme vardır bu cevapta. hakim olmadığı bir dilde bu kadar muazzam anlamlar içerir bir göndermeyi ayaküstü yapabilmesi bile, sadece bu cevap bile maradona’nın ne kadar büyük bir deha olduğunun göstergesidir. bu arada adem’in yaratılışı için (bkz: #73751390)

    yani büyük isimleri büyük isim yapan sadece bulundukları dönemde başarılı olmaları değildir. doğru zamanda doğru tepkileri vermeleri, kitleleri sürüklemeleri, bunu yaparken de alanlarında dünyanın en iyisi olmalarıdır. yukarıda 100 kişi bir daha cristiano ronaldo, messi gibi isimler gelmeyecek, benzer isimleri göremeyeceğiz demiş… ben buna dötümle gülüyorum. af edersiniz ama nah göremeyeceğiz. her zaman daha iyi top cambazları, daha yetenekli sporcular izlemeye devam edeceğiz.

    doğrudur bugünkü futbol bambaşka bir yere evrildi, arjantin’in nostaljik şampiyonunun bugünün ikinci sınıf takımlarının karşısında bile hiçbir şansı yok. maradona bugünkü stoperler için durdurulması kolay bir hedef… ancak şunu atlıyorsunuz buradaki aslan payı ne messi’nin, ne ronaldo’nun (yani sporcuların) ne de değişen taktik anlayışındır. buradaki aslan payı özellikle son 15 yılda bilimin sporun içine günden güne daha büyük bir biçimde nüfus etmesindedir. siz messi o hormon tedavileri ile desteklenmese, ronaldo o steroidleri almasa messi ve ronaldo olabilecekler miydi sanıyorsunuz? yere göğe koyamadığımız gegenpress’in mucidi klop’un antreman videolarına bakın bakalım dortmund’dan beri bilimi nasıl kullanıyor… bilim olmasa liverpool şampiyon olabilir miydi sanıyorsunuz?

    yoo dostum yoo… bilim bu işin içine henüz çok yeni girdi, ileride spor hayal bile edemeyeceğiniz gelişmelere gebe… örneğin belki 45 metreden önü her müsait olduğunda topu çatala gönderebilen futbolcular izleyeceğiz birkaç on yıla kalmadan. her zaman her şartta, fiziki ve bilimsel imkanların müsait olduğu her durumda hata yapmayan futbolcuları izleyeceğiz… ronaldo ve messi’nin istatistiklerini geçmeye aday bebeler daha onlar futbolu bırakmadan peydahlandı bile… bakın fransa’nın yeni yıldızına… peki her seferinde 45 metreden gol atabilen isimleri izlemeye başladığımızda bu durum bizim için sıradanlaşmayacak mı? o gollere şimdi izlediğinizde hissettiğiniz heyecanın bir benzerini hissedebilecek misiniz? işte futbolun kan kaybettiği yer burasıdır. yoksa biz de biliyoruz şimdiki sporcuların bireysel olarak karşılaştırıldığında ne seviyede olduklarını, sen bana şunun cevabını ver;

    bir daha böyle dramatik bir hikaye ile koskoca dünyanın tüm ezilen halklarını mutluluktan ağlatacak bir isim icat edebilecek mi senin o spor bilimin? dünyanın en güçlü devletinin en dipten gelmiş en prestijli vatandaşlarından birisi olan dünya şampiyonu boksör sadece askerleri eğlendirmek için orduya çağrıldığında “bu benim savaşım değil” diyebilecek mi? senin spor biliminin böyle bir taşağa dökebilecek betonu var mı sen bana bundan haber ver?

    bak daha dünya kupasını kazanmasına, ikinci kupa finaline hele hele italya'daki inanılmaz hikayeye falan girmedim. messi maradona’dan büyükmüş!... bi sktir gidin artık lan!

  • obama abisi izin vermeden sıçmaya gitmeyen, obama suriyeye girme planları yaparken paralel olarak savaş planları yapan, obama abisi yok suriyeye girmeyelim yeaaa dedi diye esada saldırmaktan vazgeçen dümbüklerin başkalarını amerikan yalayıcı olarak tanımladığını görmemizi sağlayan olaydır. yazmadan önce git sor lan obama izin veriyor muymuş ahahahah

  • yazılı gibi başlayıp sonunda sözlüye çevrilmiş cümle.

    - hocam müsadenizle önce kubarı basabilir miyim?
    + evinde niye basıp gelmedin çocuğum!
    - akşam aradım torbacımı ama telefona cevap vermedi ipne, sabah gelirken alabildim anca
    + doğru dürüst bi torbacı bulaydın kendine, otur sıfır!
    - o_0