hesabın var mı? giriş yap

  • ırkçılığın, geri zakalılığın, beyinsizliğin, insansızlığın ve insafsızlığın vücut bulmuş halidir. uygur türklerine yapılanlar yıllardır zaten yazılıyor çiziliyor.

    kadın çinli değilmiş. bir kere çinli olsa ne olacak? olmasa ne olacak. zulümü o kadın mı yaptı? hadi o yapmış olsun senin de ona farklı şekilde zulüm etmenin mantığı ne olur bu durumda. bu nasıl hoşgörü, bu nasıl dindarlık, bu nasıl bir millet.

    sen onu dövünce uygurların intikamı mı alınmış oluyor, yaptığın bir s*e merhem mi oluyor?

  • bir çocuk için yaşanabilecek zor durumlar herhalde babasının işsizliği hastalığı güçsüzlüğü dirayetsizliği falandır. her çocuk babam güçlü demek ister.
    benim babam akıllıdır diyen istisna 1 çocuk bile görmedim. dursun benim çocuğum. çocuğum derken evladım, yani öğrencim. iki aydır uğraşıyorum hepsiyle.. ceplerine para koyuyorum, onların yanında olduğumu hissettiriyorum. bazen kızıyorum… neyse dursun fark edilmesi zor bir çocuk. sorunsuz vasat üstü. haylazlığı yok. çok başarılı ya da başarısız denilebilecek bir yeteneğini henüz görmedim. kısa siyah saçlı, kalın kaşlı kısa boylu durgun bir çocuk. bahçede yanıma geldi. kulaklık vardı kulağımda müzik dinliyordum. söyle oğlum dedim dikilince karşımda. öğretmenim ben fotoğraf paralarını geç getirebilir miyim dedi. tabi dedim. bir sorun mu var söylemek ister misin? dudakları titredi. bana sarılmak istediğini düşündüm iki kolu aynı anda hareket edince ama toplayamadı kendini herhalde. odaya aldım mesafeli durdum bu sefer. anlat oğlum dedim. babam böbrek hastası diyecekken gözyaşını gördüm. saklıyordu kendince. dizlerimin üzerine çöktüm üzerime atladı. sarıldı beklemediğim kadar sıkı. beklemiyordum çünkü dursunu tanımıyordum. kimse hiçbir şey anlatmamıştı hakkında. şaşırdım cidden. eğitimsizim bu durumlarda doğrusu nedir bilmiyorum. ama izin verdim bir müddet sarılmasına. belli ki epeydir yapmak istediği bir şeydi bu. ayağa kalktım elimle gözyaşını sildim. ve tüm içtenliğimle kendi çocukluğumu anlattım. ben onun gibi cesur davranıp bir öğretmenime sarılmamıştım. para verdim kola aldı içtik beraber. 1 kolayı 2 kişi içtik. sonra babası aradı akşam. ağlamaklıydı ses tonu. izin vermedim ağlamasına. iyi bir baba olmak için çaba sarfettiğini oğluna bakıp anladığımı söyledim. teşekkür etti ama teşekkürün anlatmak istediği şeye yetmeyeceğini düşünüyordu. yeteceğini hissettirdim. çocuğu halk oyunlarına, oradan dersaneye, oradan da basketbol için bir kulüp çalışmasına kaydıracağımı söyledim. bursu o söylemeden ben söyledim. ve ekledim.

    - teşekkür etmek zorunda bile değilsiniz. ben devletim ve bu söylediklerimi 5 kuruş talep etmeden çok daha önce yapmam gerekirdi. eşşek gibi yapıyorum ve zorundayım.

    – hocam estağfurullah

    - yok estağfurullah. allah pişman olmayanı affetmez. geciktiğim için özür dilerim dedim.

    sussun diye söylemiştim zaten böyle. sustu. başka bir arzunuz olursa çekinmeyin dedim kapattım.

    keşke dursunu tanısaydınız. ertesi gün ses tonunun, yürüyüşünün nasıl değiştiğini bir görseydiniz.

    dünyayı değiştirmek bir çocuğa tebessüm ettirmek kadar kolay.

  • adamdır. kuzeni roman'ın mektuplarına kanmakla beraber, intikamı için liberty city'e gelen bir sırptır. salak kuzenini her defasında beladan kurtarır, kuzeni hayatımı mahvettin deyince ses etmez, öyle de adamdır. herhangi bir gta karakteri değildir benim için. gerçek bir insandır. sözde amerikan rüyasını yaşamak için amerikaya gider ama aradığını bulamaz. tıpkı gerçek insanlar gibi. belkide hayatımda gördüğüm gerçeğe en yakın kurgu karakterdir. yeri ayrıdır. bakıldığında çoğu gta ana karakteri öyledir ama bu adam bir değişiktir. bu adam bambaşka hislere boğar adamı. yaptığı kötülükleri takdir etmezsiniz, ama buna zorlandığını görürsünüz. geçmişinden ne kadar kurtulmak istese de kurtulamadığını görürsünüz. bu adamı anlatmaya kelimeler yetmez. öyle bir adamdır.

  • bu carpismanin simulasyonu yok. "simulasyon" basligiyla paylasilan videolar daha ziyade yaratici sanat eserleri olarak degerlendirilmeli.

    zira samanyolu galaksisindeki toplam yildiz sayisini dahi bilmiyoruz. yani o kadar bilmiyoruz ki tahminler 100 ile 400 milyar arasi. senin boyun ne sorusuna "valla son teknoloji mezuralarla olcturdum, rontgenler cektirdim, yuzlerce bilimadamina sordum, 2 ila 8 metre arasiymis" demek gibi.

    andromeda da tahmini 1 trilyon yildiz iceriyor.

    bunlarin her birini bilsek de bu kadar karmasik bir etkilesimi simule edecek teknolojimiz yok. her bir yildizin yercekim alani binlerce yildizi etkileyecektir, buradan cikacak non-lineer denklemi en guclu superbilgisayarlar cozene kadar zaten carpisma olmus bitmis olacak. insan beynindeki tum noronlarin simulasyonu bile daha az karmasik bir proje.

    neyse, bir de carpismanin bu kadar uzun surmesinin nedeni, yildizlarin kafa kafaya girmemeleri. yuzmilyarlarca yildiz olmasina ragmen aralarindaki mesafe o kadar buyuk ki, birbirlerini iskalayacaklar. bazilarinin momentumlari digerlerinin yercekimi alanlari tarafindan yavaslatilip, yoyo gibi tersine donecek ve milyonlarca yil suren spiral "danslara" neden olacak.

    bence insanin soyundan ilerleyen "seyler" birak milyarlarca yili, birkac yuzyil icinde uzay zamani tamamen anlamis, birkac onbin yil icinde de onu istedikleri gibi manipule edecek seviyedeki enerjileri kontrol edecek hale gelmis olurlar ve bu carpisma hic yasanmayabilir. 1 milyon yil sonraki halimizle (ya da urettigimiz bilinclerin haliyle) su anki halimiz arasindaki fark, bizle protozoalar arasindaki farktan katbekat fazla olacaktir.