hesabın var mı? giriş yap

  • lokasyonun bakırköy’deki yeşilyurt yerine malatya’daki yeşilyurt olarak girildiğini düşündüğüm olay. daha ankara ve izmir’de bile olmayan apple store’un malatya’da açılması biraz saçma geliyor kulağa.

    edit: bir iki entry’de malatya yeşilyurt’un zengin bir bölge olduğundan, 700-800 bin liraya daire satıldığından ve dolayısıyla doğru bir tercih olduğundan bahsedilmiş. istanbul yeşilyurt’ta 800 bin liraya kulübe alamayacağınızı, en ucuz 2+1’lerin 1.5 milyon liradan satıldığını, 4-5 milyon liraların standart fiyatlar olduğunu ve 10 milyona bile daire bulabileceğinizi belirtmek isterim.

  • amazon'da indirimde görünce alayım dedim. çünkü bu devirde bir şeyi aldın aldın, alamadın haftaya 2 kat fiyata ulaşır ki benim ürün de 1.5 katına ulaştı. ne zaman kullanırım bilmiyorum maksat yatırım.

    ürünü şöyle bir sudan geçireyim kaldırım dedim ardından. suda gezdirip koydum kenara. sularını silmedim. ardından döküm uzmanı bir arkadaşım geldi. tava aldım falan derken şöyle bir inceledi. sen bunu kurulamadan mı koydun dedi.

    he dedim. ıslak ıslak bıraktım tezgahın üzerinde.

    olmaz dedi. bak asma yeri paslanmış.

    what dedim, alıp elime baktım hakikaten öyle olmuş.

    sonra döküm uzmanı arkadaşım tavayı ilk kullanımdan önce yağlayıp fırınlamak lazım, refika'yı aç izle dedi.

    açtım izledim. ardından başka bir teyzenin videosu otomatik olarak başladı. o kadını da izledim.

    sonra dediklerini harfiyen yaptım. tavaya zeytin yağı döktüm. sonra fark ettim ki yemek yapmıyorum sadece yağlayacağım. ama yemek yapar gibi yağ dökmüşüm.

    döktüm bir kere diyerek tavayı pasta fırçası gibi fırçayla güzelce yağlıyorum. 40 pınar yağlı güreşçisi gibi oldu tava. ellerim kollarım sıçrayan yağlarla dolu bu arada.
    altını üstünü deliklerini bir güzel yağladım. sonra fırına attım.

    pişirdim tavayı. fırından yanık dumanlar çıkmaya başladı. teyzenin videoda duman çıkar camı kapıyı açın diyordu.dediklerini yaptım. 20 dakika yağlanmış boş tavayı pişirdim bir güzelce. çıkardım bir saat sonra fırından elim yanmasın diye korkarak tutuyorum.

    tava bir parlamış ama nasıl. fırının da içine sıçmış tabi bu arada. her tarafı yağ.

    aldım sonra tavayı yıyakayım dedim biraz. çok da yıkamamak lazımmış çünkü. mutfak malzemesi değil sanırsın tapılacak bir nesne gibi anlatıyor herkes videolarda vs.

    fazla incitmeden yıkamaya çalışıyorum tavayı. ama yağ o kadar çok ki. ne kadar suya tutsam durulanmıyor. detarjana geçtim. haldur huldur yıkıyorum. en sonunda ağır yağ katmanı çıktı. elime o mat demir gelir gibi oldu. hah dedim yeter bu kadar yıkama. güzelce kuruladım artından kağıt havluyla. koydum kenara.

    bundan sonra ne zaman bir şey pişireceğim bilmiyorum ama tavaya verdiğim o emek, akan giden o sular, kollarımın tavayı kaldırıp indirirken gereksizce yorulup kas yapması, deterjan tüketimi, elektrik sarfiyatı, fırının içinin batırması derken kendimi bilgisayarın başına zor attım.

    özetle o kadar uğraştım ki (yemeği ihtiyaç olarak görenlerdenim diyebiliriz) artık tavanın ormanda bir ceylan avlayıp pişirip baharatını osunu busunu atıp bana yedirmesini bekleyeceğim.

  • aralarındaki fark çok basittir; dc temellerini fanteziye dayandırırken marvel realizme dayandırır. örneğin dc'deki justice league direkt olarak mount of olympus gibidir. aynı yunan mitolojisi gibi karakterler epiktir, hikayeler epiktir ama evreni realizmden uzaktır, genellikle tutarsızdır. o yüzden zaten evrenlerini toparlamak için gazilyon tane reset atmak zorunda kalmışlardır. öte yandan marvel evreni daha oturaklıdır, daha tutarlıdır. karakterleri daha bizdendir. bir yandan suçla savaşırken bir yandan gündelik sorunlarla uğraşan, ekmeğinin peşinde koşan süper kahraman falan filan. işin sonu şu ki fantezi seviyorsan dc oku, realizm seviyorsan marvel oku. ama çizgi roman okuyorsan realizmle işin ne git kadıköy'de iki tur at gel kısmı da var olayın tabi.

    mesela muhtemelen bu sebeptendir ki dc her ne kadar enkaz bir evrene sahip olsa da her zaman açık arayla daha iyi hikayelere sahip olmuştur. marvel daha iyi bir evrene sahip olmasına rağmen 75 yıllık tarihinde çıkarabildiği ikonlaşmış hikaye sayısı yok denecek kadar azdır. earth x, born again falan gibi tek tük istisnalar var işte. dc'ninkileri ise saymaya başlamayayım. en basitinden sadece alan moore'un dc'deki işlerini saysak yine marvel geride kalır.

    orijinallik kısmına bakarsak yine dc öndedir. karşılıklı esinlenmeler anlaşılabilir ama marvel büyük oranda dc'den esinlenen taraftır. avengers bariz justice league'den araktır, hatta kendileri de bunu itiraf etmiştir. bununla beraber deathstroke/deadpool, green arrow/hawkeye, superman/sentry(ve milyon tane başka superman klonu), flash/quicksilver, wonder woman/ms. marvel diye uzayıp giden bir liste var.

    özetle dc döver. tşk kib bye.

  • komutan: sen gelsene buraya.
    acemi asker: ben mi?
    başçavuş: emredin komtanım dicen oluum.
    a: tamam.
    k: gelsene lan
    a: ben mi
    k: evet laaaaaannn, gel buraya
    a: ben arkadaşa dedinizdi zannettiydim.
    k: (eller belinde, yukarı bakarak) ey güzel allahım, en kaliteli ve en hızlı spermden bu mu oldu şimdi? gel ulaaaaaaaaaaaan...

  • şu an sadece tepki veriyorlar ama 10 sene sonra neden saçın açık diye dayak atacaklar.

    mültecilerin "kabul edilme" sebebi de buydu, yüksek derecede islam yaşatmak.