hesabın var mı? giriş yap

  • ya bir cumhurbaşkanı neden dandik bir tv dizisini korumaya geçer, hadi geçti neden bir komedyenle atışır? bir tek bana mı bu kadar saçma geliyor rte'nin her şeye yorum yapması, herkesle kapışması?

    ben türkiye'nin muhtarıyım dediğinde gülmüştük de, bu kadarını boş boş kahvede oturan muhtarlar bile yapmaz.

  • lan oha artık nereden kulp takacağınızı şaşırdınız be.

    adam "kadının elinin değdiği her şey güzel olur" diye mis gibi slogan yapıyor, değneğin biri de çıkıp buna "cinsiyetçi hede hödö" diyor. yok artık lan.

    ona bakarsan "dünya kadınlar günü" diye kadınlara ayrı gün kutlamak da kadınları ötekileştirmek değil de nedir, hadi bakalım.

  • evet teknik olarak anlamamız mümkün değil ama bizim de hissettiğimiz bazı şeyler var. kendi adıma konuşuyorum çünkü her erkeğin başına gelmez böyle bişey. (ulan sanki regl olmuş gibi konuştum) eski sevgilimde kansızlık vardı ve kan oranı normal bir insanda olması gereken kan miktarından çok çok düşüktü. hatta doktorlar sen nasıl yaşıyorsun bu kanla demişti ama genetik olduğu için çok da bir şey yapılamıyordu. kan iğneleri ilaçları da fayda etmemişti.

    tahmin edeceğiniz üzre bu durumdan dolayı o günler inanılmaz sancılı geçiyordu onun için. tabi o can çekişirken ben de aynı sancıyı çekmişcesine üzülüyordum. hatta bazen serum almak zorunda kalıyordu. damarlarım çekiliyor diye ağladığını çok kez hatırlıyorum. kadınlar bilir onun nasıl bir sancı olduğunu. üstelik olamıyor da metabolizma tamamen dağılıyordu o günlerde. bembeyaz surat, feri gitmiş gözler, buz gibi bir türlü ısınmayan eller. o elleri ısıtırken benim ellerim üşürdü. işte o zamanlar çok kez dedim keşke o acıyı onun yerine ben çeksem de o karşımda kıvranırken çaresizce beklemesem diye. evet acıyı vücudumda hissetmiyordum ama her ay o acıyı onunla birlikte çekip üzülüyordum. gerçekten insanın hayat standardının içine eden günler. kadın olmak sırf bu yüzden bile zor.

  • kan kaybeden organizasyon. türkiye katılımcılarının tamamını kaybetti. rytas'ı kaybetti. az kalsın partizan'da ayrılıyordu ama ciddi anlamda euroleague'e katılma ihtimalleri olduğu için ve bence onlara vadedildiği için bu sene de eurocup'ta kalacaklar ama önümüzdeki sene bir şekilde euroleague'e alınmazlarsa bcl'ye geçeceklerinden eminim.

    bcl parayı nereden buldu bilmiyorum ama bu seviye için iyi para dağıtıyor. yayın gelirleri yok, sponsor gelirlerinin de olduğunu sanmıyorum. onlar da bir şirkette anlaşmıştı galiba. bir yerden fonlanıyorlar. belki de fiba yükseltmiştir bütçelerini. bir şekilde finansal olarak cazipler, sürdürülebilir mi bilmiyorum.

    eurocup tarafında format saçmalığı sebebiyle bir belirsizlik mevcut. şampiyon ve ikinci euroleague'e katılıyor ama bir sonraki sene euroleague'de kalma ihtimalleri çok az. yani bir yıl için daha iyi takım kurmaları gerekiyor. finansal olarak da eurocup'ta hiç birşey kazanmıyorlar. euroleague ile olan geçişler bu kadar saçma ve belirsiz olduğu için zaten cazip değil.

    eğer euroleague takımları taviz verip 2 takım düşen 2 takım çıkan bir sistem üzerinde çalışabilselerdi eurocup daha oynanabilir bir lig olurdu ama lisans sahibi takımlar hiç istemiyor. eğer bcl başarılı bir yönetim sergilerse!!! eurocup'ı çok zayıflatabilirler. tabi fiba organizasyonları genelde iyi yönetilmezler. peki bu euroleague'i etkiler mi hiç sanmıyorum. bu konuştuğumuz takımlarla euroleague takımları arasındaki siklet farkı çok büyük. sadece euroleague'in ikinci ligi olurlar. orta vadede ciddi bir ekonomi oluşturmaya başlarlarsa tabi ki euoleague'den takım çıkartmaya başlayabilirler. ama tekrarlamakta fayda var şu anda dağıttıkları para organizasyonun kazandığı para değil. organizasyon bu kadar para kazanmıyor, dışarıdan bir şekilde finanse edilmişler. süreçte ciddi gelir üreten bir lig olurlarsa neden olmasın.

  • kucağımın sahibi, küçük yaşımda üzerinde "annecilik" oynadığım bir tanem.

    eve ilk geldiği gün geliyor aklıma. annem maviş bir battaniyeye sarmış ufaklığı, nasıl çirkin! ben 12 yaşımdayım. kıskanmak bana artık yakışmayacağı için içimden gelen hiçbir yorumu yapamıyorum. ellerini tutup "hoşgeldin" diyorum sadece. sonraki günlerde de hep ve sadece izliyorum uzaktan. o çirkin bebek büyümeye başlıyor, güzelleşiyor, konuşmayı öğreniyor, 3. kelimesi "abla" oluyor.. sokakta oynarken eve koşup tüm teriyle, pisiyle sarıldığında kızamadığım, eşyalarımın hepsine ortak çıkan, özenerek hazırladığım dönem ödevimi parçaladığında bile bir fiske dahi atamadığım, öncelikliliğinden sıkıldığım halde kendimden öne koyduğum biri olup çıkıveriyor.

    şimdi;
    "nur içinde yat" bile diyemediğim canımın parçası..
    7 sene önce bugün korkunç bir trafik kazasında babacığımla beraber hayata gözlerini yuman miniciğim! denize uçan küçük bedenini o kadar aramaya rağmen bulamadığımız bebeğim! mezarına kendi yerine en sevdiği kıyafetlerini koyduğumuz yavrucuğum! özledim! ne güzel doğmuştun, yitmek neden?